สวัสดีค่ะ เราขอพื้นที่พันทิปมาแชร์ประสบการณ์ความรักระหว่างเราและสามีชาวไต้หวันหน่อยนะคะในกระทู้นี้ขอเรียกแทนตัวเองว่าคุณสะใภ้เสี่ยวหลงเปานะคะ

ก่อนอื่นขอโฆษณากระทู้เก่าก่อน เป็นกระทู้เกี่ยวกับของกินในไทเปค่ะ
https://ppantip.com/topic/36889183

Part 0 จุดเริ่มต้น…
          สืบเนื่องจากใกล้วันครบรอบ7ปีที่คบกันกับคุณสามีแล้ว เราขอมาเล่าเรื่องซึ้งๆดีกว่า
       ย้อนกลับไปเมื่อ7ปีก่อนที่คุณสะใภ้บินลัดฟ้าจากเมืองไทยไปไกลยันเมืองจีนเพื่อศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัยการแพทย์แห่งนึง มันทำให้คุณสะใภ้ได้พบกับผู้ชายคนนึงที่เพื่อนนีแห่งแก๊งงูพิษตั้งฉายาให้เค้าคนนั้นว่า 'นิชคุณ' ใช่ค่ะสามีคุณสะใภ้ตอนนั้นเป็นหนุ่มร่างเพรียว รักสุขภาพตื่นตี5มาวิ่งรอบมหาวิทยาลัยอ่ะคิดดู๊  ส่วนคุณสะใภ้ตื่น7โมงเดินแหกขี้ตาฝ่าลมหนาวไปซื้ออาหารเช้าให้แก๊งเพื่อนที่มันหลับไม่ตื่นกัน เพราะตอนสมัยนั้นแก๊งค์นี้เวลากลางคืนก็มีกิจกรรมเล่นนับเลขกระดาษกันยันดึกยันดื่น  สถานการณ์ในห้องพักตอนนั้นเยี่ยงบ่อน5555 แล้วเวลาทุกๆ7โมงเช้านั่นล่ะมันทำให้เราสองคนเจอกัน  ผู้ชายคนนั้นเค้ากลับมาจากการวิ่งออกกำลังกาย(พอดีเราพักหอพักเดียวกันค่ะ) ส่วนคุณสะใภ้กำลังเดินออกจากหอพักไปยังโรงอาหาร  มันทำให้เราเจอกันกลางทางแล้วทุกครั้งที่เดินผ่านเค้าก็จะมองที่เรา  ในสมองเราที่คิดตอนนั้นคือมองทำไมฟะ= = คุณไม่เคยเห็นซอมบี้เดินได้หรอคะ ด้วยความมีนิสัยขี้ระแวงของเราก็เดินงุดๆจ้ำอ้าวไป  แต่แล้วการเรียนในมหาวิทยาลัยก็ดั้นมาเรียนตึกเดียวกันอีก เพื่อนเราก็ดั้นชอบไปเล่นกีฬาที่ฮีเล่นด้วยอีก คือเจอหน้าและสายตาคู่นั้นบ่อยมาก  ในความคิดเค้ามันแปลว่าไรไม่รู้ แต่ในความคิดเราคือมันต้องเกลียดขี้หน้าเราแน่ๆเลยหลบตลอดเวลาที่เจอ (แต่เจอบ่อยจริง มหาลัยก็ใช่จะขนาดเล็กๆ) มีวันนึงก็เปิดเฟซบุ้คมีเฟรนด์รีเควสมา ใช่!เค้าคนนั้นล่ะ เราคิดในใจมันต้องแอดเฟรนด์มาด่าตูแน่ๆ อ่ะลองกดรับดู!แต่ก็ไม่ได้มีบทสนทนาอะไรกัน แต่ปรากฏว่ากลางดึกคืนนั้นฮีก็กดไลค์รูปเราแล้วเขียนคอมเม้นว่า sleepy huh? หืมมมมมม อิตานี่แปลก แปลกมากกก แล้วฮีก็แชทอินบ๊อกซ์เข้ามาว่า Do you miss home? ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ คนทั่วไปเค้าต้องมีการทักทาย hello how was your day? อะไรก็ว่าไป แต่นี่คือมาแปลกแต่ด้วยความแปลกเนี่ยล่ะทำให้เราได้คุยกัน.

Part1.....เริ่มรู้จัก
          
            จากคืนนั้นล่ะที่มีเฟสบุ๊คเมสเซสส่งมาหลังจากนั้น  มันก็จะมีส่งมาเรื่อยๆอีกทุกพักกลางวันกับช่วงค่ำ
แต่หัวข้อการคุยก็ยังเป็นหัวข้อแปลกๆอยู่ดี แปลกในความหมายของคุณสะใภ้คือคุยกันเรื่องแปลกๆ ไม่เหมือนที่คนอยากทำความรู้จักคุยกัน
ไม่ถามเรื่องส่วนตัว และไม่มีการแนะนำตัว (ฮีแปลกป้ะล่ะ) แล้วเวลาสวนกันที่ตึกเรียนฮีก็ยกมือทักทาย แต่เปล่าไม่ได้ทักทายคุณสะใภ้จ้า
ฮีทักเพื่อนคุณสะใภ้ขอใช้นามสมมุติว่าอิช้าง อิช้างเนี่ยเป็นคนเฟรนด์ลี่เพื่อนเยอะ ตอนนั้นอิช้างก็เล่นวอลเลย์บอลทีมเดียวกับเฮียเค้า
เพราะฮีทักแต่อิช้างเนี่ยล่ะ มันเลยทำให้ยิ่งฝังในใจลึกๆของคุณสะใภ้ว่าอินี่เกลียดคุณสะใภ้ชัวร์
  
          และแล้วก็มาถึงช่วงแข่งวอลเลย์บอลของเด็กต่างชาติ คือแต่ละชาติจะส่งทีมมา ส่วนฮีเล่นเค้าเล่นให้ทีมไทยจ้าปลื้มป้ะล่ะ
เป็นตัวเซ็ทของทีมไทยเลยนะคุณ  จบการแข่งขันสรุปที่ไทยแลนด์เราชนะจ้า
ละพอกลางคืนหลังแข่งเสร็จฮีก็ทักในเฟสบุ๊คมาอีกถามว่าคุณสะใภ้มีmsnไหม พอดีผมไม่ค่อยเล่นเฟซบุ๊คหน่ะ
อ่ะรอไรล่ะคะ ไม่ต้องม้วนตัวอาย ไม่ต้องเขิลเค้าไม่ได้จีบ!!!! ก็ให้MSNฮีไปพร้อมกับความงงๆว่าสรุปนี่เรารู้จักกันหรอ(ฟะ?)
หลังจากนั้นเนื้อหาในmsnที่คุยกันก็ยังเป็นหัวข้อนอกเรื่องอยู่ดี แล้วฮีก็บอกว่าฮีอยากเป็นเพื่อนกับเราช่วยลงมาห้องติวหนังสือได้ไหม
จะสอนภาษาจีนให้ เฮ!!!ได้เจ้าของภาษาติวจีนเป็นการส่วนตัวแล้ววว และเราก็รีบลงไปห้องติวหนังสือ และฮีก็สอนภาษาจีนให้จริงๆ
คือมีแค่เรื่องภาษาจีนล้วนๆเลยอ่ะไม่วอกแวก
         และแล้วตอนนั้นอิเพื่อนที่สนิทกับคุณสะใภ้ (งูพิษตัวนั้นล่ะที่ชี้บอกว่านิชคุณ)  นางเริ่มได้กลิ่นแปลกๆระหว่างคุณสะใภ้
กับพ่อนิชคุณของนาง เพราะเพื่อนตัวดีแอบมาเห็นว่าคุณสะใภ้คุยmsnกับฮีนี่เอง เพื่อนสนิทคุณสะใภ้ก็ถามว่า
"แกแอบคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่?! อิงูพิษ หล่อนมันร้ายย ฉันเห็นก่อน ฉันกดบัตรคิวก่อนนะ!!"
คุณสะใภ้เลยตอบแค่ว่าก็แค่ทำความรู้จักกันเป็นเพื่อนกันเฉยๆไม่ได้สนใจ เอ้ออออ

    ฝากติดตามเพจเกี่ยวกับไต้หวันด้วยนะคะ มีทั้งเรื่องอาหารสไตล์คนอยู่ไต้หวัน ทั้งเรื่องช๊อปปิ้ง สถานที่ช๊อปปิ้งที่น่าสนใจ
ทั้งเรื่องเล่าตลกๆมากมาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/sapaixiaolongbao/