" มาเดินโง่ๆ มึน ให้เเดดเลียเเขนให้หมอกกระทบหน้าโดยที่เเวะเซเว่นกันตลอดทางก่อนขึ้น มาดูกันว่าจะไปถึงยอดดอยกันกี่โมง ใอ้พวกควาย "
      
       ดอยหลวง จังหวัดตาก หรือ โล้นหลวง ที่นี่จะมีลักษณะเป็นลานหญ้าสีเขียวกว้างทอดตัวยาวลงไปสู่เบื้องล่าง รูปร่างค่อนข้างกลมมน มีความสูง 1,175 เมตร พาดยาวโชว์ตัวอยู่ในสันขอบอุทยานแห่งชาติตากสินมหาราช และป่าสงวนแห่งชาติที่ผนวกรวมวนอุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยแม่ไข จังหวัดตาก


        ที่นี่เป็นป่าแบบไหนไม่รู้ รู้เเต่ว่ามันร้อนมากๆแดดแบบแสบผิวชิพพหายเเต่ก็ยังมีลมเย็นๆพัดผ่านร่างกายเราตลอด โอ้ยยยยยยร้อนโว้ยยยยยยย
        แต่ก็ยังดีที่มีเสียงน้ำตกให้ได้ฟังกันไปพลางๆแล้วก็เดินเพลินๆ พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าช่วงนี้น้ำมันจะน้อยหน่อยเเต่ถ้ามาช่วงหน้าฝนที่ฝนตกหนักๆจะเห็นน้ำเยอะกว่านี้ #อ่าวฝนตกน้ำก็ต้องเยอะดิวะ #อันนี้พูดลอยๆหรือพูดให้ความรู้ตรูวะเนี่ย #ได้เเต่คิดในใจเฉยๆ #ไม่กล้าพูด #เดินต่อไป
       หลังจากที่เริ่มเดินไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็สัมผัสได้ถึงความอ่อนล้าของร่างกายและในจิตใจ เเม่มมเอ้ยทำไมเหนื่อยจังวะตรูมาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย เค้าเดินกัน6-7ชั่วโมงแต่กูพึ่งเดินมาเเค่ครึ่งชั่วโมงเองท้อใจหวะกลับได้ไหมวะ เเต่ก็ทำได้เเค่บ่นไปเรื่อยๆเอ้า!!ลุกเดินต่อ ลุก!!! ลุกสิเห้ยใอ้คนที่นั่งอยู่อะใอ้หอกกแก่แล้วทำเป็นบ่นนะมรรืงง       แหนะ ตรูบอกให้ลุกจากตรงนู้นมรืงงงเจือกย้ายมานั่งตรงนี้อีก นั่งบ่อยๆไม่กลัวเป็นแผลกดทับหรอใอ้สรัสส อ่อ อ๋ออออ ผสมเกลือเเร่อยู่ โทษๆ
       หลังจากผสมเกลือเเร่เสร็จเราก็มาพบกับคนป่าเจ้าถิ่นที่ค่อยมาเดินประกบเป็นบอดี้การ์ดให้เราตั้งเเต่ทริปผาหินกูบ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะมาเจอกันอีกในทริปนี้ เเต่รู้สึกว่าทริปนี้คนป่าสุดสวยคนนี้จะดูคึกคักเป็นพิเศษไม่รู้ไปโดนตัวไหนมา เนาะ!!!!!!!!!!
       หลังจากที่คนป่าคนสวยคนนั้นเดินหายจากไปเราก็จะเห็นยอดที่เราต้องเดินไปให้ถึง โอ้วโห้วววเย็กกกเข้ทำไมมันอีกตั้งไกลวะ ผูกเปลนอนตรงนี้เลยได้ไหมวะ ตรงนี้ก็สูงมากแล้วนะ อยากร้องให้เเต่ก็ต้องเดินต่อไป
       เดินต่อมาอีกหน่อยเราก็จะเด็กเนิร์ดที่หนีที่บ้านมาเที่ยวเเต่กลับต้องมาเจอกับหนทางที่เดินยากลำบากและบวกกับน้ำหนักของสิ่งของในกระเป๋าเเละน้ำหนักของตัวเองทำให้เขาคิดได้ว่าไม่น่าหนีที่บ้านมาเที่ยวเลย นอนเล่นอยู่บ้านขายของน่าจะสบายกว่าเยร็กกเข้ #หยอกๆ
       ตัดภาพมาที่แอดมินเพจนี้ค่ะคุณวีระ ถถถถ ใอ้สองหัวโจกตัวตั้งตัวตีในการมาเดินป่าทริปนี้โถ่ใอ้ไม่เจียมตัว เเรงมีเพียงน้อยนิดหาญกล้าจะพาเหล่าควายมาพิชิตดอยหลวงตาก ร้องผูกเปลตั้งเเต่ยังไม่ถึงครึ่งทาง ละใครถ่ายรูปให้เนี่ยรู้มั้ยว่าตรูหน้ามืดไปคนนึงละสรัสส
      หลังจากที่เดินมาได้พักใหญ่ๆซึ่งก็ไม่รู้ว่าใหญ่แค่ไหนแต่กูสัมผัสได้เลยว่าใหญ่มากๆ เราเเลซ้ายไปก็จะเจอกับยอดที่เราต้องเดินไปให้ถึง โอ้วพระเจ้าเราใกล้ความจริงเข้าไปทุกทุกทีละครับ
      เดินขึ้นมาซักพักเราก็จะเริ่มเห็นวิวมุมที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ซึงเเมร่งงงร้อนมากๆทำไมถึงร้อนได้ขนาดนี้ ในรูปที่ทุกคนเห็นอาจจะนึกว่าใอ้ที่มัวๆจางๆขาวๆนั่นเป็นหมอกแต่เปล่าเลยนั่นคือเหงื่อที่เกาะหน้าเลนส์จนเป็นฝ้าไง #ต้องใช้กวนอิมไหมแก้ฝ้าแก้สิวนะ #กวนอิมโพร่งงง
      เราท่องคำที่เจ้าหน้าที่บอกได้ขึ้นใจว่าถ้าถึงลานสนเมื่อไหร่ก็จะเดินสบายแล้ว เดินชิวๆเลย เเต่พี่เจ้าหน้าที่ไม่ได้บอกเลยว่าใอ้ก่อนที่จะถึงลานสนเเมร่งงงจะชันขนาดไหน เเมร่งงงชันขนาดที่ว่าตรูไม่สามารถหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายได้เลยเพราะมือทั้งสองข้างตรูจับเข้าตัวเองอยู่ไงโว้ยยย เขาจะหลุดแล้วโว้ยยยยยยยย
      เเหละนี่คือลานสนที่จะมองเห็นวิวที่สูงๆวิวที่ โคตะระ จะสวยที่สุดในตอนนั้นเลย ขอนนอนแปบบบบนะ
      ขอบคุณตากล้องที่ถ่ายต้นไม้เควี้ยอะไรไม่รู้ที่ตรูรู้สึกว่าหลังบ้านตรูก็มี เดี๋ยวตรูเตะกล้องเเมร่งงงเลยใอ้นี่หนิ
       A : อ๋อออออ นี่ไงตรูเจอตัวงละ มรืงงใช่ไหมที่ถ่ายต้นไม้เมื่อกิ๊อะ
       B : ตรูไม่ได้ถ่าย
       A : มรืงงไม่ได้ถ่ายละใครจะถ่ายก็มรืงงเป็นตากล้องเพจอะใอ้สลัดดด
       B : ใอ้คนในรูปถัดไปมันถ่ายครับ
       A : คนไหน!!
       เค้าถ่ายเอง แฮร่ !!! #ต้องมั่นหน้าขนาดไหนถึงจะแบ๊วขนาดนี้ได้
       เหงาอะไรลูก
       หลังจากที่เราสองคนถ่ายรูปนี้ก็ทำให้ได้รู้ว่า มุมเผลอแล้วหล่อใช้ไม่ได้กับทุกคนโดยเฉพาะมรืงงกับตรูเนี่ยใอ้สลัดด
       หลังจากที่เดินชมวิวอยู่บนลานสนได้ซักครู่ก็ทำให้ผมได้รับรู้ว่า........ใอ้เควี้ยยตากล้องเเมรร่งงถ่ายต้นสนอีกแล้ว มรืงงถ่ายมากี่ต้นเเล้วเนี่ยเอาทุกต้นเลยไหม หรือว่ามันมีความหลังเกี่ยวกับต้นสนหรืออะไร กรรไกร ตะใบ ไข่ ผ้าไหม หรือยังไง
      A : ตรูไม่ได้ถ่าย!!!
      B : ยัง!!!
      หลังจากที่ตามหาคนถ่ายต้นสนต้นนั่นไม่เจอก็เริ่มเดินทางต่อไปในลานกางเต๊นท์ซึ่งต้องผ่านดงกล้วยที่มีเจ้าทากคอยจ้องจะหม่ำเลือดผู้คนผ่านไปผ่านมา ซึ่งจะบอกไว้ก่อนเลยว่าเราไม่รูปดงกล้วยที่ว่านั่นเเต่อย่างใดเพราะใอ้ตากล้องเเมร่งงมัวเเต่ถ่ายต้นสนของมันอยู่ไงใอ้ซั้ดดดดด
      หลังจากที่บุกป่าฝ่าดงกล้วยที่ว่านั่นมาเเล้วก็ถึงที่พักพร้อมที่จะนอน เห้ยเดี๋ยวก่อนใอ้ทิด ใจคอจะไม่ไปชมพระอาทิตย์ตกหน่อยหรอวะ มรืงงลุกเดี๋ยวนี้เลยก่อนที่ตรูจะตัดเชือกเปลมรืงง
      อ่าาาา ในที่สุดก็มาถึงยอดดอยหลวงตากในตำนาน วิวสวยมากกกกเเต่กล้องถ่ายกว้างสุดได้เเค่นี้จริงๆ อากาศเย็นๆเริ่มมาให้ได้รู้สึกกันแล้ว
       เเสงเย็นสวยมากกกกก ท้องฟ้าเเจ่มใสมาก มั้นคุ้มจริงๆกับการเดิน 8 ชั่วโมง ได้เเต่นั่งมองวิวละคิดถึงอารมณ์ในช่วงครึ่งชั่วโมงเเรกเหนื่อยจนบอกไม่ถูกเหนื่อยจนมีความคิดว่าอยากกลับเเล้วหวะ เเต่พอได้ขึ้นมาจนถึงจุดนี้เเล้วเเมร่งงดีมากๆดีจนรู้สึกว่าถ้าตอนครึ่งชั่วโมงแรกนั้นตรูตัดสินใจไม่เดินต่อตรูจะได้มาเจออะไรแบบนี้ไหม #เวลาเดินหากใครเหนื่อยให้นึกถึงผลลัพธ์ที่เราจะได้ดูสิเเล้วกำลังใจในการเดินจะเพิ่มขึ้นมาอีกเพียบ
       เห้ยมรืงงถ่ายป้ายดอยหลวงตากให้ตรูหน่อยนะเผื่อไว้ลงเพจพอพูดจบละมีเสียงตอบกลับมาบอกว่า " ได้เลยเพื่อน "

       และนี่คือรูปถ่ายป้ายดอยหลวง

       ใอ้ซั๊ดดดดดดด!!!!!!!
       ใอ้เสื้อดำนี่เเหละครับที่ผมบอกให้มันถ่ายป้ายไว้ ใครเจอมันฝากสงเคราะห์มันซักทีสองทีนะครับ
       ภาพจากอีกมุมนึงที่จะเห็นฝั่งป้ายดอยหลวงตาก สวยมากกกกก
      น่าเอาสไลเดอร์มาไถเล่นมากเลยจ้าาาา
      ไม่ได้!!! มันอันตรายยย
      ซึ่งตัดภาพมาอีกมุมนึงเราก็จะพบกับการร่ายรำของชนเผ่าท้องถิ่นซึ่งเป็นการร่ายรำส่งพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับอัศดง ต้องขอขอบคุณโชว์ดีดีจากชนพื้นเมืองด้วยครับ
      เป็นการร่ายรำที่น่าสนใจมากจนตากล้องของเราอดใจไม่ได้ที่จะเก็บภาพการร่ายรำนี้ไว้เพื่อนำไปเผยเเพร่ให้ลูกหลานได้ดูกันสืบไป
       และเป็นเรื่องที่น่าเเปลกใจอีกเรื่องนึงนั่นก็คือเราได้พบกับเด็กเลี้ยงวัวจากทริปวังเวียงเมื่อครั้งที่เเล้วเเต่รอบนี้เค้ามาในลุคใหม่นั่นก็คือลุคบุรุษไปรษณีย์ เเต่ก็ยังไม่วายที่จะใส่หมวกจากร้าน ZAYAN ที่ตอนนี้มีให้สั่งสีกันได้ตามใจชอบ เฮ๊ดดเข้ขายของบนดอยอย่างงี้ก็ได้ด้วย
       นี่คือน้องของเด็กเนิร์ดที่เราเดินเจอกันในช่วงเเรกๆ ซึ่งเป็นการหนีออกจากบ้านเพื่อมาเที่ยวกับพี่สาวเป็นครั้งเเรก สุดยอดไปเลยจ้าาาา
       พระอาทิตย์เริ่มจะจากลาเราไปแล้ว ปะไปนั่งดูพระอาทิตย์พร้อมรับลมหนาวกันดีกว่า วันนี้ฟ้าเเจ่มใสเเดดเปรี้ยงทั้งวันเลยวันนี้พระอาทิตย์คงเป็นไข่เเดงสวยเเน่ๆเลย
      ผ่าม!!!!! ไข่เเดงไหมหละมรืงง ไหนหละพระอาทิตย์ตก ไหนหละเส้นขอบฟ้า ไหนหละเเสงส้มๆทีเราคอยอะ ไหน ไหน ไหน เออคงไม่มีบุญจริงๆงั้นขอนั่งดูก้อนเมฆแทนก็เเล้วกัน
      เช้าแล้วววววววววว หมอกโครตลั่น ไปเพื่อนดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน ไปเร็วไป เพื่อนกี่โมงเเล้วเพื่อน แปดโมงเล้วใอ้ซั๊ดดดดด
      นี่คือวิวจากเปลที่ผูกไว้ซึ่งมองไม่เห็นหอกอะไรเลยนอกจากต้นไม้เเละตีนของมัน
      เเต่ถึงจะตื่นสายเเค่ไหนเราก็ยังเห็นหมอกที่ปลิวมาตามลม ลอยปลิวละล่องขาวโพลนปกคลุมยอดเขาอีกฝั่ง ไม่เจออาทิตย์ขึ้นเจอหมอกก็ยังดีน่าาา
      ตอนเช้าอากาศดีมากๆเลยครับ เเต่จะดีกว่านี้ถ้าเมื่อคืนไม่ดื่มหนักละตื่นสายอะใอ้หอก
      หมอกยังพัดมาต่อเนื่องให้เราได้ชื่นใจ เห็นจุดดำๆบนยอดเขานั่นไหมครับ นั่นคือตากล้องจะจำเพจเราเอง ขึ้นไปหาต้นสนอีกแล้วมั้งหนะ
      เรียกวินหร๋อใอ้สลัดดด
     ในที่สุด ในที่สุดครับพี่น้อง มีรูปป้ายเเล้วครับ ถ่ายป้ายมาให้ผมแล้วครับ โอ้วโหน้ำตาจะไหลเลยครับ