ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
จากกระทู้ดราม่า ที่ว่าคนที่มาจากครอบครัวร่ำรวย มีอันจะกิน แต่งตัวสะอาดสะอ้าน ถึงไม่ชอบทานเผ็ด
ทั้งๆ ที่เราก็เห็นคนรวยกินเผ็ดเป็นปกติ หรือบางทีคนไม่รวย ไม่กินเผ็ดก็เยอะแยะ

และผมก็เชื่อว่าไม่มีใครทานเผ็ดได้ตามธรรมชาติแน่นอน ต้องเกิดจากการหัด
เพราะหลานผมจนโตจะ 15 ปี แล้ว ก็ทานเผ็ดไม่ได้ เพราะไม่เคยฝึกให้ทานเผ็ด

อย่างตัวผม จริงๆ ตอนเด็กๆ ทานเผ็ดไม่ได้เลย เพราะไม่ได้กินข้าวรวมกับผู้ใหญ่ ผมจะกินแยก คือทำกับข้าวรสเด็กให้กินเลย
แล้วกินก่อนผู้ใหญ่ ตอนผู้ใหญ่อย่างพ่อแม่ ลุงป้าน้าอา ตายายกิน ผมก็จะไปเล่นของเล่น ดูทีวี ไปตามประสา
เวลาเห็นยายกินอะไรที่มันเผ็ดๆ ก็อยากกินด้วย เพราะไม่เคยกิน ถ้าอย่างเส้นส้มตำยายก็จะดูดรสเผ็ดออก แล้วให้กิน
ก็เลยกินเผ็ดไม่เป็นเลย พึ่งมากินเผ็ดเป็นตอน ม.1 ที่เริ่มเข้ามาเรียนในกรุงเทพ แล้วอยู่กับพี่สาว
พี่สาวผมชอบกินอาหารรสจัดมาก และแต่ก่อนกินเผ็ดจัด จำได้ว่ากินส้มตำกับพี่แค่คำแรก น้ำตาไหลเลย ทั้งๆที่กินในร้านแบบติดแอร์นะ
หลังจากนั้นก็กินบ่อยๆ จนชิน กลายเป็นกินเผ็ดได้เหมือนคนทั่วไปเลย
แต่ตอนนี้อยู่มหา'ลัย แยกออกมาอยู่เอง ไม่ได้อยู่กับพี่สาวแล้ว ผมก็ไม่ค่อยทานเผ็ดนะ คือใส่พอให้มีรสอร่อย ให้รู้สึก แต่ไม่ได้กินถึงขั้นเผ็ดเลย เพราะรู้สึกว่ามันทรมาน

แล้วคนอื่นๆ หละครับ ถ้าทานเผ็ดได้ เริ่มหัดทานตอนไหน เพราะอะไรถึงหัดทาน หรือได้หัดทาน แล้วชอบแบบไหนมากกว่ากันระหว่างอาหารรสจัดกับอาหารรสอ่อน
แล้วคนที่ทานเผ็ดไม่ได้ ทำไมถึงไม่ทานไม่ได้ครับ แล้วอยากทานเผ็ดได้บ้างรึเปล่า