สวัสดีครับ ตอนนี้ผมมาแลกเปลี่ยนที่อเมริกาได้ประมาณสองเดือนแล้วครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ คือโฮสบ้านที่ผมอยู่ด้วย มีสี่คน มีโฮสพ่อ แม่ น้องสาว น้องชาย ผมต้องนอนแชร์ห้องนอนกับโฮสน้องชายอายุแค่เก้าขวบ แล้วห้องก็เป็นห้องที่ค่อนข้างเล็ก+สกปรกด้วย
น้องเขาก็เด็ก เขาไม่ค่อยเก็บของครับ อันนี้เป็นจุดแรกที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดครับ คือ โฮสบ้านผมเขาไม่มีห้องนอนให้ผม เขาเลยต้องให้ผมนอนกับโฮสน้อง แล้วก็โฮสพ่อ เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยคุยครับ เป็นคนเงียบๆ วิถีชีวิตประจำวันของเขานั้น
ตั้งแต่ผมมาอยู่ร่วมบ้านกับเขาคือ วันธรรมดา เขาก็จะนั่งเล่นคอม เล่นเกมทั้งวัน วันหยุดก็เหมือนกันครับ ผมก็เคยถามเขานะว่าทำไมไม่ออกไปทำกิจกรรมอะไรบ้าง เขาก็บอกว่าเขาเป็นคนขี้เกียจ เขาไม่ชอบที่จะออกไปทำกิจกรรม
โฮสน้องสาวของผมก็เหมือนกันครับ เหมือนสองคนเนี่ยเป็นคนประมาณเก็บตัว ไม่ค่อยพูด คนที่ผมคิดว่าผมโอเคสุดคือ โฮสแม่ครับ โฮสแม่ เป็นคนที่พูดเก่ง ชอบพูด ค่อนข้างใจดีครับ
ผมเคยถามเขาว่าทำไมถึงเป็นโฮสแฟมิลี่ เพราะว่าบ้านนี้เขาไม่เคยรับเด็กแลกเปลี่ยนมาก่อนเลย
ผมเป็นคนแรก เขาบอกว่าเป็นไอเดียของโฮสแม่ นั้นก็ทำให้ผมเลยเข้าใจ
ว่าทำไมโฮสแม่ถึงเป็นคนชอบพูด ชอบคุย
เมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้วครับ ผมได้มีโอกาสไปนอนค้างคืนกับบ้านของเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาจากเยอรมันมาครับ
ผมรู้สึกว่าผมเจอโฮสแฟมิลี่ที่ใช่แล้ว ผมอยู่บ้านนี้แค่คืนเดียว แต่ได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่าง ร่วมกับเขา แล้วรู้สึกว่ามีความสุขมาก ผมคิดในใจว่าทำไมเพื่อนคนนี้โชคดีจัง อยากได้โฮสแฟมิลี่ที่ดีแบบนี้มั้ง
คือโฮสบ้านนี้มีสี่คนครับ พ่อ แม่ ลูกสาว 2 คน ผมรู้สึกว่าบ้านนี้เขาเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก สนุกสนาน เฮฮา มีความสุข เทียบกับบ้านผมแล้วคือแบบเหมือนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดกัน
ผมคิดว่าผมเจอครอบครัวที่ใช่ ครอบครัวในฝันแล้ว ครอบครัวที่ผมรู้สึกเหมือนได้เรียนรู้วัฒนธรรม ได้รับประสบการ์ณจริงๆ หลังจากไปนอนบ้านเขาเสร็จ ผมก็เลยรวบรวมความกล้า ผมกลับมาส่งอีเมล์ไปถามเขาครับว่าเขาสนใจจะรับนักเรียนแลกเปลี่ยนเพิ่มอีกคนมั้ย (ก็คือผมนั่นเองง)
เขาบอกว่าตอนนี้เขายังไม่สามารถรับเด็กสองคนได้ เหมือนตอนนี้ตารางเวลาเขายุ่งๆครับ ผมก็หวังลึกๆในใจว่าสักวันหนึ่งเขาคงจะสามารถรับผมได้
ผมคิดว่าผมจะส่งของขวัญไปให้เขาแทนคำขอบคุณที่เขาให้ผมพักกับเขาครับ (เพื่อว่าเขาจะรู้สึกดีกับผม ผมพยายามเต๊าะๆ ทำคะแนนครับ 555 แล้วเผื่อว่าวันหนึ่งเขาสนใจที่จะรับผมครับ) ตอนนี้ผมก็เลยรู้สึกสับสนว่า ผมควรทำยังไงดีครับ คือผมรู้สึกผิดกับโฮสตัวเองมาก ที่มีความคิดที่อยากจะย้ายโฮส คือไม่ใช่โฮสผมไม่ดีนะครับ ผมไม่เคยมีปัญหาร้ายแรง ทะเลาะเบาะแว้งอะไรเลยครับ
ผมมาอยู่นี้ ผมพยายามทำตัวดีๆ ไม่ให้มีปัญหาอะไรเลยครับ คือเขาก็ดีครับ แต่ผมก็รู้สึกว่าผมเจอโฮสที่ดีกว่า ผมคิดว่า คนไม่ใช่ ยังไงสักวันก็ต้องไป อยู่ด้วยกันไม่ได้ไปตลอดหรอก ผมรู้สึกผิดมากๆ ถ้าบอกโฮสตัวเองว่า ผมมีความรู้สึกที่อยากย้ายโฮส เพราะผมเจอคนที่ดีกว่า ผมรู้สึกว่าคุณยังไม่ใช่ ผมรู้สึกอึดอัดด้วยที่ต้องแชร์ห้องนอนกับคนอื่น
เหตุผลของผมประมาณนี้ครับ ถ้ามีเด็กมาบอกโฮสแฟมิลี่ว่า อยากย้าย อยากไปจากเขา เพราะว่าเจอโฮสแฟมิลี่ที่ดีกว่า เจอคนที่ใช่กว่า คิดว่าจะมีประสบการ์ณที่ดีกว่า มันดูสมเหตุสมผลไหมครับ ? ผมจะดูเห็นแก่ตัว เป็นเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนที่แย่ไหมครับ ?
ผมจะฝากความทรงจำแย่ๆไว้ให้เขาไหม... ผมได้แต่หวังว่า ถ้ามีเหตุให้วันใดวันหนึ่ง ที่ผมจะต้องย้ายโฮส ต้องไปจากเขา ผมหวังว่าเขาจะเข้าใจผม ผมลำบากใจมากเลยครับ ช่วงเวลาตอนนี้ที่ผมอยู่กับเขาก็พยายามทำตัวให้ดีที่สุดครับ ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ในใจลึกๆผมอยากย้ายครับ ขอบคุณครับ .
มีความรู้สึกว่าเจอโฮสแฟมิลี่ที่ดีกว่า ควรทำยังไงดีครับ
น้องเขาก็เด็ก เขาไม่ค่อยเก็บของครับ อันนี้เป็นจุดแรกที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดครับ คือ โฮสบ้านผมเขาไม่มีห้องนอนให้ผม เขาเลยต้องให้ผมนอนกับโฮสน้อง แล้วก็โฮสพ่อ เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยคุยครับ เป็นคนเงียบๆ วิถีชีวิตประจำวันของเขานั้น
ตั้งแต่ผมมาอยู่ร่วมบ้านกับเขาคือ วันธรรมดา เขาก็จะนั่งเล่นคอม เล่นเกมทั้งวัน วันหยุดก็เหมือนกันครับ ผมก็เคยถามเขานะว่าทำไมไม่ออกไปทำกิจกรรมอะไรบ้าง เขาก็บอกว่าเขาเป็นคนขี้เกียจ เขาไม่ชอบที่จะออกไปทำกิจกรรม
โฮสน้องสาวของผมก็เหมือนกันครับ เหมือนสองคนเนี่ยเป็นคนประมาณเก็บตัว ไม่ค่อยพูด คนที่ผมคิดว่าผมโอเคสุดคือ โฮสแม่ครับ โฮสแม่ เป็นคนที่พูดเก่ง ชอบพูด ค่อนข้างใจดีครับ
ผมเคยถามเขาว่าทำไมถึงเป็นโฮสแฟมิลี่ เพราะว่าบ้านนี้เขาไม่เคยรับเด็กแลกเปลี่ยนมาก่อนเลย
ผมเป็นคนแรก เขาบอกว่าเป็นไอเดียของโฮสแม่ นั้นก็ทำให้ผมเลยเข้าใจ
ว่าทำไมโฮสแม่ถึงเป็นคนชอบพูด ชอบคุย
เมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้วครับ ผมได้มีโอกาสไปนอนค้างคืนกับบ้านของเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาจากเยอรมันมาครับ
ผมรู้สึกว่าผมเจอโฮสแฟมิลี่ที่ใช่แล้ว ผมอยู่บ้านนี้แค่คืนเดียว แต่ได้ทำกิจกรรมหลายๆอย่าง ร่วมกับเขา แล้วรู้สึกว่ามีความสุขมาก ผมคิดในใจว่าทำไมเพื่อนคนนี้โชคดีจัง อยากได้โฮสแฟมิลี่ที่ดีแบบนี้มั้ง
คือโฮสบ้านนี้มีสี่คนครับ พ่อ แม่ ลูกสาว 2 คน ผมรู้สึกว่าบ้านนี้เขาเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก สนุกสนาน เฮฮา มีความสุข เทียบกับบ้านผมแล้วคือแบบเหมือนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดกัน
ผมคิดว่าผมเจอครอบครัวที่ใช่ ครอบครัวในฝันแล้ว ครอบครัวที่ผมรู้สึกเหมือนได้เรียนรู้วัฒนธรรม ได้รับประสบการ์ณจริงๆ หลังจากไปนอนบ้านเขาเสร็จ ผมก็เลยรวบรวมความกล้า ผมกลับมาส่งอีเมล์ไปถามเขาครับว่าเขาสนใจจะรับนักเรียนแลกเปลี่ยนเพิ่มอีกคนมั้ย (ก็คือผมนั่นเองง)
เขาบอกว่าตอนนี้เขายังไม่สามารถรับเด็กสองคนได้ เหมือนตอนนี้ตารางเวลาเขายุ่งๆครับ ผมก็หวังลึกๆในใจว่าสักวันหนึ่งเขาคงจะสามารถรับผมได้
ผมคิดว่าผมจะส่งของขวัญไปให้เขาแทนคำขอบคุณที่เขาให้ผมพักกับเขาครับ (เพื่อว่าเขาจะรู้สึกดีกับผม ผมพยายามเต๊าะๆ ทำคะแนนครับ 555 แล้วเผื่อว่าวันหนึ่งเขาสนใจที่จะรับผมครับ) ตอนนี้ผมก็เลยรู้สึกสับสนว่า ผมควรทำยังไงดีครับ คือผมรู้สึกผิดกับโฮสตัวเองมาก ที่มีความคิดที่อยากจะย้ายโฮส คือไม่ใช่โฮสผมไม่ดีนะครับ ผมไม่เคยมีปัญหาร้ายแรง ทะเลาะเบาะแว้งอะไรเลยครับ
ผมมาอยู่นี้ ผมพยายามทำตัวดีๆ ไม่ให้มีปัญหาอะไรเลยครับ คือเขาก็ดีครับ แต่ผมก็รู้สึกว่าผมเจอโฮสที่ดีกว่า ผมคิดว่า คนไม่ใช่ ยังไงสักวันก็ต้องไป อยู่ด้วยกันไม่ได้ไปตลอดหรอก ผมรู้สึกผิดมากๆ ถ้าบอกโฮสตัวเองว่า ผมมีความรู้สึกที่อยากย้ายโฮส เพราะผมเจอคนที่ดีกว่า ผมรู้สึกว่าคุณยังไม่ใช่ ผมรู้สึกอึดอัดด้วยที่ต้องแชร์ห้องนอนกับคนอื่น
เหตุผลของผมประมาณนี้ครับ ถ้ามีเด็กมาบอกโฮสแฟมิลี่ว่า อยากย้าย อยากไปจากเขา เพราะว่าเจอโฮสแฟมิลี่ที่ดีกว่า เจอคนที่ใช่กว่า คิดว่าจะมีประสบการ์ณที่ดีกว่า มันดูสมเหตุสมผลไหมครับ ? ผมจะดูเห็นแก่ตัว เป็นเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนที่แย่ไหมครับ ?
ผมจะฝากความทรงจำแย่ๆไว้ให้เขาไหม... ผมได้แต่หวังว่า ถ้ามีเหตุให้วันใดวันหนึ่ง ที่ผมจะต้องย้ายโฮส ต้องไปจากเขา ผมหวังว่าเขาจะเข้าใจผม ผมลำบากใจมากเลยครับ ช่วงเวลาตอนนี้ที่ผมอยู่กับเขาก็พยายามทำตัวให้ดีที่สุดครับ ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ในใจลึกๆผมอยากย้ายครับ ขอบคุณครับ .