เราคิดว่าเราเป็นคนนึงที่ไม่มีดวงในความรักเลย เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาเราไม่เคยสมหวังในความรักเลยสักครั้งเดียว เราไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีโมเม้นหวานๆแบบหลายๆคน บางครั้งเราก็คิดนะว่าคงมีอีกหลายคนที่ไม่มีดวงเรื่องความรักแบบเรา และเราก็พยายามคิดบวกตลอด ว่าบางทีมันอาจจะดีแล้วก็ได้ที่เราไม่เคยมีแฟน ไม่เคยต้องมานั่งทะเลาะ มีปัญหาเหมือนคู่รักบางคู่ที่เราเคยเห็น.. บางทีถ้าเรามีแฟน เราอาจจะเจอปัญหาหลายๆปัญหาแบบที่เราเคยเห็นมันเกิดขึ้นกับคนรอบตัวเรา
ผู้ใหญ่หลายคน(ผู้หญิง) สอนเราตลอดว่าเป็นผู้หญิงต้องระมัดระวังตัว ดูแลตัวเองให้ดี เพราะสมัยนี้ผู้ชายมือไว เห็นแก่ตัวมันก็มีอยู่เยอะ หลายคนที่เข้ามาเพราะหวัง.. อย่างเดียวมันมีเยอะ มันเลยทำให้ลึกๆเราเองก็กลัวกับการมีแฟนอยู่เหมือนกัน เรายอมรับว่าบางทีเราก็อยากมีแฟนนะ อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ลึกๆในใจเรายอมรับว่าเราก็กลัว กลัวว่าตัวเองจะถูกหลอก และต้องเสียใจแบบคนรอบข้างที่เราเคยเห็นมา.. แม้ว่าเราจะเรียนจบมหาลัยแล้วและเข้าสู่ช่วงวันทำงานในระยะต้นๆ แต่เราก็ชอบคิดเสมอว่าเรายังไม่โตพอที่จะมีความคิดทำนองว่า "ฉันอายุเท่านี้แล้ว ฉันไม่ถูกใครหลอกง่ายๆหรอก ความรักฆ่าฉันไม่ได้" มันเลยทำให้เราคิดเยอะในเรื่องความรัก มันเลยทำให้เราไม่มีใคร...
ถ้าถามว่าเราเคยชอบใครบ้างมั้ย เราตอบเลยว่าเคย แต่เป็นความรักที่อยู่ในมุมเงียบๆของเราคนเดียว ก็แค่นั้น
เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่ชอบดูละคร อ่านนิยาย ชอบจินตนาการ ชอบมโน5555555 แล้วไอ้พวกนี้มันก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักซะเกือบทั้งหมด มันเลยไม่แปลกที่คนหลายคนที่ชอบอ่านนิยาย ชอบดูซีรีย์ ดูละคร หรือชอบดูหนังพวกโรแมนติกตั้งแต่เด็กๆ จะคาดหวังกับความรักสูง ซึ่งในสายตาของใครหลายคนอาจจะมองว่าพวกนี้มันบ้า เพ้อเจ้อ หวังอะไรที่เป็นไปไม่ได้ หวังในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง ซึ่งเราก็ยอมรับนะ ว่าความรักแบบนั้นมันมีแค่ในความฝันเท่านั้นแหละ โลกในชีวิตจริงมันโหดร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะ...
และเราก็คงควรอยู่คนเดียวแบบนี้ต่อไปแล้วล่ะเนอะ
^____^
ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะ ไม่มีสาระอะไรหรอก เราก็พิมพ์ไปเรื่อยเปื่อยตามประสาสายเพ้อ 55555
เป็นผู้หญิงสายเพ้อที่ไม่เคยสมหวังในความรัก..
ผู้ใหญ่หลายคน(ผู้หญิง) สอนเราตลอดว่าเป็นผู้หญิงต้องระมัดระวังตัว ดูแลตัวเองให้ดี เพราะสมัยนี้ผู้ชายมือไว เห็นแก่ตัวมันก็มีอยู่เยอะ หลายคนที่เข้ามาเพราะหวัง.. อย่างเดียวมันมีเยอะ มันเลยทำให้ลึกๆเราเองก็กลัวกับการมีแฟนอยู่เหมือนกัน เรายอมรับว่าบางทีเราก็อยากมีแฟนนะ อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง แต่ลึกๆในใจเรายอมรับว่าเราก็กลัว กลัวว่าตัวเองจะถูกหลอก และต้องเสียใจแบบคนรอบข้างที่เราเคยเห็นมา.. แม้ว่าเราจะเรียนจบมหาลัยแล้วและเข้าสู่ช่วงวันทำงานในระยะต้นๆ แต่เราก็ชอบคิดเสมอว่าเรายังไม่โตพอที่จะมีความคิดทำนองว่า "ฉันอายุเท่านี้แล้ว ฉันไม่ถูกใครหลอกง่ายๆหรอก ความรักฆ่าฉันไม่ได้" มันเลยทำให้เราคิดเยอะในเรื่องความรัก มันเลยทำให้เราไม่มีใคร...
ถ้าถามว่าเราเคยชอบใครบ้างมั้ย เราตอบเลยว่าเคย แต่เป็นความรักที่อยู่ในมุมเงียบๆของเราคนเดียว ก็แค่นั้น
เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่ชอบดูละคร อ่านนิยาย ชอบจินตนาการ ชอบมโน5555555 แล้วไอ้พวกนี้มันก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักซะเกือบทั้งหมด มันเลยไม่แปลกที่คนหลายคนที่ชอบอ่านนิยาย ชอบดูซีรีย์ ดูละคร หรือชอบดูหนังพวกโรแมนติกตั้งแต่เด็กๆ จะคาดหวังกับความรักสูง ซึ่งในสายตาของใครหลายคนอาจจะมองว่าพวกนี้มันบ้า เพ้อเจ้อ หวังอะไรที่เป็นไปไม่ได้ หวังในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง ซึ่งเราก็ยอมรับนะ ว่าความรักแบบนั้นมันมีแค่ในความฝันเท่านั้นแหละ โลกในชีวิตจริงมันโหดร้ายกว่าที่คิดไว้เยอะ...
และเราก็คงควรอยู่คนเดียวแบบนี้ต่อไปแล้วล่ะเนอะ
^____^
ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะ ไม่มีสาระอะไรหรอก เราก็พิมพ์ไปเรื่อยเปื่อยตามประสาสายเพ้อ 55555