สวัดดีครับสมาชิกทุกท่านเข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาได้ประมาน “5ปีครึ่ง”เราคบกันตั้งแต่สมัครยังเรียนมัธยมผมเข้าไปจีบเธอเองแล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆจนได้คบกันเธอมีนิสัยที่ผมคิดว่าผู้หญิงทั่วๆไปเค้าเป็นกันก็คือเธอค่อนข้างนะขี้หึงขี้หวงมากครับ เธอมักจะไม่พอใจเวลาที่ผมตอบไลน์ช้า ไปเล่นเกมหรือเล่นกีฬากับเพื่อนๆ เธอห้ามไม่ให้ผมไปกินเหล้ากับเพื่อน ห้ามผมสูบบุหรี่ ในช่วงปีแรกผมยอมเธอทุกอย่าง มีแต่เธอจริงๆผมรักเธอมากเพราะผมไม่เคยมีแฟน เธอทุกอย่าง แต่ถึงอย่างงั้นเราก็ยังทะเลาะกันอยู่เรื่อย จนถึงจุดๆนึงผมโดนเพื่อนด่าว่าติด_ี จนเพื่อนเริ่มหายไปที่ละคนๆ ผมเหมือนได้สติและเริ่มคิดว่าชีวิตผมมันไม่ควรจะต้องมายอมอะไรมากมายขนาดนี้ ผมเริ่มโกหกเธอเพื่อที่จะออกไปกินเหล้ากับเพื่อน เพื่อที่จะได้เล่นเกม หรือเล่นกีฬาผมเคยติดการ์ตูน hentai มากผมเลิกอ่านมันไปเพราะเธอไม่อยากให้ผมอ่าน ผมกลับมาอ่านมันอีกครั้ง ผมกลับมาทำอะไรแบบที่เคยทำแต่ส่วนมากก็จะโดนจับได้ทุกครั้งและมันก็จบด้วยทะเลาะกันทุกครั้งและรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆในช่วงปีที่สองที่คบกัน ผมมองว่าสิ่งที่ผมแอบทำมันเป็นเรื่องปกติที่คนธรรมดาๆเค้าสามารถทำกันได้ผมไม่ได้นอกใจเธอ หรือทำร้ายเธอแต่เธอกลับมองว่าสิ่งที่ผมทำมันเป็นเรื่องผิด เราเกือบจะเลิกกันหลายครั้งในตลอดเวลาที่ผ่านมาแต่เรากลับมาคืนดีกันไ้ด้ทุกครั้งมันวนเวียนรักๆเลิกๆกันอยู่อย่างงี้ จนเราจบมัธยมเราแยกย้ายกันโดยเธอไปเรียนมหาลัยเอกแห่งนึง ตัวผมเรียนอยู่ที่อโศก เราห่างกันไม่ได้เจอทุกวันอย่างเมื่อก่อน ผมเกิดไปรู้สึกดีกับรุ่นพี่คนนึงแต่เนื่องจากผมคบกับเธออยู่แล้วจึงตัดใจจากรุ้นพี่คนนี้ ด้วยความรู้สึกผิดผมบอกเธอและขอโทษในตอนแรกเธอโกรธจะเลิกกับผมให้ได้แต่สุดท้ายผมพยายามง้อเธอเราก็กลับมาคบกันอย่างเดิมแต่เธอค่อนข้างจะระแวงผมมากขึ้นเวลาผมตอบไลน์ช้าเธอชอบคิดว่าผมแอบไปคุยกับรุ่นพี่คนนั้นทำให้เรื่องทะเลาะกันยังมีอยู่เรื่อยๆและสาเหตุอื่นๆมักจะมาจากผมแอบไปกินเหล้า หรือผมไปกดไลค์รูปเพจ cup e
แต่ที่ต่างออกไปคือเราไม่ได้มีปากเสียงกันโดยตรงเพียงแต่เลือกที่จะรอให้ต่างฝ่ายใจเย็นลงและค่อยมาคุยกัน สถานการณ์ก็เหมือนจะเป็นวงจรอยู่อย่างงี้เรื่อยๆจนเรื่องล่าสุดเธอโกรธที่ผมนำกล้อง DSLR ที่ซื้อใหม่ไปถ่ายรูปให้กับเพื่อน(เราจองตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวบาหลีด้วยกันผมต้องการจะฝึกใช้กล้องตัวใหม่ให้ชินมือเพราะจะได้ถ่ายรูปออกมาสวยๆ) แต่ก็เราทะเลาะกันรุนแรงมากเนื่องจากผมไม่ยอมเพราะผมคิดว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด ด้วยอารมณ์ผมเผลอด่าเธอด้วยคำหยาบคาย หลังจากนั้นเหมือนผมได้สติผมจึงบอกเธอว่าไว้ให้เราใจเย็นๆทั้งคู่และค่อยกลับมาคุยกัน เวลาผ่านไปประมาน2วันผมทักไลน์ไปหาเธอผมสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างแปลกไป สุดท้ายเธอบอกเลิกผมครับ เธอบอกว่าเธอไม่ต้องการจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เธอไม่มีความสุขมานานมากแล้ว เธอบอกว่าความทุกข์มันสะสมทุกครั้งที่ทะเลาะกันจนวันนี้เธอต้องการจะมีชีวิตใหม่ เราเลิกกันเมื่อต้นเดือน พย ผมพยายามง้อเธอจนถึงตอนนี้ผมยอมรับความจริงว่าเธอคงจะไม่กลับมาแล้ว ในตอนนี้สิ่งเดียวที่มันคาใจผมคือคำพูดของเธอที่พูดราวกับว่าสาเหตุที่ทะเลาะกันทั้งหมดมันเกิดจากผมทั้งๆที่ผมมองว่าเรื่องดังกล่าวมันคือเรื่องปกติทั่วไปที่คนปกติใครๆเค้าก็สามารถทำกันได้หรือผมทำผิดจริงๆครับ ถ้ามันผิดผมควรปรับปรุงยังไงไม่ให้รักครั้งต่อไปต้องมาจบลงแบบนี้อีก

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ

ปล.ผมใช้userเพื่อนตั้ง กท นะครับ

#ถ้าตั้งกระทู้แล้วสร้างความไม่พอใจให้สมาชิกท่านใดผมกราบขออภัยนะครับอย่าด่าผมเลย