คือมีเพื่อนบ้านอยู่คนนึงครับ เค้าเป็นแม่บ้านไม่ได้ทำงานอะไรอยู่บ้านเฉยๆมีเวลามาก เค้าเป็นคนดีแหละ มีอะไรก็แบ่งปันให้กัน แล้วเค้าเป็นคนชอบปลูกต้นไม้เหมือนกับแม่เรานี่แหละครับ มีอะไรเกี่ยวกับต้นไม้ก็มาแลกเปลี่ยนกัน ซื้ออะไรมาจากไหนก็มาบอกกัน แชร์วิธีปลูกให้ต้นงามๆให้กัน มีวันนึงเพื่อนบ้านคนนี้เค้ามาบ้านเราแล้วก็มคุยกับแม่เรา คือคุยนานมาก คุยชม.กว่าๆได้อ่ะครับ แล้วเค้าชอบคุยเรื่องต้นไม้ บ้านเราก็ปลูกต้นไม้ไม่ได้งามแบบเค้าหรอก เพราะเราไม่ค่อยมีเวลาดูแล พ่อแม่เราทำงานแทบไม่มีเวลา เราก็ทำงาน จึงมีแค่คนเฝ้าบ้านที่คอยรดน้ำกับกวาดใบไม้ไรงี้ เพื่อนบ้านคนนี้เค้าก็ชอบมาติอย่างนู้นอย่างนี้ว่าอันนี้ไม่ดีไม่ต้องปลูก ถ้าพี่(เค้าอายุน้อยกว่าแม่ผมครับ)จะปลูกควรทำอย่างนี้ เค้าก็บอกแล้วก็สาธิตวิธีการทำให้ดูครับ ซึ่งเค้าคุยนานมากแล้วแม่เราก็ไม่ค่อยชอบให้เค้ามาว่า เพราะแม่เราก็ไม่ได้มีเวลากับเรื่องพวกนี้มากเหมือนเค้า แต่เรารู้จักเพื่อนบ้านคนนี้ดีครับ เค้าชอบซื้อตันไม้มาให้บ่อยๆ มีผลผลิตจากต้นไม้ที่เค้าปลูกเค้าก็ชอบเอามาฝาก หรือไม่เวลาที่เค้าชวนไปดูต้นไม้ที่บ้านเค้า เค้าก็ชอบให้ของกลับมาบ่อยๆเรื่อยๆไม่เป็นตันไม้ ก็เป็นผลไม้ บางทีเค้ามาบ้านเราแล้วเห็นว่าปลาหางนกยูงบ้านเราไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ เค้าก็บอกว่าให้ไปตักจากบ้านเค้ามาได้ เอามาเยอะๆหน่อยก็ได้ คือเค้าดีมากและมีนิสัยชอบแบ่งปันครับ และที่เค้าชอบพูดติต้นไม้ของบ้านเราเราว่าเค้าคงไม่ได้ตั้งใจพูดติอ่ะครับ เค้าก็คงพูดๆแนะนำให้ควรอย่างนู้นอย่างนี้ แต่แม่เราคิดว่าเค้าชอบติและแม่เราก็ไม่ชอบ แล้วก็เอาเรื่องนี้มาหงุดหงิดใส่เรา ก็คงด้วยที่เค้าคุยนานด้วยแหละ แต่แม่เราก็ปฎิเสธไม่ค่อยจะชัดเจนซักเท่าไหร่ เช่น ยุงกัดแล้วอ่ะเข้าบ้านก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ซึ่งมันเป็ยการปฎิเสธที่ไม่ค่อยจะชัดเจนเท่าไหร่อ่ะครับ เราว่าแม่ควรจะปฎิเสธให้มันชัดเจนกว่านี้ เช่น นี่คุยซะนานแล้วพี่จะเข้าบ้านแล้ว ไว้คราวหน้ามาคุยกันใหม่นะ อะไรอย่างนี้มันจะได้ลากันต่างคนต่างกลับบ้านตัวเอง แล้วพอเข้าบ้านมาแม่เราก็มาหงุดหงิดแล้วก็บ่นใส่เราว่าเค้ามาอย่างนู้นอย่างนี้ แม่ไม่ค่อยชอบเลย แล้วก็อารมณ์เสีย ซึ่งจริงๆแม่ไม่จำเป็นต้องเอาเรื่องพวกนี้มาคิดมากแล้วก็เอามาใส่ตัวเอง ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ได้ตั้งใจจะว่าแม่จริงๆ เราเลยลำบากใจเลยใจเลยมาถามเพื่อนๆ เพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงดีครับ ขอบคุณล่วงหน้าทุกความคิดเห็นมากครับ