เราก็เป็น ตอนมอต้น เราปกติมากๆเพราะเพื่อนก็ค่อนข้างมี คุยได้ทุกคน แต่มันมาเริ่มเป็นตอนมอสี่ขึ้นมา แทบไม่รู้จักใครเลย เพื่อนสนิทในกลุ่มส่วนใหญ่ไปเรียนสายวิทย์คนละห้องกับเราที่เรียนศิลป์ ตอนนั้นน่ะเราเพิ่งรู้ตัวว่ามันยากมากกับการจะเข้าไปทำความรู้จักคนใหม่ๆ เข้าไปแบบ "ขอเป็นเพื่อนหน่อย" ไรแบบนี้ยากมากๆ แทบจะร้อง ปรึกษาใครใครก็บอกว่ามันยากตรงไหน กับเรื่องแค่นี้ คือเรื่องแค่นี้ของเขามันใหญ่สำหรับเรามากเลยนะ แต่ว่าโชคดีที่มอปลายมีเพื่อนพูดมากกันหลายคนก็เลยอยู่ด้วยกันแล้วโอเค เพราะเพื่อนพูดมากเราพูดน้อยก็จะนั่งฟังเพื่อนเอา สนุกดี แต่พอขึ้นมหาลัยนี่สิ่ หายนะจริงๆ ไม่มีเพื่อนเก่าอยู่มหาลัยเราสักคน มีหลายๆคนเข้ามาทำความรู้จักนะตอนแรกๆ แต่เราไม่รู้จะทำไง ไม่มีเรื่องจะพูด การสานสัมพันธ์ที่จะได้เพื่อนมาเลยยาก ปีแรกแทบจะใช้ชีวิตอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ แต่ก็โชคดีอีกละที่ได้เพื่อนดี คอยดึงเข้ากลุ่ม

ไม่รู้จะแนะนำน้องยังไง แต่อยากจะบอกว่าเราเข้าใจนะ เพราะเราก็เป็นเหมือนกัน ขี้อายเวลาอยู่กับคนแปลกหน้า อึดอัดเวลาอยู่กับใครที่ไม่สนิท ไม่มีเรื่องไปคุยกับเขา ไม่มีท้อปปิคชวนคุย เห็นเพื่อนบางคนเข้ากับเพื่อนใหม่ๆได้ในช่วงแรกๆแล้วอิจฉา แต่จะให้เราไปชวนคุย เป็นคนเฟรนด์ลี่ก็กลายเป็นฝืนตัวเองไปอีก อยากจะบอกน้องว่าสู้ๆนะ ถ้าเรามีนิสัยดีหรือไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไร เดี๋ยวก็จะมีเพื่อนเข้ามาพูดคุยด้วยบ้างแหล่ะ