ตั้งเป็นกระทู้แรกค่ะ  คือเราอายุ 24 ปี แฟนอายุ 25 ปี  คบกันมาตั้งแต่ตอนปี 4  ตอนนี้เรามีทำงานทั้งคู่ค่ะ งานคนละอาชีพแต่ดันมีเวรกันทั้งคู่ นานๆทีว่างตรงกัน และทำงานไกลกันค่ะ.  คือเราทำงานที่จังหวัดบ้านเกิด แฟนทำงานอีกจังหวัดนึง ถ้าไปหากันก้อประมาณ5 ชม.ค่ะ  
อีกประเด็นใหญ่เลยคือเราอยุ่บ้านและพ่อแม่ค่อนข้างห่วงลูกสาวมากๆ จะไปไหนทียังลำบากเลย ถ้ารู้ว่าจะไปหาแฟนก้อจะจะขัดใจท่านนิดๆค่ะ  รู้สึกอึดอัดไปหมด แต่แฟนถ้าว่างจิงก้อมาหาเราบ้างแต่ไม่บ่อย มีอยู่ครั้งนึงแฟนมาเที่ยวที่บ้านเราแต่โดนตามงานเรานี่เครียดกันทั้งคู่เลย แฟนจะกลับก้อคงไม่ทัน. เราเริ่มรู้สึกผิดเลยค่ะ ช่วงหลังๆก้อเลยไปหาเค้าบ้างแต่ไม่บ่อยนะคะเดือนละครั้ง แต่พ่อกับแม่ท่านก้อเป็นห่วงเรากลัวโดนผู้ชายหลอก ท่านก้อเลยเหมือนไม่อยากให้ไปแล้ว ช่วงหลังมานี้เจอกัน 3 เดือนครั้งค่ะ เลยดูจืดไปเลย ทะเลาะกันเรื่องเวลาไม่พอ ต้องมีเรื่องที่ผู้หญิงแบบเราให้คิดเล็กคิดน้อย  ตอนนี้คิดแล้วก้อมืดแปดด้านค่ะ ไม่รู้จะประคับประคองทั้งหมดนี้ให้รอดยังไงดี