ขอปรึกษาค่ะ เราคุยกับผู้ชายคนนึงมา 1 ปีแล้ว เค้ามีแฟนแล้วค่ะ เค้าคบกันมานานหลายปี ตอนแรกที่คุยแค่ต้องการที่พึ่งพาทางใจเท่านั้น เป็นพี่เป็นน้องกันแต่ทุกอย่างสถานการณ์มันพาไปให้เรามีอะไรกันค่ะ เราก็อดทนมาเรื่อยๆ เพราะเรารักเขาไปแล้ว เขาดูแลดี แต่ทุกครั้งที่เขาไปหาแฟน เราเจ็บปวดมากเลยค่ะ ทนไม่ไหว เจ็บลึกขึ้นทุกวัน ปรึกษาแม่ ตัดสินใจเล่าให้แม่ฟังตรงๆค่ะ แม่บอกให้คิดเอาเองว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร ที่เป็นอยู่มีความสุขแค่ไหน แม่เจ็บปวดแค่ไหนที่ลูกเป็นแบบนี้ ขอให้เลิกแล้วก้าวออกมา รักตัวเองเสนอวิธีคิดทุกอย่างให้เราดีขึ้น สัญญากับแม่ว่าจะเลิก สุดท้ายแอบคุยอีกค่ะ แอบเจอกัน จนวันนึงมีผู้ชายคนนึงที่โสด ไม่มีใครมาคุยกับเรา แต่เค้าเป็นคนรวยมาก จนเราไม่กล้าคบกลัวเค้ามีผู้หญิงเข้ามาหาเยอะ แบบนี้เราขาดความมั่นใจในตนเอง เรากลัวโดนหลอก กลัวความรักมากเกินไปมั้ยคะ เราคุยกับเค้าทุกวัน ไปเจอดูหนังกันบ้าง เราพูดกับพี่คนที่มีแฟนแล้วไปตรงๆ ว่าคุยกับคนคนนึงอยู่ไม่มีแฟนนะ เราอาจจะมีความสุขมากกว่านี้ เค้ากับบอกเราว่า ปล่อยเค้าไว้แบบนั้น ทำใจให้เราไปคุยกับคนอื่นคงดีกว่า บอกแต่เราว่าไปคุยกับแฟนเถอะ เค้าคงดูแลได้ไม่ดี แต่คนเรามีไม่ดีกันทุกคน ไม่รู้แล้วค่ะจะทำยังไงดี ขอทั้งระบายทั้งขอคำปรึกษา แรงๆก็ได้ค่ะแต่ขอแบบมีเหตุผลนะคะ
ขอคำปรึกษาที่เข้าใจรักคนมีแฟนแล้ว