เรื่องมันมีอยู่ว่า มีพี่คนหนึ่งพี่เขาเป็นพนักงานออฟฟิต ส่วนเราเป็นแค่เด็กฝึกงาน วันแรกที่เราไปฝึกงาน ตอนแรกก็คิดว่าเราจะได้ไปอยู่ที่แผนกทำงานโคตรน่าเบื่อ วันแรกจนไม่อยากไปฝึกเลยล่ะ 55555 พออบรมเสร็จพี่เค้าก็ส่งเราไปที่ออฟฟิต ที่ออฟฟิตนึ่ง แล้วเราก็ได้เจอกับพี่เค้า แล้วเข้าไปแรกๆ พี่เค้าก็ถามชื่อเราถามนู้น ถามนี้ เราก็ตอบแบบสั่นๆอ่ะน่ะ 555 เพราะเราก้เปนคนไม่ค่อยคุยกะผญ.อ่ะ นอกจากเพื่อน เอาตรงๆเลยนะเราเปนคนขี้อาย เจอคนที่ชอบแล้วพูดไม่ถูกเลย แถมเราเปนคนพูดไม่ค่อยเก่งด้วยอ่ะ แล้วก็ผ่านไป3อาทิตย์ เราก็ได้ไปช่วยงานพี่เค้า เพราะโดยปกติ เราก็ไม่ได้ไปช่วยงานพี่เค้าทุกวันอยู่แล้ว เพราะส่วนมากเราได้ไปช่วยงานกะพี่คนอื่นมากกว่า รู้มั๊ยว่าตอนนั้นอ่ะเราทำงานกะพี่เขาเรามีความสุขมากกก เราโคตรอยากหยุดเวลานั้นไว้เลยอ่ะ พี่เขาใจดีมากนะ ตอนเราทำงานคนเดียวอ่ะ พี่เขาก็ออกมาช่วยเรา ตอนเรานั่งเช็คเอกสาร พี่เขาก็เอาขนมมาให้เรากิน ขนาดตอนเราแขนหลุดเรามาทำงานอ่ะพี่เขายังถามเลยว่าเปนไร เราก็ดีใจที่พี่เขาถามเรา มันก็เปนเรื่องปกติอยู่แล้วเนอะที่พี่เขาต้องถาม 5555 แต่ตอนนี้เราฝึกงานได้ 2 เดือนล่ะ เหลืออีก2เดือน เราก็จะไม่ได้เจอพี่เขาล่ะ เราอยากจะบอกความในใจความรุ้สึกที่ดีต่อน่าพี่เขา แต่เราไม่รุ้ว่าเราจะเริ่มบอกยังไง