เรื่องของเรื่องคือเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมและเพื่อนๆได้ไปเที่ยวยังดอยอ่างขาง โดยเช่าเต็นท์ของอุทยาน  และจะเช่าผ้าห่ม ที่รองนอน และหมอน
แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าที่รองนอนและหมอนหมด ให้ไปเช่าที่ร้านค้าข้างๆ แทน (ซึ่งเวลาที่ผมไป ณ เวลานั้นตอนเที่ยงเป็นไปได้อย่างไรที่ที่รองนอนและหมอนจะหมดทั้งๆที่เต็นท์ที่ว่างยังมีอีกเยอะ ) ทำให้ผมต้องไปเช่าเอาจากร้านค้าข้างนอกซึ่งมีราคาแพงกว่าหลายเท่า ตรงนี้เป็นข้อสังเกตประการแรก
     ต่อมาตอนค่ำผมได้ไปสั่งหมูกระทะจากร้านที่เขียนว่าหมูกระทะจากร้านซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนของจุดกางเต็นท์ม่อนสน ซึ่งเท่าที่สังเกตุจะมีร้านที่เขียนว่าหมูกระทะอยู่สองร้าน ซึ่งทางร้านก็ได้มีการเขียนบิลเงินสดให้มา โดยขอเก็บค่ามัดจำเตา 100 บาท ต่อมาตอนเช้าประมาณตีห้าครึ่งของเช้าวันถัดมาก็ได้มีคนจากร้านหมูกระทะจำได้ว่าเป็นคนที่เอาเตามาให้ตอนค่ำ โดยเก็บเตาไปและบอกว่าเดี่ยวค่อยให้ผมไปเอามัดจำคืนตอนเช้า ซึ่งตอนเช้าหลังจากเก็บของเสร็จ ผมได้เดินไปยังร้านที่สั่งหมูกระทะเพื่อจะเอามัดจำคืน โดยยื่นบิลเงินสดให้ไป และคนที่อยู่หน้าร้านบอกว่าไม่ใช่บิลของร้านนี้ นี่ของร้านม่อนสนอยู่ตรงโน้น ซึ่งไม่เห็นมีร้านที่ชื่อมอนสน  แต่ตอนเขียนบิลร้านเขียนเลี่ยงว่าชื่อม่อนสน ผมก็ เอาละวะ ชักจะยังไงละจำได้ว่าซื้อจากร้านนี้ และเหลือบไปเห็นคนที่ขายหมูกระทะอยู่เมื่อวานไปอยู่อีกร้านนึงซึ่งไม่ใช่ร้านหมูกระทะ ซึ่ง เมื่อผมหันไปเค้าก็หลบสายตาเหมือนไม่กล้ามอง  ผมได้เดินไปอีกร้านที่เป็นร้านหมูกระทะ ทางร้านบอกไม่ใช่ของร้านนี้ร้านนี้ไม่ออกบิล  ผมก็เข้าใจในทันใด โดนเข้าให้แล้ว พวกคุณทำแบบนี้กับนักท่องเที่ยวที่ตั้งใจมาเที่ยวและใช้บริการของคุณแบบนี้เหรอ ผมว่าพวกคุณไม่น่ามาหากินแบบนี้ แม้จะไม่ใช่เงินจำนวนมาก แต่ก็ทำให้เสียความรู้สึก และลองคิดดูว่าหลายๆคนจะเป็นเงินจำนวนเท่าไหร่  ถึงแม้ผมจะทำอะไรไม่ได้จึงอยากเตือนเพื่อนๆ ให้ระวังไว้เวลาสั่งหมูกระทะมากิน ณ จุดชมวิวม่อนสนให้ระวังกันด้วย   โดยให้เดินมาเอาเงินมัดจำเตาคืนขณะที่เค้ามาเก็บเตาเลย หรือไม่ก็เดินถือมาคืนเองเลย  และในบิลเงินสดให้เค้าเขียนระบุชื่อร้านพร้อมลงชื่อไปด้วยเลย  จะได้ไม่หลงกล สำหรับผมพอแล้วสำหรับ จุดชมวิวม่อนสน อ่างขาง...