คือมีเรื่องอยู่ว่าคบมากับแฟนมาเกือบ3ปีแล้วแต่เขามาทำร้ายร่างกายเราแอบคุยกับคนอื่นอันนี้เราเจ็บสุดแรกๆเริ่มคบก็ดีกับเราผ่านไปนานเขาก็เริ่มแอบคุยกับผู้หญิงในบีท้อกจนเราจับได้เราก็ให้อภัยแล้วเราบอกว่าเลิกเล่นได้ไหมเขาตอบว่าได้พอผ่านไปอาทิตนึงเขาก็เล่นอีกเราก็เสียและทนอยู่ผ่านไปนานๆเกือบปีนึงเขาก็ได้ไปเอากับคนอื่นมา2-3คนเราไม่รู้เขามาบอกตอนที่เราไปคบกับคนอื่นและได้กับเขาตอนมิถุนายนปีนี้จนเราเสียใจไปกว่าเดิมแต่เรารู้ว่าผิดที่ทำแต่เขาไม่เคยสนใจเรา แต่ตอนกรกฎาคมปีที่แล้วเรามาเปิดโทรศัพท์แฟนดูเรามาดูรูปก็มีวิดีโอเราเปิดเข้าไปดูเป็นแฟนเราเอากับเด็ก ม.2 แล้วเราเสียใจมากเลยเรียกเขามาคุยเราบอกว่าไปเอาคนนี้มาหรอแฟนบอกไม่ใช่เขาคลิปโหลดมาแล้วเราจำได้ว่าแหวนคู่ที่นิ้วนางของแฟนเป็นชื่อเรา เราเลยบอกไปว่าแล้วทำไมคนในคลิปใส่แหวนคู่ชื่อเราแฟนเลยยอมรับว่าเอากับคนนั้นเราเลยบอกว่าเลิกกันเหอะ เขาบอกว่าไม่เลิกเขารักเรามากเขาผิดไปแล้วเขาจะไม่ทำอีก ทีแรกเราก็บอกเลิกอย่างเดียวแล้วก็ร้องไห้หนักมากจนหลับ  พอตื่นขึ้นมาแฟนบอกขอโทษนะจะไม่ทำอีกเราก็ยอมไม่เลิกเราก็รักเขามาตลอด จนเมษายนปีนี้แฟนพาเรารถล้มแต่เขาไปเฝ้าเรานะจนเรารู้สึกตัวได้ เขาก็ดูและดี พอผ่านไปเดือนนึงเราก็คิดได้ว่าเราควรอยู่ต่อหรอเราเลยเล่นบีท้อกคุยกับคนๆนึง จนคบแล้วไปบ้านเขาเราก็ได้กันเราว่ามันก็ผิดอะที่ทำแบบนี้เราคบกันได้อาทิตนึงแล้วแฟนคนนั้นจับได้ เขาเลยให้เลิกยุ่งพอไปบ้านเขา เขาได้ซ้อมร่างกายเราจนเราไม่ไหว เราก็ร้องและจำ จนมาเดือนสิงหาเราทะเลาะกับแฟนคนนี้เรื่อง ผญ. และเขาได้ต่อยปากเราจนเลือดหยดไหลเต็ม เราก็ขอเลิกเขาก็เลิกกับเราจนผ่านไป3วันเขามาขอคืนดีเราก็กลับไป พอมาเดือนตุลาคมเราทำงานของเราอยู่แฟนมาโวยวายในที่ทำงาน จนเราต้องโดนไล่ออก เรากลับไปอยู่กับแม่ที่หนองคายตอนที่บอกเลิกเขาพ่อเราก็ไปแจ้งตำรวจเพราะเขาทำร้ายร่างกายมาตลอดพ่อเลยให้ไปอยู่กับแม่และเลิกยุ่งกับเขา ในเดือนนี้เขาได้ใช้เฟสคนอื่นมาหลอกคบเราและให้เรากลับไปจนเขาคุยเราก็เชื่อใจคงไม่ใช่แฟนที่ทำร้ายร่างกายเรา แต่เราไม่รู้จิงๆว่าเป็นแฟนที่เลิก จนเรากลับไปเขาบอกจะมารับเราที่สถานีรถไฟเราก็บอกโอเค วันที่เขามารับเราก็เชื่อใจคงไม่ใช่ไอนั้นหรอกพอเขาพาเราไปโรงแรมเป็นแฟนคนนั้นเขาบอกยอมทุกอย่างไม่ทำร้ายร่างกายแล้วไม่คุยกับคนอื่นแล้วเราก็ยอมกลับไปคบ จนมาวันเสาที่แล้วเราโดนเขาใช้กำลังเอาฆ้อนทุบหลังอย่างแรงเพราะคำว่าเลิก จนทุกวันนี้คุยกับ ผญ.ในบีท้อกให้เราเห็นจนเราเสียใจ เขาบอกกับเราว่าไม่ได้เห็นค่าเห็นเป็นแค่ตัวเอา เราได้ยินอย่างนั้นเราก็ร้องออกมาเขาบอกอย่าดราม่าให้มาก นี้แหละความเจ็บปวด เพราะอะไร เราโง่เอง