ผมเหนื่อยที่ผมเป็นแบบนี้ ผมแค่อยากเป็นคนที่ใช้ชีวิตปกติแต่ก็ทำไม่ได้ ผมอยู่กับใครไม่ได้นานๆ เพื่อน ซึ่งผมเป็นอะไรไม่รู้ มันบอกไม่ถูก บางทำงานไปก็คิดท้อใจ อีก1เดือนจะปีใหม่โบนัสออก แต่ใจผมตอนนี้อยากออกจากงานมากเพราะผมกดดัน ผมกดดันทุกอย่างไม่รู้ว่าเป็นโรคอะไรผมพยายามนั่งสมาธิ ฝึกดูจิตตัวเองก็ไม่ดีขึ้น กินยาแก้เครียดก็ไม่หายผมไม่รู้ว่าจะทำยีงไงกับตัวเองใจหนึ่งก็อยากทำงานเพื่อสางให้ทางบ้านแต่ผมเป็นแบบนี้ด้วยผมสงสารพ่อแม่ แต่พี่เขาก็ไม่เข้าใจผม หาว่าผมขี้เกียจ ขนาดเขายังทนหัวหน้าด่าได้แต่ผมไม่ใช่เพราะไม่อยากอยู่เพราะงานแต่ไม่อยากอยู่เพราะผมเบื่อตัวเองที่เป็นแบบนี้ จนทุกวันนี้เพื่ิอนที่เคยคบกันแรกๆเห็นผม เอ๋อๆ คิดมาก เขาต่างตีตัวออกห่าง ผมทรมานมากที่เป็นแบบนี้ ผมเหนื่อย เหมือนชีวิตตัวเองมีบาปติดตัวมาให้เจออะไรแบบนี้ มีใครเป็นเหมือนผมบ้างผ่านมันมาได้ยังไง บางวันผมเครียดๆหนักๆก็ขาดงาน จนงานเสียไปหลายครั้งผมเหนื่อยกับตัวเองมาก