ขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ เมื่อคืนสังกตลูก เห็นว่าลูกผิดปกติไป จึงนั่งเปิดอกคุยกับลูกค่ะ จึงได้ทราบว่าตอนนี้ลูกมีปัญหาที่โรงเรียน โดนเพื่อนแกล้ง เพื่อนบางคนไถเงิน
ลูกชายเราเป็นเด็กที่ใส่แว่น เหมือนจะเนิร์ด แต่ไม่ใช่ค่ะ เค้ามีปัญหา กล้ามเนื้อสายตาผิดปกติ ตอนนี้รักษาอยู่ที่รพ.จุฬา ลูกเราจะสอนแบบโฮมสคูลไปด้วย เค้าจะกล้าคิดนอกกรอบ กล้าพูดและกล้าทำ เพื่อนๆบางคนในห้องเห็น จึงเอามาหมั่นไส้ แกล้งบ้าง ต่อยบ้าง ไถเงินบ้าง ตอนแรกเราบอกลูกว่า อาจจะเป็นปัญหาเด็กผู้ชาย เล่นแรงหรือเปล่า ลูกคิดมากไปเปล่า บอกลูกตลอดว่าความดีจะทำให้เพื่อนไม่แกล้งหนูจ่ะ ให้ลูกสอนการบ้านเพื่อน มีขนมให้ลูกเอาไปแบ่งเพื่อน ใบงานเราไม่เดือดร้อน เพื่อนคนไหนลืม ให้เพื่อนยืม แล้วเอามาคืน แต่ถ้าเค้าไม่มีจริงๆก็ให้ไปเลย สถานการณ์มันก็ดีขึ้น แต่ยังมีเพื่อนกลุ่มนึง3-5คน ที่เป็นหัวโจกของห้อง ก็ยังแกล้งอยู่ เราเลยบอกให้ลูกเราเลี่ยง ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องใส่ใจ แต่ถ้าต่อยมา เราต้องป้องกันตัวนะ  จนถึงเมื่อคืน เราสังเกตลูก ลูกเราผิดปกติไป เราเลยคุยกับลูก เห็นอาการลูกแล้ว สงสารที่สุด  ลูกเล่าไป ร้องไห้ไป ร้องแบบกลั้นสุดๆ กัดผ้าห่ม เหมือนพยายามจะกลั้นสุดๆแล้ว ลูกบอกย้ายโรงเรียนได้ไหมแม่ หนูไม่ไหวแล้ว คือเด็กกลุ่มนั้นจะมีเกมส์เฉพาะกลุ่ม คือ ถีบลูกเรา หรือเอามือฟาดหัวลูกเรา ใครทำได้ ได้แต้ม ทำแบบลูกเราเป็นกระสอบทราย แล้วถ้าลูกเราต่อยกลับ เด็กพวกนั้นก็วิ่งไปฟ้องครู ว่าโดนลูกเราต่อย พอลูกเราจะอธิบาย ครูก็ไม่ฟัง ฟาดลูกเรากลับมาอีก ตอนหลังๆลูกเลยไม่บอกครู และยังมีอีกเยอะ ลูกเราพยายามไม่สนใจ เอาหนังสือไปอ่าน (ลูกเราชอบเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์ กับLast fantasy) พอเด็กกลุ่มนั้นต่อย ลูกเราก็ไม่สนใจ มันก็จะทำแรงขึ้นเรื่อยๆ บางทีพยายามลากไปในห้องที่ไม่มีคน เพื่อจะต่อย และบอกห้ลูกเรายิ้มให้ลูกเราหัวเราะ มันถึงจะพอใจ นี่มันเข้าข่ายโรคจิตชัดๆ
เอาตรงๆเลย พอลูกเล่ามาถึงตอนนี้ เรากังวลมากถึงการล่วงละเมิดทางเพศ แต่ลูกบอกไม่มี แค่ต่อย เตะขา แต่เราคิดว่าเราต้องรีบจัดการอะไรซักอย่าง เพราะที่เล่ามานี่คือลูกเราพึ่งอายุ 8 ขวบเองค่ะ เจอมาขนาดนี้เลย ต่อไปจะขนาดไหน
ฟังจากลูกเล่า ดูจากอาการ จากที่เคยทำงานกับผู้ป่วยจิตเวช รู้เลยค่ะ ว่าลูกเรากดดันมากมายจริงๆ ตอนนี้เรากำลังจะพาลูกไปคุยกับนักจิตวิทยา และจะไปคุยกับครูที่โรงเรียน และจะเชิญผู้ปกครองของเด็กกลุ่มนั้นมาคุยด้วย แต่พอคุยกับแฟน แฟนบอกว่าเรากำลังจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ สำหรับเรามันคือเรื่องใหญ่จริงๆนั่นแหละค่ะ
ผู้ปกครองท่านไหนมีประสบการณ์แบบนี้ มีวิธีจัดการยังไงกันบ้างคะ ช่วยแชร์ทีค่ะ ตอนนี้เครียดมากๆค่ะ