วิธีเเก้ปัญหาที่ดีคือต้องทำยังไงค่ะ
มีเรื่องอยากถามค่ะว่า เราทำงานอยู่ร้านๆนึง ทำได้มาประมานปีกว่าเเล้วค่ะ (เล่าย้อนก่อนมาทำที่ร้านนี้ คือ เราอยู่ กทม กับเเฟนค่ะ ทำงานที่กทม
เเม่เราอยู่สมุทรสาคร. เเกอยากให้เราไปอยู่ใกล้ๆเเกหาทำงานอยู่เเถวนั้น เเม่เราก็สูขภาพไม่ค่อยดีด้วย เอาจริงๆยอมรับเรากับเเม่ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ เเม่เราดุ มากๆ เราก็ดื้อพอสมควร เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อย เเม่เราซื้อบ้านไว้ให้ไปอยู่ด้วยกันเเต่ก็ยังต้องผ่อนกับธ.อีกทีนะ. ช่วงนั้นเเฟนเรายังไม่ได้ออกจากที่ทำงานเลยต้องอยุ่ที่กทม. ส่วนเราอยู่บ้านกับเเม่ เเต่ด้วยความทะเลาะกันบ่อย เราอยากทำโรงงานที่เราสมัครเองเเต่เเม่เราให้ทำโรงงานที่เขาหาให้ ความรู้สึกคล้ายๆตอนเรียนที่เเม่เราคอยยื่นสิ่งที่เราไม่ได้ต้องการมาให้ เรารู้นะว่าพ่อเเม่ทุกคนอยากให้ลูกตัวเอาได้ดีทั้งนั้น เเต่ตอนนั้นเราเด็กเลยไม่ค่อยฟัง. สุดท้ายอยู่ไม่ได้ เลยต้องกลับมาทำงานที่กทม เหมือนเดิม ไม่ได้คุยกับเเกเลยเกือบจะ5-6เดือน เราอยากคุยกับเเกนะ รักเเกมาก เเต่เวลาคุยกันมักทะเลาะกันเราเลยไม่ค่อยได้คุยกับเเม่มากนัก. เราดื้อ เราเกเรมาก จนโตมาได้รู้ว่าเวรกรรมมีจริง ไม่เคารพพ่อเเม่ทำอะไรไม่เจริญทั้งนั้น ทำอะไรก็ทำไม่ขึ้นมีเเต่ปัญหาเเละอุปสรรค).
เล่าถึงตอนนี้ เราทำงานอยุ่ร้านๆนึงเราต้องออกหลังปีไหม่เพื่อกลับไปอยู่กับเเม่. เเต่ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า เงินโบนัสจะได้หลังปีไหม่ประมาน10วันถึง14วัน
ถึงจะได้ มีเงินค่ากุญเเจร้าน2000. ต้องบอกล่วงหน้า1เดือนถึงจะได้เงินส่วนนั้นคืน มีร้านอยู่2ร้าน เเต่ก่อนมีพนง.3คนเพราะถ้าวันไหน พนงร้านนั้นหยุดก็จะมีพนงอีกคนอยู่เเทน เเต่ตอนนี้พนง.คนนั้นทำเป็นพาสไทม์เท่ากับพนง.ประจำมี2คนคือเรากับพี่อีกคนนึง เเล้วพี่อีกคนบ่นมานานเเล้วว่าจะออกๆๆ ล่าสุดป่วยหยุดไปเเล้วติดต่อไม่ได้ พี่เขงจ้าของร้านก็ติดต่อไม่ได้ด้วย พนง.พาสไทม์ต้องมาทำเเทน. ส่วนตัวเรารู้ตัวเองว่าต้องออกหลังปีไหม่ เราควรทำยังไงดี จะออกไปดื้อๆเเต่ไม่ได้เงินค่ากุญเเจร้านเเน่นอน หรือบอกเขาตรงๆ เเน่นอนพี่เขาเฉยชากับเราเเน่ๆ จะดูใจร้ายเกินไปไหมถ้าบอกพี่เขาตรงๆในขณะที่ร้านตอนนี้ไม่มีพนงที่ทำงานเเน่ชัด
เราต้องกลับไปดูเเลเเม่เรา. เเต่เราก็สงสารพี่เจ้าของร้านนะ. เราควรทำยังไงดี
วิธีพูดที่ดีที่สุดที่จะขอลาออกจากงาน
มีเรื่องอยากถามค่ะว่า เราทำงานอยู่ร้านๆนึง ทำได้มาประมานปีกว่าเเล้วค่ะ (เล่าย้อนก่อนมาทำที่ร้านนี้ คือ เราอยู่ กทม กับเเฟนค่ะ ทำงานที่กทม
เเม่เราอยู่สมุทรสาคร. เเกอยากให้เราไปอยู่ใกล้ๆเเกหาทำงานอยู่เเถวนั้น เเม่เราก็สูขภาพไม่ค่อยดีด้วย เอาจริงๆยอมรับเรากับเเม่ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ เเม่เราดุ มากๆ เราก็ดื้อพอสมควร เลยทำให้ทะเลาะกันบ่อย เเม่เราซื้อบ้านไว้ให้ไปอยู่ด้วยกันเเต่ก็ยังต้องผ่อนกับธ.อีกทีนะ. ช่วงนั้นเเฟนเรายังไม่ได้ออกจากที่ทำงานเลยต้องอยุ่ที่กทม. ส่วนเราอยู่บ้านกับเเม่ เเต่ด้วยความทะเลาะกันบ่อย เราอยากทำโรงงานที่เราสมัครเองเเต่เเม่เราให้ทำโรงงานที่เขาหาให้ ความรู้สึกคล้ายๆตอนเรียนที่เเม่เราคอยยื่นสิ่งที่เราไม่ได้ต้องการมาให้ เรารู้นะว่าพ่อเเม่ทุกคนอยากให้ลูกตัวเอาได้ดีทั้งนั้น เเต่ตอนนั้นเราเด็กเลยไม่ค่อยฟัง. สุดท้ายอยู่ไม่ได้ เลยต้องกลับมาทำงานที่กทม เหมือนเดิม ไม่ได้คุยกับเเกเลยเกือบจะ5-6เดือน เราอยากคุยกับเเกนะ รักเเกมาก เเต่เวลาคุยกันมักทะเลาะกันเราเลยไม่ค่อยได้คุยกับเเม่มากนัก. เราดื้อ เราเกเรมาก จนโตมาได้รู้ว่าเวรกรรมมีจริง ไม่เคารพพ่อเเม่ทำอะไรไม่เจริญทั้งนั้น ทำอะไรก็ทำไม่ขึ้นมีเเต่ปัญหาเเละอุปสรรค).
เล่าถึงตอนนี้ เราทำงานอยุ่ร้านๆนึงเราต้องออกหลังปีไหม่เพื่อกลับไปอยู่กับเเม่. เเต่ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า เงินโบนัสจะได้หลังปีไหม่ประมาน10วันถึง14วัน
ถึงจะได้ มีเงินค่ากุญเเจร้าน2000. ต้องบอกล่วงหน้า1เดือนถึงจะได้เงินส่วนนั้นคืน มีร้านอยู่2ร้าน เเต่ก่อนมีพนง.3คนเพราะถ้าวันไหน พนงร้านนั้นหยุดก็จะมีพนงอีกคนอยู่เเทน เเต่ตอนนี้พนง.คนนั้นทำเป็นพาสไทม์เท่ากับพนง.ประจำมี2คนคือเรากับพี่อีกคนนึง เเล้วพี่อีกคนบ่นมานานเเล้วว่าจะออกๆๆ ล่าสุดป่วยหยุดไปเเล้วติดต่อไม่ได้ พี่เขงจ้าของร้านก็ติดต่อไม่ได้ด้วย พนง.พาสไทม์ต้องมาทำเเทน. ส่วนตัวเรารู้ตัวเองว่าต้องออกหลังปีไหม่ เราควรทำยังไงดี จะออกไปดื้อๆเเต่ไม่ได้เงินค่ากุญเเจร้านเเน่นอน หรือบอกเขาตรงๆ เเน่นอนพี่เขาเฉยชากับเราเเน่ๆ จะดูใจร้ายเกินไปไหมถ้าบอกพี่เขาตรงๆในขณะที่ร้านตอนนี้ไม่มีพนงที่ทำงานเเน่ชัด
เราต้องกลับไปดูเเลเเม่เรา. เเต่เราก็สงสารพี่เจ้าของร้านนะ. เราควรทำยังไงดี