ผม อยู่กินกับแฟนมาได้ 3 ปี  ก็แยกกันอยู่ได้สักพักแล้วมาอยู่กันใหม่ มารู้ว่ามารู้ว่าเธอท้อง  พอเวลาผ่านมาจนแฟนคลอดแล้วได้กลับมาได้อยู่ที่พักตนเองได้ 1  อาทิตย์ เรา มาดู ก้อสังเกตุมองนะว่าและจ้อง เด็กคนนี้ เหมือนใคร แม่ หรือ เรา พอไม่กี่วัน จนเพื่อน ๆ และญาติ บอกว่าหน้าเหมือนเด้ะ สำเนา ถุกต้อง เราก้มีความสุขจน มารู้ว่า เขาเปิดปาก เขาบอกกับผม ว่าก่อนที่ผมจะมาอยู่ เลิกกับคนเก่าที่คบตอน ผมขอห่างกัน เลิก ได้ประมาน15 วัน ผมก้อไม่ได้คิดไร  เพราะ กำลัง สนใจแต่ลูก จนมีผู้ใหญ่ได้เดินมาบอกผม เขาบอก ว่า ห้อง นี้ ทั้งชาย ญ มา แทบทุกวัน 3-4 คน  แต่ส่วนมาก ผญ 2 คน ผช. 1 คน บางที ผญ ก้  มา 3   ผมเลยไม่คิดไรจน พอผ่านไปจนเดกคบอดออกมา ตอน ไปฝากท้อง และตอนคลอด ผมต้องออกต่างจังหวัด เดือนนึงได้เจอหน้า2-3¤ครั้งเอง ตรงนี้ปมยอมรับ เป็นมครก็คิดว่าไม่อยากรับผิดชอบ เป็นข้ออ้าง  และตอนกลัยมาจาก รพ. แม่เด็ก เลี้ยง ลูก ได้ 1 เดือนกับ 13 วัน เลยบอกว่า เดียวเอาไปให้แม่ช่วยเลี้ยง แล้ว ส่วนแม่เด็ก ให้มาช่วยแม่ ผมดู อีกแรง  สักพัก ได้ระยะเวบา เด็กจะ 3 เดือน ทางบ้าน พ่อ แม่ พี่สาว น้องชาย สังเกตุ ดูลักษณะ ว่าใช่หรอว่าลูกผมหรอ แม่ผมจ้องแล้วจ้องอีก  แม่ ผมถามใช่ลุกจริงๆหรอ ผมเลยตอบมั่นใจยืนยันแถมเอามือแตะฐานพระพิฆเนศ ที่เคารพบูชา คล้าย แบบ ไม่ได้โกหกแม่ บอกอีกว่า ใช่ลูกของผมเอง  จนแม่ค่อยสบายใจนิดๆ  แล้วพอทางแม่ผมช่วยเลี้ยงลูกได้ เกือบ 4 เดือน  พ่อ แม่ ผม กับแฟน  และ ลูก พากันไปตรวจ DNA ว่า  DNA ของผม เนี้ยย กับ ลูก ของผม DNA มัน ตรงกันไหม ไป รพ.ใกล้ๆ  แถว รพ.เด็ก  เพื่อที่จะเอาชื่อผมไปใส่ในใบเกิดของลูก เพราะเด็ก มีแต่ชื่อแม่ ไม่มีชื่อพ่อ  พอตรวจเสร็จ รอ เขาส่งผลการตรวจ ประมาน 15 วัน ผลออกมาเด็กไม่ใช่ลูกของผม ผมนี้ ขาอ่อนเลย ความรู้สึกนี้แบบ หมดกำลังไม่อยากจะทำไรเลย  จน แม่ก็เครียด พี่สาวก็โกรธ ผมยอมรับตามสภาพที่ผลออกมา แต่ปิดบังพ่อไว้กับน้องชาย  จนตอนนี้ทางพ่อผม มารู้ ได้ระยะหนึ่ง พ่อผมก็มีเสียใจอยู่แต่เขาก็ไม่ได้โกรธหรืออะไร  (***เหลือแต่ ทุกคน ญาติ ในซอยบ้านที่ไม่รู้เรื่องลูก  ปิดบังไว้***) (และก่อนหน้านี้ตอนเขาท้องได้ ก่อคดี เราก็ไม่รู้คดีที่ทำงานเขา เรื่องอะไรอีก ผมก็ไม่รู้ มารู้ตอนลูกอายุ 1 ปี กว่า ๆ เพราะตอนที่เขาหายตัวไปวันนั้น  เวลาก็ดึกเกิน ไป ดูที่ทำงาน ร้านปิดก้แล้ว โทรหาเพื่อนเขาก้บอกไม่เหนมา ผมนี่ได้แต่  งง ว่ามันหายไปไหนโทรไม่รับ ทักไม่อ่าน ไม่ตอบ ติดต่อไม่ได้ อีก จน รวมเวลา  2 วัน 1 คืน มารุ้อีกที ทางสายสืบได้โทรมาแจ้งว่า ทางแฟนของ คุณ ได้กระทำความผิด ข้อหา ลักทรัพย์ในเวลายามวิกาล จำนวนเงิน 1300+  ตอนนี้ ทางเจ้าหน้าที ได้ส่งผู้ต้องหากระทำความผิดส่งดำเนินคดีที่ศาลแล้ว เพราะคดีนี้มันผ่านมาปีกว่า  ผมนี้รุ้สึกโกรธมากๆละเหนื่อยสุดๆ ไม่รู้ทำไง คิดไรไม่ออกตัดสินใจ โทรหาทางบ้านของแฟน พอเล่าไม่ทันจบ เสร้จ  ก็โดนด่าสารพัด ไม่ช่วยไรไม่ว่า แถม โดนด่าไปกับน้องสาวเขาอีก พี่สาวแฟนบอกแค่เรื่องพวกจัดการเอง ไม่ต้องโทรมาอีก ตจว. ส่วนพ่อแม่ แฟน เสียตะงแต่เขา ยังเด็ก เขาเลยอยู่ตัวคนเดียว *  จนผมคิดได้ทางสุดท้ายที่  ผมต้องไปขอร้อง คือ  ให้พ่อ แม่ พี่สาวช่วย  เพราะ เป็นห่วง อะไรสารพัด ยอมโดนด่าไร แค่ให้มันได้ออกมาแค่นั้นอย่างเดียว  เรื่องลูกแม่ผมก้อก็ไม่ค่อยอยากสนทนากับผมเท่าไหร่ แม่ผมด่า ว่า เอาแต่เรื่องปวดหัวมาให้ จนแม่เสียใจเสียน้ำตา  แมก็รู้ใาเขาอยุ่ตัวคนเดียว ที่ กทม. เลยยอมช่วย เลยให้เงินมา  จาก นั้น ประกันตัวเขามา จบ **  ดันมารุ้ทีหลังว่า ลุก อ่ะไม่มีทะเบียนบ้าน ผมนี้แบบกูเจออะไรอีกวะเนี้ย ละถามว่ามีไรอีกไหมที่ผมเองไม่รู้ มันบอกหมดแล้ว พอไม่ทันข้าม 2 วัน มารุ้อีกทีเรื่อง  เขาเคยมีลูกมาแล้ว 1 คน ไม่ใช่ว่ารังเกียจเขา เขาไม่บอกความจริงไร เขา เลือกที่จะปิดบัง จนเล่าความจริง ว่าลูกคนแรกอยู่กับพ่อผัวเก่า คนแรกเขาเอาไปเลี้ยง ละตอนนี้ ลูกคนที่ 2 ที่พ่อแม่ผมเลี้ยงไรอยู่ทุกวันนี้  จะ 3 ขวบกว่า   เขาก็ไม่ช่วยแม้แต่บาทเดียวพ่อแม่ผมก้รุ้ว่าเขามีหนี้ ที่กู้คนอื่นมา เลยบอกเขา ให้ใช้หนี้ ให้หมด แล้วค่อยมาช่วยแบ่งเบาภาระ เรื่องเข้าเรียน ก้ตอบค่ะ  ตอนนี่ อีก 6 เดือน ก็ 4 ขวบหล่ะตอนนี้ ผมได้แต่ตั้งคำถามตัวเอง อยู่ว่า ลูกจะ 4 ขวบ ชดใช้ หนี้ยังจ่ายไม่หมดอีกหรอ!!  ได้แต่ดูที่เขา นึกคิด แต่ละเรื่อง แต่ ละปัญหาแต่ละอย่าง มาให้ผมปวด ไม่พอ ผมก้อ เป็นลูกที่ดีจัด เอาไปให้พ่อแม่ผมปวดหัวด้วย  ผมดูเขาใช้ชีวิตแบบเหมือนคนไม่มีภาระ อะไร  แบบ สบาย ๆชิล ๆ  ผมเกบมาไม่ไหวจนบอกขีวิตดีเนอะ เหมือนภาระไม่มี ขอให้ลา หยุด1 วัน จะเอาลูกเข้าเรียน หรือไม่ก็ลาครึ่งวัน ไร  สัก ครั้ง   ถามทีไร บอกหยุดไม่ได้ ได้แต่พุดว่า ลาไม่ได้จน มีปากเสียง ด่าทอ กัน แล้วได้แต่คิด ว่ามีไรแปลกๆ จนมาได้ยินว่า มีแฟนใหม่เป็นต่างชาติ ที่ทำงานเดียวกันผมเคยคิด ยุ่นานแต่ไม่มีหบักฐานที่จะใส่ร้ายเขา  ตะหงิดๆ คิดอยู่ว่า ที่บอกหยุดลาไม่ได้ แอบชอบไรกันกับคนทำงานที่เดียวกัน หรือป่าวว จนแม่บ้านเขาเคยเหนผมมารับ ที่ทำงาน แมาบ้านที่ทำที่เดียวกัน ก็บอกผมนะ แต่ผมไม่เชื่อว่าขาจะมีนิสัยไรแบบนี้ เชื่อใจเขา ผมเลยตัดสินใจวันต่อมา ไปกับเพื่อนผม รวม 3 คน ไปดูด้วยตาตัวเอง จะได้หูและตาสว่างสักที วันที่   20  ต.ค.  67 โอ้วโห้ววว  จับมือกัน กำลังไปแดกข้าวว แบบมีความสุข  อื้อหื้มมม ฟิวส์ผมนี้ขาดหลุด(  ถ้าเพื่อนผมไม่ได้มาด้วย มีพังกันไปข้าง อ่ะ ) !!  ดีที่เพื่อนผมดึงห้ามปราม  ไว้ ภาพไม่ไม่อยากจะนึก ออกเลยว่าเป็นไง  จนเวลาผ่านมาเกือบ 1 ชม. ได้  เลยตั้งสติ เข้าไปถามแม่เด็ก และ ผช. แต่ไม่ได้มีการทำร้ายไรอะไรเขา  เพราะทำไปก็ไม่มีไรดีขึ้นมา ถาม ผช. แค่ว่า ผญ.คนนี้เป็นแฟนนายหรอ เขาบอกใช่  เลยถาม คุยกันกี่วันแล้ว เขาตอบ 1 เดือน  พอรุ้ความจริง ผมมองหน้า ผญ คนที่โกหกปิดบังผมมาตลอด จนไม่มีอะไรพุดบอกแค่ว่าวันนี้เข้ามาคุยที่บ้านให้จบ นาง ตอบโอเค แต่ก้ไม่มา เราทักถามแค่ว่า มากี่โมง ? ผญ. เลยบอก 17.00 เป็นคนนัด ไว้ ก็ไม่มา พอบอกจะไปที่ทำงาน ก็ไม่ให้มา  กลัวมีปัญหาที่ทำงานตกงานอะไรสารพัด  ผมก็ไม่ไป  ตอนนี้ ผมรอจน  เขาควๅยผมงอกละ !!  และไหน พ่อแม่พี่สาว ผมยังไม่รู้นะ ว่าเขามีลูกมาแล้ว ก่อนน่า 1 คน ละไหนจะ มีแฟนใหม่ นี้อีก ตอนนี้ผมเสียความรู้สึกมากโกรธด้วย แค้นด้วย  ( พอเวลามีปัญหาไร อยุ่ข้างเขาตลอดไม่ทิ้งไร ช่วยทุกอย่าง ซัพพอร์ท จนลืม ไปว่า ทางตัวผมพ่อแม่เป็นเกาะเซฟโซน มีค่าความสำคัญแค่ เวลาเดือดร้อน    ผมยอมรับนะว่าผมผูกพันเป็นห่วงเขาตลอด ไม่ว่าจะมาเจอปัญหาไรก้จับมือ ผ่านไปกันได้ ต่างคนต่างช่วยกันซัพพอต์ท ทุกอย่าง เขาก็มีดีเยอะ ไม่ใช่ว่าผมให้ร้ายเขา คนเดียว ผมก้อมีข้อเสีย มีคุย กับคนอื่น แค่ไม่ได้นอกกาย อะไร ถ้าเขาหรือผม ไม่ทำลาย หรือทรยส ต่อกัน มันก้อจะไม่เจอ เหตุการณ์ ขนาดนี้  อาจเป็นเพราะว่ารักเราไม่เท่ากัน ต่างคนต่างไม่สนใจกัน  นิสัยก็เปลี่ยนตามกาลเวลา และความคิด  #ผิดตั้งแต่อยู่ด้วยกันละไม่รักกันไม่ยอมคุยกันแต่แรก ไม่งั้นปัญหาไม่เป็นแบบนี้หรอก  ผมก็ยอมรับกับการกระทำนะ  จะมาแก้ไขตอนนี้ก็ไม่ได้ พอ คิดได้ก็สายไป ต่อให้ตอนนี้ ทำออกมามันดีมากแค่ไหนก้ตาม ทำให้ตาย ก็ไม่ดีเท่าคนที่อยุ่ในใจเขาชอบเขารักรุ้สึกโอเค หรอก  #นี้คือสถาณการณ์ที่ผมเป็นอยุ่ ถ้ามาบอกเอาตัวเองให้รอดก่อน ไม่ต้องมาย้ำมาพิม บอกคำนี้กับผมว่า เอาตัวเองอ่ะเอารอด ที่ไม่รอดเพราะดันไปเลือกคู่ ผิดคน ผิดเวลา  แถมโง่ให้มันสะใจสนุก
ที่วนกลับมาคบกันใหม่นึกว่าจะดี  ขึ้น แก้ไขให้มันดีสำหรับคู่เรา แต่จริงๆแล้ว  ดีสำหรับตัว มันมากกว่า    ผมยอมรับทุกคอมเม้นท์นะถ้าได้ผ่านเข้ามาอ่าน   **********
1 *********แล้วถ้าจะเอาเรื่องกับแม่เด็ก อยากทราบว่าฟ้อง ได้ไหมไหนเมื่อรู้ทั้งรู้ว่า ไม่ใช่ เป็น บุตร ของผม  เพราะตอนที่แม่ผมเอ่ย ( บอกไปตรวจDNA  ใส่ชื่อบิดาของ เด็ก แม่ผมสังเกตุ  เหมือน แม่เด็กเขารู่อยุ่แก่ใจ อยุ่แล้ว )
2 :  ******ผลออกมา ก็ เอาชื่อผมใส่เป็นพ่อเด็กก็ไม่ได้   ส่วนพ่อเด็กแท้ๆ ก็ไม่ยอมรับว่าเด็กคนนี้เป็นลูก 
3 ***** แต่ทางพ่อแม่ผมเต็มใจเลี้ยงดูเด็กคนนี้ต่อไป  เขากลัวแค่ว่าเขาจะมาเอาลูกคืนในขนาดที่เขาไม่ช่วยออกค่าำรสักอย่าง และพ่อกับแม่ผมเขาบอกแค่ว่าเป็นเวรเป็นกรรม เขาเลยมาเกิดดชาตินี้ เพราะชาติที่แล้วเราไปกินของเขา   เด็กคนนี้เลยมากินของเราคืน 
4: ********ยกเป็นลูกบุญธรรมสอบถามมาแล้ว ไหนจะดูสภาพแวดล้อม เลี้ยงดูเด็ก คนนี้ ว่าจะโตมาในสังคมแบบไหน ละก้อ ทรัพย์สินเงินทองไร  ละไหนจะ ให้ทดลองเลี้ยงดู 3 เดือน   
************* 
    ** เรื่องนี้ผมไม่ใช่ว่าเอามาเขียนเองหรือว่าไร ถ้าการที่ผมเล่าบ่งบอก จาก ความรุ้สึก อัดอั้น ระบายอารมณ์ออกมาแล้วทำให้ท่านใดไม่พอใจหรือขุ่นเคืองขออภัยด้วย **