ทำบุญอันเนื่องด้วยการทำทานแล้ว
บุญนั้นสำเร็จได้ด้วยเจตนาแล้ว
เราจะอุทิศผลบุญนี้ให้ใครต่อก็ย่อมได้ และเขาย่อมได้รับตามฐานะเมื่อเขาอนุโมทนาในบุญนั้น
ผู้ที่จะสามารถรับผลบุญที่เราอุทิศให้ตามฐานะ คือ ผู้ที่อยู่ในภพภูมิเปรต
ส่วนผู้ที่อยู่ในภพภูมิอื่น เขาย่อมได้รับอาหารของภพภูมินั้น ตามที่เขาสั่งสมมาเอง
แต่อย่างไรก็ตาม เราเวียนว่ายตายเกิดมานานมากแล้ว
พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนว่า "ไม่มีเลยที่ญาติผู้ล่วงลับของเราที่จะไม่หลงเหลือเป็นเปรตอยู่"
ดังนั้น เมื่อทำบุญแล้ว เราสามารถอุทิศผลบุญนี้ให้แผ่ไปยังสรรพสัตว์ทั่วทุกสารทิศ

ส่วนการขอให้ "เจ้ากรรมนายเวร" อโหสิให้นั้น
ไม่อยู่ในฐานะที่เป็นไปได้
ทุกคน เมื่อทำกรรมใดไว้ ย่อมเสวยผลแห่งกรรมนั้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
เมื่อเราทำกรรมกับคนนี้ แล้วคิดว่าเขาจะมาตามเอาคืน หักล้างกันไป นั้นไม่ใช่
การอาฆาตจองเวรนั้น มีจริง
แต่หากเขาตามมาเจอเรา แล้วเอาคืน ก็เป็นการสร้างกรรมใหม่ของเขา
ต่างกรรม ต่างวาระ
ดังนั้น การที่เราหวังให้เขาอโหสิกรรมให้เรา เพื่อเราจะไม่ต้องรับกรรมที่เราก่อไว้นั้น ไม่มี