เริ่มแรกเลย คือ เรา ด. และเค้า ซ. เริ่มรู้จักกันตั้งแต่เรียน ม.1 ซ เข้ามาจีบเรา ประมาณ อาทิตย์กว่า เราก็ตกลงเป็นแฟนกับเขา เขาเป็น รุ่นพี่เราปีนึง แต่ ซ. ดันสอบตก5555 (โง่) เราก็คบกับมาตลอดจน ม.3 เทอม 2 เรามีเพื่อนสนิทคนนึง ซึ่งอยู่ห้องเดียวกับ ซ. ผู้หญิงเพื่อนสนิทเรา ร. เค้าแอบตีท้ายครัวเรา จนเรามารู้ที่หลังว่าเค้า2คน ไปมีอะไรกัน หลอกเรามาตลอด เรากับ ซ. ก็เลยห่างกันไป จนได้ยินข่าวว่าเค้าจะแต่งงานกัน เราก็แอบเสียใจ แต่ก็ยินดีจนกระทั่งย้าย รร เราอยู่ ปวช.1 เค้าเริ่มมีปัญหากับเพื่อนเรา ร. จนเราได้มาคุยกับ ซ. อีกครั้ง เราไม่เคยลืมเค้าเลย คิดถึงแอบส่องเฟสตลอด บางทีก็เจอกันโดยบังเอิญ แต่เราก็ดันโง่รอบสอง ซ. คบกับเราพร้อมกับเพื่อนเรา ร. คุยกับเราเสร็จคุยกับ ร. ต่อ จนเรากับ ร. ทะเลาะกันเพราะผู้ชายคนนี้ อีกครั้ง แล้วก็เป็นเราเองนั่นแหละที่ทำให้เค้าไม่ได้แต่งงานกันเพราะความแค้น สุดท้ายเค้าก็เลือกเรา ตลอดเวลาที่คบกัน เค้าก็มีผญ คนอื่นตลอด แต่เค้าพาเราไปรู้จักกับคนที่บ้าน ตั้งแต่คบกันแรกๆ เราจับได้ว่าพาผู้หญิงไปโน่นไปนี่ ประเด็นคือเราจับได้คือเค้าไป ตลฟ.กับผู้หญิงคนนึง จนไปมีอะไรกัน เราจับได้เค้าไม่ขอโทษเรา เค้ากับปกป้องผู้หญิงคนนั้นซึ่งรู้จักกันในเฟสแค่ไม่กี่วันแล้ว เค้าก็ค่อยๆห่างเราไป เรายอมรับว่าเราเป็นบ้ามากตอนนั้น ทั้งอาละวาด โทรตาม หาเรื่องผู้หญิง ทำร้ายร่างกายผู้ชาย โมโหมาก จนพ่อแม่เราและยายเค้าต้องให้เราเลิกกัน พ่อเราไม่ชอบ ซ ไปแล้ว แต่เรารักเค้ามาก แล้วเราก็เลิกกันไปประมาณ 5 เดือน เค้าก็มาง้อเรา เราทั้งรักทั้งเกลียด เรารอเค้ามาตลอด แต่สุดท้ายก็กลับไปคบ ก็คบๆเลิกๆกันมาตลอด จนวันนี้ เราอยู่ ปวส.1 เราก็ยังคบๆเลิกๆเหมือนเดิม เป็นวงจรอุบาต มีคนดีๆเข้ามาหาเรามากมายแต่เรากลับเบือกแต่ ซ. คนเดียว แต่ครั้งนี้ ซ.เค้าไม่มีเรื่องเจ้าชู้เลย แต่กลายเป็นว่า เค้าติดเกมแทน บางทีก็ติดงาน ไม่มีเวลาให้เราเลย บางครั้งเราน้อยใจ ก็ทำได้แค่เก็บ จนมันระเบิดออก เค้ากลับบอกว่า ซ.ทำงาน เลิกงานมาก็เหนื่อยแล้ว ไปนั่งกับเพื่อนหน่อยจะเป็นอะไร อย่ามาทำตัววุ่นวายด่าเราสารพัด ยอมรับว่าเสียใจมากกก ปล่อยเราเหงามาเกือบปี เป็นคุณจะยังทนกันอยู่ไหม หรือเราจะเป็นคู่กรรม เค้าไม่ชอบปล่อยหรือเราไม่ยอมไป จนปัจจุบันก็ยังแอบคบกันอยู่โดยที่ไม่รู้ว่าจะไปรอดมั้ย เห้อออออออ
ความรักกับความผูกพัน 7 ปี