คืนนั้น
บาคุโกเรียกอิสึคุมาข้างนอกหอพักด้วยกัน

ซึ่งอิสึคุที่ยังงุนงงว่าบาคุโกต้องการจะให้พวกเขาไปที่ไหนกันแน่? แถมการออกมาเพ่นพ่านตอนกลางคืนแบบนี้ก็อาจจะทำให้มีปัญหาทีหลังด้วย
แต่บาคุโกกลับไม่พูดอะไรเลย...

จนในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเขตฝึกฝนเบต้า
สถานที่ซึ่งพวกเขาทำการฝึกต่อสู้จริงเป็นครั้งแรกในตอนที่เพิ่งเข้าเรียนใหม่ๆ และตอนนั้นบาคุโกก็เป็นฝ่ายแพ้

และแม้แต่ตอนนี้เมื่อคิดถึงเรื่องตอนนั้นก็ทำให้บาคุโกรู้สึกหงุดหงิดสุดๆ

อิสึคุนั้นเป็นคนไร้อัตลักษณ์ที่อ่อนแอ แต่ด้วยปาฐิหารย์บางอย่าง เขากลับสามารถเข้าเรียนที่ยูเอย์ได้ แล้วที่ยิ่งไปกว่านั้นคือจู่ๆเขาก็เกิดมีอัตลักษณ์ขึ้นมาซะอย่างนั้นด้วย

แล้วเขาก็นึกถึงสิ่งที่อิสึคุพูดกับเขา...

"นี่เป็นอัตลักษณ์ที่ฉันได้รับมาจากใครบางคน"
"แต่สักวันหนึ่งฉันจะทำให้มันเป็นของฉันให้ได้ และจะก้าวข้ามนายไปด้วยพลังของตัวเอง"

จากคนที่เอาแต่พูดอะไรไร้สาระไปวันๆ อิสึคุเปลี่ยนแปลงไป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ และยังพัฒนาตัวเองขึ้นไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เขาได้ใบอนุญาติชั่วคราวตัดหน้าบาคุโกไปแล้ว!

มันเริ่มตั้งแต่ตอนที่พวกเขาเจอกับวายร้ายที่ร่างเป็นโคลน...ไม่สิ มันตั้งแต่ตอนที่ All Might มาที่เมืองนี้ต่างหาก!
แต่ว่า ตั้งแต่เหตุการณ์ที่คามิโนะเป็นต้นมา บาคุโกก็คิดว่าเขาสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวขึ้นมาได้แล้ว...

บาคุโก : แกได้รับพลังนั่นมาจากออลไมท์ใช่ไหมล่ะ?

คำพูดนั้นทำให้อิสึคุที่พอจะเดาสิ่งที่บาคุโกกำลังจะบอกได้อยู่แล้วก็นิ่งอึ้งไป....

บาคุโก : เจ้าหัวหน้าของพวกวายร้ายนั่น...เท่าที่ฉันเห็น เจ้านั่นสามารถชิงเอาอัตลักษณ์จากคนอื่นแล้วมอบมันให้กับอีกคนได้อย่างง่ายดาย ชนิดที่ฉันเองก็ยังไม่อยากเชื่อ
บาคุโก : แต่หนึ่งในพวกพุซซี่แคตก็ต้องเกษียณตัวเองไปเพราะอัตลักษณ์ถูกชิงไปจริงๆ แล้วยังเจ้าพวกโนมุอะไรนั่นที่มีอัตลักษณ์หลายอย่างในตัวเดียว เมื่อคิดวิเคราะห์เรื่องทั้งหมดนั่นแล้ว...สิ่งที่ฉันคิดก็มีน้ำหนักขึ้นมามากเลย
บาคุโก : แล้วออลไมท์ก็รู้จักกับเจ้านั่นมาก่อนด้วย
บาคุโก : "การถ่ายโอนอัตลักษณ์"...เมื่อคิดดูแล้วมันก็หมายความได้เพียงอย่างเดียวว่า...ออลไมท์มีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับเจ้านั่น และมันก็เกี่ยวข้องกับที่แกบอกว่าอัตลักษณ์ของแกเป็นสิ่งที่ "ได้รับ" มาจากใครบางคน
บาคุโก : ตั้งแต่ได้พบกับออลไมท์แกก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป
บาคุโก : และออลไมท์ก็สูญเสียพลังของเขาไป...

"ต่อไป...คือตานายแล้ว"

บาคุโก : แกตีความคำพูดนั้นต่างจากคนอื่นทุกคน
บาคุโก : ออลไมท์ไม่ยอมตอบคำถามของฉันมาตรงๆ
บาคุโก : ดังนั้นฉันเลยต้องมาถามแกไงล่ะ เข้าใจหรือยัง?
บาคุโก : และการที่แกไม่แม้แต่จะพยายามปฏิเสธ...มันก็หมายความว่าฉันคิดถูกใช่ไหมล่ะ? เจ้าสวะเอ๊ย...

อิสึคุย้อนนึกถึงสิ่งที่ All Might เคยเตือนเขาไว้ว่าให้รักษาความลับเรื่องของ One For All เอาไว้ให้ดี!

"ตั้งแต่ตอนที่เขาบอกว่าอยากคุยเรื่องอัตลักษณ์ของฉัน ฉันก็รู้แล้ว"
"ว่านี่คือการลงโทษต่อการที่ฉันไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้"

อิสึคุ : ถ้าฉันบอกความจริงให้นายรู้...แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรกับนายล่ะ?
บาคุโก : แกกับฉัน...เราต่างก็ชื่นชมออลไมท์ และอยากจะเป็นเหมือนกับเขา จริงไหมล่ะ?
บาคุโก : เจ้าคนที่ฉันคิดว่าเป็นแค่ก้อนกรวดข้างทางเสมอมา...แต่โดยที่ฉันไม่รู้ กลับกลายเป็นว่าเจ้านั่นกลับได้รับการยอมรับจากคนที่ฉันชื่นชมที่สุด
บาคุโก : และด้วยเหตุนั้น...
บาคุโก : แกจะต้องมาสู้กับฉัน!
บาคุโก : ที่นี่และเดี๋ยวนี้!

แน่นอนว่าอิสึคุไม่เห็นด้วยกับบาคุโกสุดๆ! อย่างแรกคือแค่การที่พวกเขามาอยู่ที่นี่ในเวลาแบบนี้ในก็แย่พออยู่แล้ว! แถมถ้าอยากจะสู้กันจริงๆล่ะก็มันก็น่าจะเป็นตอนที่ฝึกต่อสู้กันในชั่วโมงเรียนสิ! พวกเขาจะไปทำเรื่องขอใช้ห้องฝึกซ้อมก็ยังได้!

แต่บาคุโกกลับบอกว่า ขืนทำแบบนั้นล่ะก็ ถ้าพวกเขาคิดจะสู้กับแบบจริงๆจังๆก็มีหวังโดนพวกอาจารย์สั่งแยกเอาน่ะสิ

บาคุโก : ฉันอยากจะพิสูจน์ว่าแกมีดีที่ตรงไหน...ถึงทำให้ออลไมท์ยอมทำถึงขนาดนั้นเพื่อแก
บาคุโก : และถ้าหากว่าแรงบันดาลใจที่แกมีมันเหนือกว่าของฉันล่ะก็...มันจะหมายความว่าแรงบันดาลใจของฉันมันผิดมาตลอดเลยงั้นเหรอ?
อิสึคุ : คัตจัง...

"ไม่ว่าเขาจะอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่เพียงใด เขาก็จะชนะในท้ายที่สุดเสมอ!"
"ไม่ว่าใครจะตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายเพียงใด เขาก็จะช่วยเหลือคนพวกนั้นด้วยรอยยิ้ม..."

บาคุโก : ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ยกกำปั้นของแกขึ้นมาซะ!
บาคุโก : อ้อจริงสิ ตอนนี้แกเปลี่ยนไปใช้ท่าเตะแทนแล้วนี่ใช่ไหมล่ะ?
อิสึคุ : เดี๋ยวก่อนสิ! ไม่เอาน่า! เราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!

โดยที่ไม่สนใจเสียงห้ามของอิสึคุ บาคุโกก็พุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็ว!!

"ใช้มือข้างขวา…!"
"ไม่สิ! ฉันเคยรับมือท่านี้มาก่อน เพราะงั้นมันก็ไม่น่าจะใช่!"
"มือขวานั่นเป็นท่าหลอก…!"

ทว่าบาคุโกกลับใช้มือขวาโจมตีจริงๆ! ซึ่งอิสึคุที่ลังเลไปชั่วแว่บก็ทำให้หลบช้าไปเล็กน้อยจนขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย!

บาคุโก : แกคิดมากเกินไปเสียทุกเรื่องเลยนะ เจ้าเนิร์ดเอ๊ย...!
บาคุโก : เข้ามาเลย!!
อิสึคุ : คัตจัง...เราจะทำแบบนี้กันจริงๆงั้นหรือ?!

ด้วยความรู้สึกที่ระเบิดออกมา พวกเขาก็ได้เข้าปะทะกัน!!