[รีวิว #28] Die Tomorrow - ความอินดี้ของพี่เต๋อที่พาชวนให้ปวดหัวปวดใจ (SF Cinemas only) (ฉายเฉพาะโรง SF)

สวัสดีครับวันนี้ผมได้มีโอกาสไปดู Die Tomorrow ของพี่เต๋อ นวพลมาครับจะลองเขียนรีวิวดูครับ

ผู้กำกับ
-นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์

นักแสดง
-ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์, พัชชา พูนพิริยะ , สิราษฎร์ อินทรโชติ, รัตนรัตน์ เอื้อทวีกุล, มรกต หลิว, กัญญภัค วุธรา, ชุติมณฑน์ จึงเจริญสุขยิ่ง, วิโอเลต วอเทียร์, กรมิษฐ์ วัชรเสถียร, ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย และ จรินทร์พร จุนเกียรติ (เยอะมากก)
ปล.นี่เป็นติ่งจูนจูน/เมโกะ/ออกแบบและ วี วิโอเล็ตนะฮะ 5555


สวัสดีครับหลังจากที่ผมได้ไปรับชม Die Tomorrow หรือพรุ่งนี้ตายของพี่เต๋อ นวพล มานั้นซึ่งผมได้แอบๆเฝ้าดูว่ามันเกี่ยวกับอะไรตั้งแต่ที่พี่เต๋อเอาคลิปลงเฟสที่มีชื่อว่า Die Tomorrow first look เมื่อประมาน 6 เดือนที่แล้วซึ่งมีแค่ภาพชื่อหนังและนักแสดงอยู่ข้างหลังเลยทำให้ผมนั้นสงสัยและคอยเฝ้าตามมาตลอด จนกระทั่งพี่เต๋ออัพเทรลเลอร์ลงเฟสบุ๊คประจวบกับ sf เมญ่าแถวบ้านผมเปิดจองตั๋วล่วงหน้าก็ไม่รีรอเลยครับ เพราะตัวผมช่วงหลังๆเองก็ได้มีโอกาสดู Mary is Happy กับ 36 แล้วประทับใจมากๆครับ

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า อันนี้เป็นความคิดเห็นของผมนะครับถ้าหากผิดพลาดอะไรตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะครับ เท่าที่ผมสามารถใช้ความเข้าใจในการตีความหนังสุดอินดี้ของพี่แกก็จะประมานว่าความตายนั้นเป็นเรื่องธรรมดามีคนตายทุกๆวัน คนเราก็สามารถเกิด แก่ เจ็บ และตายได้ แต่ถ้าหากว่าคนที่เราคุ้นเคยหรือรู้จัก มาตายแบบไม่มีคำได้บอกกล่าวบอกลา มันคงเป็นอะไรที่เศร้ามากๆ เพราะความตายเป็นสิ่งที่คนเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะตายตอนไหน ดังนั้นเราก็ควรใช้ชีวิตให้รอบคอบและแคร์กับคนที่เรารู้จักหรือคุ้นเคยให้มากที่สุดเพื่อมีความทรงจำร่วมกัน ก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีกความตายก็เป็นการหายไป แต่เป็นการหายไปตลอดกาลที่ไม่มีวันกลับ มีเพียงความทรงจำ/รูปภาพและความรู้สึกดีๆที่มีให้ต่อกันและกันเท่านั้น ไม่แน่สิ่งที่ผมเขียนวันนี้พรุ่งนี้ผมอาจจะไม่อยู่แล้วก็ได้ใครจะไปรู้หล่ะเนอะ 5555 ชีวิตคนเรามันไม่แน่ไม่นอนอยู่แล้วครับ


ซึ่งหนังจะแบ่งออกเป็น 2 อย่างหลักๆคือแนวคิดของความตายในทัศนคติของแต่ละคนว่ามีความคิดเกี่ยวกับการตายแบบไหน/พาร์ทนักแสดงที่ขนกันมาเป็นตำบลและเยอะมากก ก็จะเป็นการเล่าเรื่อง(น่าจะเป็นความทรงจำของพี่เต๋อช่วง 54-59 ตามที่พี่เต๋อบอกแหละครับ) ซึ่งในแต่ละพาร์ทก็จะมีบทบาทแตกต่างกัน ความสัมพันธ์ของตัวละครคนละแบบ ถึงตอนนี้คนที่เข้ามาอ่านก็คงมีความรู้สึกว่า เฮ้ย! งี้หนังจะหนุกเหรอวะ มีพากย์ๆ แสดงๆ จะสนุกเหรอ ซึ่งตรงนี้ผมก็ไม่สามารถบอกได้นะครับว่าสนุกหรือเปล่า แต่ถ้าถามว่าควรดูไหมผมว่าควรครับ มันทำให้เราเปลี่ยนทัศนคติกับคำว่าตายพอตัวเลย เปลี่ยนความกลัวที่มีต่อคำว่า "ตาย" มาเป็นข้อคิดต่อชีวิตเพราะยังไงสุดท้ายคนเราก็มีจุดจบเหมือนกันทุกคนก็คือความตาย หลายคนถ้าไม่ชอบแนวพี่เต๋อก็บอกเลยครับว่าคุณหลับ/ไม่สนุกแน่ๆ เพราะพี่ในโรงข้างๆผมหลับสนิทเลย แต่สำหรับผมผมมีความรู้สึกว่าหนังมันมีอะไรบางอย่างที่สะกิดต่อมให้อยากดูต่อ ตลอด 70 กว่านาทีผมไม่หาวเลยและยังรู้สึกว่าอยากดูต่อเรื่อยๆ มันมีอะไรบางอย่างน่าติดตามจริงๆ มุมกล้องในหนังก็สวยมากเช่นกันครับเรื่องการแพนกล้องอะไรนี้เนียนมากสำหรับผมนะ  (เพลงประกอบเพราะมากกก ชอบๆ)

มาในพาร์ทนักแสดงบ้าง เรื่องนี้ตามที่บอกนะครับว่าแบ่งเป็น 2 หลักและหนังประมาน 70 นาทีไม่ต้องแปลกใจมากนะครับถ้าจะออกน้อยกัน 5555 จูนจูน/เมโกะ/ออกแบบ อยู่ด้วยกันนี่ผมละลายเลยครับ ไม่รู้จะแบ่งไปดูคนไหนดีคนนั้นก็น่าดูคนนี้ก็ดี ปวดหัวเลยครับเลือกไม่ถูก 555 เรื่องนี้จะไม่มีการบอกแนะนำตัวละครเลยนะครับ ถ้าหากเราจะรู้ว่าคนนี้ชื่ออะไรก็ต้องรอในหนังมันพูดชื่อนี้ออกมาเองครับ อย่างออกแบบน่าจะชื่อส้ม เมโกะน่าจะแพร และจูนจูนนี่อะไรสักอย่างแต่ตัว ป.ปลานี่แหละครับ ลืม จำไม่ได้ส่วนวี วิโอเล็ตชื่อเล็ก นักแสดงคับแน่นมากครับผมและนักแสดงทุกคนเล่นได้เป็นธรรมชาติมาก ยิ่งฉากดราม่าฉากเรียกน้ำตานี่สามารถเรียกน้ำตาได้พอสมควรเลยหล่ะครับ ปล.(พี่เมย์วง Fwends อยู่ฉากไหนอ่าาาา ผมเห็นชื่อในนักแสดงรับเชิญเห็นชื่อพี่แกอยู่แต่ไม่รู้ว่าฉากไหน ) แต่อย่างที่บอกครับด้วยความสั้นหนังทำให้ฉากแต่ละฉากที่สั้นทำให้ผมรู้สึกว่าในบางฉากยังไม่สุดอยู่สักหน่อยครับ แบบอันนี้จบ ตัดอ่าวเห้ยอันเก่าหล่ะพี่เต๋อออ


แต่ผมชอบแนวคิดที่หนังพยายามกล่าวมาทั้งหมดนะครับ ตรงที่หนังบอกว่า ใน 1 วันมีคนตาย xxx,xxx คน แต่ใน 1 วินาทีที่เรานั้นไม่ค่อยสนใจจะมีคนตายหรือเสียชีวิต 2 คนต่อ 1 วิดังนั้น 70.21 นาทีในหนังที่มัน stop เอาไว้ก็ประมาน 7000-8000 คนได้ถ้าผมจำไม่ผิดนะ เท่ากับว่าเราดูหนังเรื่องนี้ 1 รอบมีคนตาย ประมาน 8000 คน ดังนั้นเราควรเอาใจใส่ให้ตัวเองมากๆ และคนรอบข้างให้มากๆ โชคดีแค่ไหนที่เรายังอยู่รอดมีชีวิต (แต่ไม่แน่อาจจะโดนตายเพราะบาทาอันนั้นก็อีกเรื่องนะ) ตามที่กล่าวไปข้างต้นครับ มีคำพูดนึงในหนังที่แบบว่าชอบมากครับ และก็ขอบ่นหน่อยนะครับ เป็นหนังเรื่องแรกที่ผมคิดว่าเป็นหนังที่ไม่มีเสียงรบกวนอะไรเลยครับ ไม่มีเสียงคนคุยกันไม่มีมือถือมาเล่นระหว่างหนัง ไม่มีอะไรเลย มีแต่เสียงผมไอ กับเสียงอีกคนนึงไอเท่านั้น ทุกคนตั้งใจดูหนัง (หรือหลับ?) กันมากๆครับ ตั้งแต่เริ่มจนจบเครดิต รอบ 19.30 เมญ่าเชียงใหม่ครับ แม้แต่เครดิตทั้งโรงยังคงเงียบสงัด น่าจะยังคงอึ้งกับในสิ่งที่เกิดขึ้น? หนังออกแนวดาร์คๆ ซึมๆหน่อยน่าจะยังคงซึมกันอยู่ครับ

ถือว่าเป็น 1 ในหนังไทยที่มีคุณภาพดีในปีนี้เลยครับ เรื่องล่าสุดที่ผมพูดแบบนี้ก็ฉลาดเกมส์โกงหล่ะเนอะ 5555 ถ้ามีโอกาสได้ดูก็ควรดูครับก่อนที่จะไม่ได้มีโอกาสดู เพราะความตายสามารถพรากเราไปได้ทุกเมื่อครับตามคอนซ็ปหนังขอให้ทุกคนมีวันที่ดีครับดูและสุขภาพเอาใจใส่กับคนรอบข้างด้วยนะครับ สำหรับเรื่องนี้ผมขอให้คะแนนที่

8/10 ครับผม

#DieTomorrow