สวัสดีค่า วันนี้ขอมาปิดท้ายทริปค่ะ ตอนนี้เราขึ้นรถไฟเพื่อจะเดินทางไปยังประเทศรัสเซียค่ะ

ตอนที่ 1 ฤดูร้อน 2017 กับรถไฟสาย Trans-Mongolia เริ่มทริปที่กุ้ยหลิน https://ppantip.com/topic/36643425
ตอนที่ 2 ฤดูร้อน 2017 กับรถไฟสาย Trans-Mongolia Part 2 Beijing https://ppantip.com/topic/36649744
ตอนที่ 3 แวะพักเหนื่อยที่ "มองโกเลีย" จากการเดินทางด้วยรถไฟสาย Trans-Mongolia https://ppantip.com/topic/37119895
----------------------------------------------------------------------

14 กค

การขึ้นรถไฟครั้งสุดท้ายของทริปนี้ของฉันเป็นไปอย่างเรียบง่ายและไร้ความตื่นเต้นไปซะแล้ว กลับกลายเป็นแค่รถไฟธรรมดา อาจเป็นเพราะฉันป่วยด้วยมั้ง สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นคือเรามีรูมเมทสองคนไปด้วย ดีนะที่ฉันตัดสินใจซื้อตั๋วล่วงหน้าแม้จะต้องจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่า เพราะรถไฟขบวนนี้เต็มทุกโบกี้เลย


ลุงอังเดร ชายชาวรัสเซียผู้ท่องเที่ยวคนเดียวมาห้าเดือนกว่ากำลังนั่งรถไฟสายนี้เพื่อกลับบ้านสถานีที่จะถึงก่อนมอสโกสองสถานี ฉันจำชื่อมันไม่ได้หรอกเพราะมันออกเสียงยากมาก อังเดรเป็นเจ้าของร้านขายรองเท้า ไปมาหลายประเทศ แน่นอนเขาต้องมีเงินมากทีเดียว ฉันชอบมากเลยคนแบบนี้ มีเงินมากมายแต่อยู่แบบคนไม่เงินน่ะนึกออกมะ ฉันอยากเป็นแบบนี้แต่ติดปัญหาใหญ่ตรงที่ ฉันไม่มีเงินแบบเขา ทุกวันนี้ฉันทำตัวสลับกัน ทำตัวเหมือนมีเงินแต่จริงๆแล้วไม่มีน่ะ แย่จริงๆเลย ลุงอังเดรหยิบไอแพดมาอวดภาพในเมืองจีนให้ฉันดูใหญ่เลย เขามีแฟนอยู่เชียงรายผู้ซึ่งบอกให้เขาซื้อรสดีมาใส่มาม่า แฟนฉันพยายามบอกว่าอย่าใส่นะ ให้เอาไปใส่พาสต้าแทน 55555 ลุงอังเดรไม่ชอบภูเก็ตเพราะแกรู้มาว่าคนรัสเซียอยู่และไปเที่ยวเยอะมาก แกไม่ชอบคนรัสเซียขี้เมา แกคงเจออะไรกับคนพวกนี้มาเยอะล่ะมั้ง

อลิซ ชายหนุ่มวัย 25 จากฟินแลนด์ มาทำวิจัยที่อูลานบาตอร์เกี่ยวกับศาสนาเพื่อทำตีสิสจบปริญญาโท เขาเป็นอาจารย์สอนวิชาปรัชญาและใช้เวลาช่วงปิดเทอมสองเดือนมาอยู่อูลานบาตอร์ถึง 32 วัน เขามาถึงห้องก่อนคนอื่น พอพวกเรามาถึงกันแบบกระเป๋าพะรุงพะรังเข้าก็เดินเข้ามาทันทีเพื่อช่วยยกกระเป๋าอันหนักของฉันขึ้นเก็บที่สูง และช้วยยกทุกครั้งที่ถูก ตม เรียกให้เปิดกระเป๋า เอลิซตัวสูงจนเกือบถึงเพดานรถไฟ และแน่นอน ตัวเขายาวเกินขอบเตียงจนต้องงอขานอนแทบจะโผล่เท้าออกนอกหน้าต่างรถไฟ เขาพกผ้าสามสีห้อยติดเป้ไปทั่ว และบอกลุงอังเดรว่าเขาชอบปรัชญาของชาวรัสเซียมากเลย เอลิซเดินคุยกับเกือบทุกคนในโบกี้เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เขาดูมีความสุขที่ได้ฟังเรื่องราวของทุกคน


สิ่งที่แย่ที่สุดคือรถไฟขบวนนี้ไม่มีแอร์ ไม่มีแม้แต่พัดลมและอากาศวันนี้ก็ดันร้อนมาก ทั้งโบกี้เราเปิดหน้าต่างทุกบานที่เปิดได้ เราทั้งสี่คนลงทุกสถานีที่รถไฟจอด เพราะอยู่บนรถไฟไปก็ไม่มีความสุข


เราถึงสถานีซุคบาทาร์ตอนสี่ทุ่มเป็นเวลาที่พระอาทิตย์ตกพอดี ตม ชาวมองโกเลียค่อนข้างตรวจเข้ม เราต้องเปิดทุกกระเป๋าให้เขาดู เอลิซบอกว่าเดี๋ยวพอถึงฝั่งรัสเซียเราจะโดนตรวจเข้มกว่านี้ และ ตม รัสเซียจะมีสุนัขมาด้วยนะ ตอนนี้พ่อหนุ่มเอลิซเดินคุยไปทั่วโบกี้แล้วจริงๆ ดูเหมือนเขาจะพูดได้หลายภาษา ทำเอาคุณป้าที่เมาแล้วห้องถัดไปลุกมาคุยด้วยใหญ่เลย เสียงดังลั่นนนน กิตติศัพท์รถไฟรัสเซียเป็นที่เลื่องลือถึงผู้โดยสารขี้เมา ฉันมาเจอเข้าแล้วล่ะ คืนนี้คงไม่ได้นอนดีอีกแล้ว ได้แต่หวังว่าว้อดก้าจะแรงพอให้ป้าหมดฤทธิ์ไปเร็วๆซะที แต่ตอนนี้ฉันเองก็กำลังนั่งอมทุกข์เพราะรถไฟกำลังจะถึงด่านรัสเซียเขาจะล็อกห้องน้ำและล็อกทุกสถานีที่จอด ต่อไปนี้ฉันจะรีบเข้าห้องน้ำตั้งแต่ตอนเริ่มทุกข์จะไม่เก็บทุกข์ไว้นานขนาดนี้อีกแล้ว แค่มีน้ำมูกคาจมูกตลอดเวลาก็ทุกข์พอแล้ว


ถึงด่านรัสเซียแล้วฉันต้องอั้นรอห้องน้ำอีกถึงสองชั่วโมง ทำไมชีวิตโหดร้ายถึงเพียงนี้นะ ตม รัสเซียตรวจแต่กระเป๋าคนนอนชั้นล่าง ไม่ได้พาตรวจทั้งหมดเหมือน ตม มองโกล ไม่สิพอเวลาผ่านไปสักพัก ตม ก็พากันขึ้นมาอีกรอบขอตรวจพาสปอร์ต พร้อมกับมีสาวห้าวร่างใหญ่อีกหนึ่งคนเดินเปิดเตียงล่างและปีนขึ้นเปิดเตียงบนอย่างรวดเร็วจนเสียงดังปึงปังๆ และหล่อนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นี่สินะที่เขาบอกกันว่า โหดสัสรัสเซีย โหดสัสๆจริงๆ