คือผมเป็นพนักงานกินเงินเดือนธรรมดานี่แหละครับทำงานตั้งแต่พาร์ทไทม์ตั้งแต่เด็ก โตมาหน่อยก็มาทำงานบริษัท เป็นลูกจ้างเขานานเป็นสิบปีละ สิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปจากการทำงานคือ ไม่ค่อยมีอิสระในการออกความคิดเห็น ความคิดเห็นของท่านมักถูกตีกรอบด้วยคำว่ากฎและหัวหน้า หากมีความคิดที่แตกต่างเมื่อไหร่จะกลายเป็นแกะดำโดนขเม่นทันที หลายครั้ง(บางบริษัท) ออกกฎมาเพื่อเอาเปรียบเราอย่างมากแต่เราทำอะไรไม่ได้เพราะลูกจ้างเขาเลยทำให้มีความคิดที้อยากจะทำธุรกิจเล็กๆเพื่อสานต่อฝันใหญ่ แต่มีแต่คนบอกว่า อย่าเลย มันจะดีเหรอ คิดดีๆก่อน ผมเข้าใจครับว่าธุรกิจมีความเสี่ยง ผมเองก็เริ่มจากทดลองก่อนจะไปแล้วมองว่าพอไหวทุนไม่เยอะแถมลองทำไปบ้างแล้ว คือขายอาหารในตลาด แล้วก็มีเงินทุนประมาณหนึ่ง แต่มักจะมีคนมาพูดเตะตัดขาแบบนี้ตลอดเวลา แล้วฝันของผมจะได้เริ่มเมื่อไหร่ละ มีฝันไม่ทำ คิดต้องทำ แต่คันแล้วจะไม่เกาก็ใช่เรื่อง คนอื่นพูดผมเฉยๆ แต่หนักสุดคือครอบครัวเราดันพูดซะเอง มีแต่คำว่าอย่าๆๆๆๆ เติมไม้ยมกรัวๆ ขนาดแค่จะทำเป็นงานเสริมยังมีแต่คำว่า จะขายได้รึ ไม่เวิร์ค อย่าเลย คู่แข่งเยอะ ตัดพลังงานผมมาก แต่ถ้ากลัวจะก้าวมันก็ไม่ได้ก้าวดิ จะรู้ก็ต่อเมื่อลองเท่านั้นเหมือนอยากขี่จักรยานแต่ไม่หัดจะขี่เป็นมั้ย TT ใครมีสถานการณ์แบบนี้บ้างไหม