สวัสดีค่ะ🙏🙏🙏 หนูก็ใช้โอกาศเรียกตัวเองว่าน้องกว่าละกันนะคะ คือว่าหนูมีเรื่องอยากปรึกษาอนาคตค่ะ ปัจจุบันนี้หนูอยู่ม.5 ค่ะ อนาคตที่ฝันคือ มหาวิทยาลัย ที่อยากเข้า ตลอดมาหนูไม่เคยคิดถึงมหาลัยที่อยากเข้าเลยค่ะ มีแต่อยากเรียนๆ ไปเพื่อให้จบ มีงาน เลี้ยงแม่ แต่พอขึ้นม.5 หนูสนใจมหาลัย 1 ค่ะ เป็นมหาลัยศรีนคริทรวิโรธ อยู่กทม. แต่บ้านหนูอยู่ขอนแก่นค่ะมันคงไกลกัน หนูสนใจมากเพราะมีเอกภาษาเกาหลีเพราะส่วนตัวชอบเกาหลีมากค่ะ (ถ้าถามว่าเป็นติ่งใช่ไหม ขอบอกว่าใช่ค่ะ)แต่ที่อยากเข้าไม่ใช่เพราะบ้าผช.เกาหลีขนาดนั้นนะคะมันเกี่ยวกับอนาคตหนูด้วย หนูชอบวัฒนธรรมบ้านเมืองเขา ความเป็นอยู่ และความทันสมัยหลายๆ อย่างที่พวกเขามี และหนูชอบที่จะเรียนรู้เรื่องภาษามากๆ ค่ะ หนูเลยสนใจมาก แต่ปัจจุบันหนูเรียนสายศิลป์ ภาษาญี่ปุ่นค่ะ ทำไมถึงเลือกน่ะหรอ? เพราะว่าภาษาอื่นหนูไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ค่ะ ญี่ปุ่นมันนน่าสนใจเรื่องเอกลักษณ์ของภาษาด้วย แต่พอเรียนมาได้ม.4 ปีเดียว มันยากกว่าที่คิดค่ะ มันเกินความสามารถแต่ไม่ใช่ว่าเกาหลีจะง่ายนะคะ แต่สิ่งที่หนูเรียนไม่ได้รักขนาดนั้น ยังไม่เต็มที่ที่จะเรียนที่จะศึกษา ไหนจะสอบ N5-N1 เพื่อวัดความรู้ ไหนจะจำคัน 100 ตัว เพราะคนญี่ปุ่นใช้คันจิทุกตัวเลยค่ะ (ปล.ความจำหนูก็จะน้อยๆ หน่อย) มันไม่มีแรงกระตุ้นในการเรียนรู้เท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ยอมเรียนขยันเรียนมาตลอด พอหนูตั้งเป้าอยากจะไปต่อเอกเกาหลีจริงๆ หนูเลยไปปรึกษาแม่ค่ะ ช่วงนั้นแม่หนูเห็นด้วยค่ะ!!! หนูดีใจมากจนเย้!ออกมา แม่บอกอีกว่าถ้าชอบอะไรก็เรียนอันนั้นและลูก จะได้ถนัดเรียนมีความสุข อนาคตถึง หนูเลยขยันเรียนเพิ่ม×2 พร้อมทบทวนภาษาเอาไว้ ศึกษาที่เรียนวิธีสมัครเผื่อไว้ 1 ปีนี้ แต่แล้วค่ะ ฝันสลายหนูก็มาถึง แม่หนูมาบอกหนูหลังจาก2อาทิตย์ว่า ไม่ต้องเรียนที่นั่นหรอกมันค่าใช้จ่ายเยอะ แม่ไม่ไหวถ้าต่างคนต่างเช่า (เหตุเพราะ ฐานะทางบ้านหนูก็ระดับการค่ะ แต่หนูอยู่กับแม่แค่ 2 คนแม่ลูก เลี้ยงดูกันมาตลอด แต่แม่เป็นข้าราชการเงินเดือนน้อยค่ะ ไม่เกิน 12,000 ด้วยซ้ำ บ้านก็ไม่มีเป็รหลัง เช่าหอเอา ที่ก็โดรโกงจากญาติค่ะ)หนูก็เข้าใจนะคะ แต่หนูบอกไปว่าหนูขาดคำแล้วแม่บอกมันไม่ไหวจริงๆ หนูยังไม่ท้อค่ะหนูจะไม่ยอมหนูเลนคิดกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งว่าจะทำงานเก็บเงินไว้ดีมั้ยเพื่อนก็สนับสนุน หนูก็พยายามเป็นตัวแทนจำหน่าย เปิดช่องรายได้สตรีมเกมส์บ้าง ทำงานให้เพื่อนบ้าง แต่พาท์ทาร์มไม่ได้หรอกค่ะ แม่หนูไม่สนีบสนุน แอบทำก็ไม่ได้ไม่มีเวลาเลย หนูก็ลองดูค่ะแต่ยากกว่าที่คิดที่จะเก็บเงินได้ ชายของก็ไม่ออก สตรีมเกมส์ก็โดนสแปม งานเยอะจนทำงานให้เพื่อนไม่ไหวหมด แต่วันหนึ่งแม่ก็มาพูดอีกว่า แม่ไปเจอครูที่มหาลัยขอนแก่นมา ครูแกบอกว่าที่นี่และดีแล้ว เอกญี่ปุ่นดีอินเตอร์กว่าไหนๆ จะเรียนทำไมเกาหลี อนาคตไม่มี จบไปก็ทำงานไม่ได้(ถามหน่อยค่ะ จะเรียนไปทำไมถ้างานไม่มี)หนูยังพอทนแม่ตอกแบบนั้นอยู่ค่ะ แต่หนูก็ไม่ยอมบอกว่าหนูชอบมันอินเตอร์ มันมีเอกลักษณ์ แต่แม่ไม่ยอมค่ะบอกว่าไร้สาระ แล้วที่ที่บอกก่อนหน้านี้ล่ะ ที่บอกว่าเรียนที่ตัวเองชอบอยากเรียนคืออะไรพอบอกไปแบบนั้นแม่หนูก็บอกว่าก็พึ่งมารู้ว่ามันไม่ดี และย้อนถามหนูว่าแล้วจะเรียนญี่ปุ่นทำไมหนูก็บอกไปค่ะว่ามันไม่มีเกาหลีให้เลือก อันนี้เป็นลองลงมาที่สนใจแต่ไม่ถึงกับชอบมาก แม่หนูเลยบอกเลือกแล้วก็เรียนไปค่ะ แต่ก็ยังบอกถ้าไม่เรียนก็ไม่ต้องเรียน นอนอยู่บ้าน หาทำงานเลย คือมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอคะ หนูแค่ต้องการอนาคตของหนูที่หนูชอบที่หนูใฝ่ฝัน หนูรู้ค่ะว่าฐานะบ้านไม่ดี แต่หนูติดข้างคาใจอยากจะเลือกคณะนี้จริงๆ มหาลัยอื่นแม่ก็ไม่ปลื้ม หนูเสียใจมากค่ะในตอนนั้นหนูแทบจะร้องไห้ทุกคืน คิดแล้วคิดอีกก็หาทางออกไม่ด้ แม่บอกว่ายังไงก็เรียนนี่ ถ้าไม่เรียนนี่ก็ไม่ต้องเรียนต่อ หนูชอบจริงๆ นะคะมหาลัยนี้ หนูรู้ว่ามันยากในเรื่องฐานะด้วย (เสริม>ปี 1 เขาต้องไปเรียนที่นครนายกก็จะยากหน่อยที่จะทำงานพาร์ทาร์ม) ทุกอย่างมันตีมาหมดเลยค่ะ หนูท้อหมดหนทางหมดทางไปเหลือเกิน หนูไม่คยจริงจังขนาดนี้มาก่อน คิดหาวิธีกับเพื่อรแล้วก็แล้วก็หมดหนทาง😔😔😔 หนูควรจะทำยังไงดีค่ะ อนาคตของหนูหนูรักที่จะก้าวเองแต่อุปสรรคมันร้ายกาจเหลือเกิน ไหนจะคำพูดแม่ที่ตัดอนาคตของหนู ขอความเห็นด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ {ที่อ่านจนจบ}