ย้อนเวลากลับไปเล็กน้อย ในช่วงที่พวกอิสึคุกำลังต่อสู้อยู่

ที่หุบเขาแห่งหนึ่ง
Gran Torino และสารวัตรทสึคาอุจิได้รับข่าวการพบเห็น "คุโรกิริ" สมาชิกหลักของ Villian Alliance ที่หุบเขานี้หลายครั้งในช่วงไม่กี่วันมานี้
และในตอนนี้พวกเขาก็สามารถต้อนคุโรกิริจนจนมุม และเมื่อจัดการกับคนที่รับหน้าที่เคลื่อนย้ายกำลังพลอย่างเจ้านี่ได้ การจัดการกับพวกที่เหลือก็จะง่ายขึ้นอีกมาก!

แต่ทว่า...
คุโรกิริ : ช่วงหลังๆมานี้มีข่าวลือว่า "เจ้าตัวป่วน" คนหนึ่งมาอยู่แถวๆนี้
คุโรกิริ : คุณไม่รู้เรื่องนี้บ้างเลยหรือไง แกรนโทริโน่?
คุโรกิริ : ดูเหมือนว่าตัวผมจะเด่นเกินไปหน่อย แต่มันก็ไม่มีทางเลือก เพราะผมธุระกับเจ้าตัวป่วนนั่นน่ะนะ
Gran Torino : ไว้ฉันจะไปรับฟังแบบละเอียดเมื่อแกไปอยู่หลังลูกกรงแล้วล่ะกัน

ทันใดนั้นก็มีเสียงแผ่นดินสะเทือนดังขึ้น?! ราวกับว่าบางอย่างที่ใหญ่มหึมากำลังเคลื่อนไหว?!!

คุโรกิริ : อาจารย์ของพวกเรานั้นได้คาดเดาถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นเอาไว้แล้ว
แล้วคุโรกิริก็นึกถึงคำพูดของ "อาจารย์" ที่บอกไว้ในอดีต
"จำเอาไว้นะ ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันในอนาคตขึ้นล่ะก็"
"เธอจะเป็นคนเดียวที่จะสามารถปกป้องโทมูระได้ และถ้าหากตอนนั้นเธอรู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาล่ะก็"
"เธอสามารถพึ่งพาเขาได้"

เสียงแผ่นดินสะเทือนดังขึ้นเรื่อยๆ และพร้อมกันนั้นก็มีอีกเสียงแทรกมาด้วย...เป็นเสียง...รายการพยากรณ์อาการทางวิทยุ?!

คุโรกิริ : สารวัตรทสึคาอุจิ...แกรนโทริโน่...
คุโรกิริ : ชิคารากิ โทมูระน่ะไม่ใช่คนเดียวที่ได้รับการสั่งสอนจากอาจารย์ของพวกเราหรอกนะ

จากภายในป่า ร่างมหึมาที่สูงพอๆกับยอดไม้โผล่ออกมา...ที่คอของมันมีวิทยุห้อยอยู่(?)
คุโรกิริ : เขาคือข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของ All For One
คุโรกิริ : "กิแกนโตมาเคีย"
(Gigantomachia เป็นคำภาษากรีก โดยคำว่า Gigant (o) แปลว่ายักษ์ (Giant) และคำว่า Makhia แปลว่าการต่อสู้หรือการประลองยุทธ (battle))

ตัดมาที่วันรุ่งขึ้น
โทรทัศน์ออกข่าวเรื่องที่รถขนส่งนักโทษที่ขนส่ง Overhaul ถูกโจมตีโดย Villian Alliance และหลักฐานสำคัญในคดีถูกปล้นชิงไป ซึ่งทางตำรวจก็ต้องออกมาแถลงข่าวและขอโทษในความผิดพลาดนี้ต่อสาธารณชน

อิสึคุที่เพิ่งเจอเหตุการเสียชีวิตของ Nighteye มาเมื่อวาน เมื่อต้องมารู้ว่า Overhaul โดนชิคารากิเล่นงานและปล้นเอายาสลายอัตลักษณ์ไปก็ยิ่งรู้สึกแย่ลงไปอีก...

อ.ไอซาว่าเห็นสีหน้าของอิสึคุก็บอกว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว อย่าเก็บเอาไปคิดมาก
สำหรับตอนนี้พวกนักเรียนทุกคนจะกลับไปเรียนที่โรงเรียนตามปกติ ยกเว้นโทกาตะที่ต้องถูกตรวจสอบร่างกายต่อไปก่อน
จริงๆแล้วอิสึคุอยากจะอยู่ต่อจนกว่าเอริจะฟื้นแต่อ.ไอซาว่าก็บอกว่าถึงเขาอยู่ก็ไม่ทำให้อะไรๆมันเปลี่ยนไปหรอก ให้ทีมแพทย์เป็นผู้ดูแลหล่อนนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

ตอนนั้นเองอิสึคุก็ขอตัวไปพบกับโทกาตะก่อนกลับสักครั้ง แล้วก็ไปก่อนที่อ.ไอซาว่าจะห้ามไว้ได้ทัน

ที่ห้องของโทกาตะ
อิสึคุพบกับโทกาตะที่ออกกำลังกายด้วยรอยยิ้มและพูดเสียงดังแบบบ้าพลังเหมือนปกติ
อิสึคุ : รุ่นพี่ครับ...
โทกาตะ : ฉันรู้ดีน่ะ
โทกาตะ : ฉันสูญเสียอัตลักษณ์ แล้วไนท์อายก็ยังมาตายไปอีก
โทกาตะ : ฉันไม่มีเหตุผลที่จะยิ้มออกมาได้เลยสักอย่างเดียว
โทกาตะ : แต่ก็เพราะอย่างนั้น...
โทกาตะ : รู้ไหม ถึงแม้ว่าไนท์อายจะทำตัวเข้มงวดสุดๆกับนาย แต่เวลาพูดกับฉันเขายิ้มค่อนข้างบ่อยเชียวล่ะ

ในหัวของโทกาตะเขานึกถึงคำพูดสุดท้ายของ Nighteye
โทกาตะ : ดังนั้นฉันจะไม่ร้องไห้แล้วล่ะ
โทกาตะ : เพราะว่าฉันน่ะ "จะได้กลายเป็นฮีโร่ที่ดีเยี่ยม" ในอนาคตจากนี้ไปนี่นา!
โทกาตะ : และถ้าฉันทำหน้าซึม มันจะทำให้เอริต้องรู้สึกไม่ดีไปด้วย

ตอนนั้นเองอิสึคุก็นึกถึงเรื่องที่ Nighteye เคยพูดกับเขา ว่าโทกาตะนั้นเหมาะสมที่จะเป็นผู้สืบทอดของ One For All มากกว่า…และในชั่วขณะที่จิตใจของเขาหวั่นไหวนั้นเอง...

อิสึคุ : รุ่นพี่ครับ...แม้ว่าคุณจะสูญเสียอัตลักษณ์ไป คุณก็ยังปกป้องหล่อนด้วยตัวเองอยู่ดีใช่ไหมครับ?
อิสึคุ : แต่เทียบกันแล้ว ผม...
อิสึคุ : ผมถูกเอริช่วยไว้ ทั้งที่ผมควรเป็นฝ่ายต้องปกป้องเธอ แล้วผมก็ยังต้องให้อาจารย์ช่วยอีก...
อิสึคุ : และถ้าคุณเป็นผู้สืบทอดล่ะก็
อิสึคุ : ผมแน่ใจว่าไนท์อายก็คงจะไม่ต้อง…!

"มิริโอควรจะเป็นผู้ที่สืบทอดวันฟอร์ออล"
"และอนาคตของออลไมท์ด้วย..."

อิสึคุ : ถ้าผมจะบอกว่า...
อิสึคุ : ผมสามารถมอบอัตลักษณ์ของผมให้กับรุ่นพี่ได้...คุณจะ…!

ก่อนที่อิสึคุจะทันได้พูดจบ โทกาตะก็พูดตอบออกมาโดยไม่เสียเวลาคิดแม้วินาทีเดียว
โทกาตะ : ไม่เอาหรอก
โทกาตะ : ถึงแม้จะสมมุติว่าเรื่องแบบนั้นสามารถทำได้จริงๆก็ตาม
โทกาตะ : ถ้าหากว่าฉันตกลงขึ้นมา
โทกาตะ :งั้นนายก็ต้องเป็นฝ่ายที่เจอกับเรื่องแย่ๆแบบนี้แทนน่ะสิ
โทกาตะ : ฉันก็ไม่แน่ใจหรอกนะว่าทำไมนายถึงรู้สึกผิดมากมายขนาดนั้น แต่ตอนนั้นนายทำได้ดีมากแล้ว! นายคือเดกุ ฮีโร่เต็มตัวแล้วนะ!
โทกาตะ : แล้วก็ยิ่งกว่านั้น เมื่อวานนี้ฉันคุยกับอ.อีเรเซอร์เฮดเรื่องเอริ
โทกาตะ : เขาบอกว่าถ้าสักวันหนึ่งเอริสามารถควบคุมอัตลักษณ์ของตัวเองได้ เขาจะขอให้หล่อนช่วยให้ร่างกายฉันกลับไปอยู่ในสภาพตอนฉันยังมีอัตลักษณ์อยู่
โทกาตะ : และถ้านั่นมันเกินความสามารถของหล่อน พวกเขาก็จะหาวิธีอื่นๆที่จะทำให้ฉันกลับเป็นเหมือนเดิมให้ได้
โทกาตะ : ที่ฉันอยากบอกก็คือ ฉันไม่เป็นไรแน่นอน! เพราะฉันมีภาพอนาคตของไนท์อายหนุนหลังอยู่
โทกาตะ : เพราะงั้นยิ้มให้ออกทีเถอะนะ?!

พูดจบโทกาตะก็ชกหน้าของอิสึคุเบาๆไปตุ๊บหนึ่ง
ที่นอกห้อง All Might ยืนฟังคำสนทนาของทั้งสองอยู่เงียบๆ

อิสึคุ : โอเคครับ
อิสึคุ : ผมจะรอรุ่นพี่อยู่นะครับ

"รุ่นพี่ต้องลาเรียนเป็นการชั่วคราว"
"ส่วนพวกเรา"
"ก็กลับไปที่โรงเรียนตามเดิม..."

วันต่อมา ที่หอพักของโรงเรียนยูเอย์
โทโดโรกิ : ไปกันเถอะบาคุโก
บาคุโก : หุบปากไปเลยเฟ้ย! ฉันมาแล้วนี่ไง!
โทโดโรกิ : ได้เวลาที่พวกเราต้องไปเรียนซ่อมสำหรับสอบใบอนุญาติใหม่แล้ว
บาคุโก : แกต้องเป็นฝ่ายมาเดินตามหลังฉันสิฟะเจ้าตูดหมึก!

และทีนี้ก็เป็นการต่อสู้ของพวกเขาบ้างล่ะ!