สวัสดีค่ะ หนูอายุ14เรียนอยู่ม.3เป็นคนชอบเล่นกีฬาค่ะเล่นมาตลอดและก็เป็นคนขี้เกียดมากค่ะแต่ขยันซ้อมมีความฝันอยากจะติดทีมชาติอยากจะเป็นนักวิทยาศาสตร์การกีฬา ตั้งใจเล่นมาตลอดจนขึ้นม.3เทอม2ได้เลิกเรียนเพราะมีปัญหากับทางบ้านหนูเครียดมากค่ะแต่เชื่อว่าวันหนึ่งจะได้กลับไปซ้อมอีกหนูก็รอค่ะรอวันที่จะได้ไปซ้อมระหว่างนั้นหนูก็ตั้งใจเรียนมาตลอดเลยจากคนที่ขี้เกียดทำงานส่งก็ทำส่ง(เลิกเล่นกีฬามาก็ไม่ค่อยกินข้าวเลยค่ะผิดปกติหรือเปล่า)แต่ว่ากลับมาบ้านโดนแม่ด่าตลอดเลยด่าว่าหนูนิสัยไม่ดี ดูลูกบ้านอื่นสิทำไมไม่ทำแบบเขา คือหนูก็เครียดค่ะหนูทำดีที่สุดแล้วจากเกรดแค่2กว่าๆตอนเล่นกีฬาหนูก็เกรด3เพิ่มมาเรื่อยๆแต่ว่าแม่ไม่เคยภูมิใจในตัวหนูเลยตอนเล่นกีฬาไม่เคยถามหนูสักคำว่าเหนื่อยมั้ย เจ็บตัวบ้างหรือเปล่า เวลาไปแข่งก็เหมือนกันค่ะไม่เคยได้กำลังใจเลยหนูก็อยากได้กำลังใจเหมือนกันอยากให้เค้าพูดแค่ว่าสู้ๆนะ แพ้ชนะไม่เป็นไรทำเต็มที่แล้วพอแข่งเสร็จกลับมาบ้านก็เอาแต่ด่าแต่ว่าหนูจนหนูท้อหนูเหนื่อยแต่หนูก็ไม่เคยทิ้งความฝันหนูแม้เค้าจะไม่ภูมิใจก็ตาม อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ อยากมีกำลังใจในการใช้ชีวิต อยากทำตามความฝัน (ปัจจุบันยังไม่ได้กลับไปซ้อม)