อะไรที่เป็นครั้งแรกในชีวิต มันก็จะแปลกๆ หน่อย แถมบางเรื่องก็ยากด้วยใช่ไหมล่ะ
แค่อยากมีบ้านอยู่สบายๆ ที่เป็นของเราอย่างแท้จริง แต่ค่าผ่อนบ้านมันก็แพงเหลือใจ จะทำยังไงดี คิดๆ กลอกตาแล้วดีดลูกคิดในหัว บอกตัวเองว่า แบ่งห้องให้คนเช่าดีกว่า จะได้มีเงินมาช่วยผ่อนบ้านไง นัมเซฮีผู้คำนวณทุกอย่างในชีวิตด้วยความคุ้มค่า คนโสดที่อาศัยอยู่ในคอนโดสวยกับเจ้าเหมียวอีกหนึ่งตัว คงคิดแบบนั้น
การที่ต้องมารับรู้ว่าคนที่เราแอบชอบ และทำให้เราเข้าใจมาตลอดว่าเขาก็มีใจให้เราเหมือนกัน ที่แท้นั้นมันก็แค่เรื่องหลอกใช้และบริหารเสน่ห์ของใครบางคน งานการก็จบเห่ เพราะคนหลอกลวงนั้นดันเป็นเพื่อนร่วมงานที่ไม่อยากจะร่วมวงอีกต่อไป ช้ำรักยังไม่หนำใจ โชคชะตายังถีบให้ต้องกระเด็นออกจากบ้านของตัวเองแท้ๆ เพราะไอ้น้องชายตัวแสบดันพาเมียท้องป่องเข้าบ้านไม่ปรึกษากันสักคำ แต่ตอนนี้สำหรับยุนจีโฮ อะไรก็ไม่เร่งด่วนเท่าการหาที่ซุกหัวนอน . . . ในบ้าน
มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนที่ นัมเซฮี และ ยุนจีโฮ ได้มาเป็นคู่สัญญากันในนามของ ‘เจ้าของบ้าน’ และ ‘ผู้เช่าบ้าน’
ถ้ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แล้วเราจะเรียกมันว่าอะไรนั้น เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน ทุกอย่างมันควรจะลงล็อคเมื่อความต้องการของทั้งคู่ได้รับการตอบสนอง มันจะไม่ปั่นป่วนอลวนอลเวงเลยสักนิด ถ้าเพียงแต่เจ้าของบ้านจะเป็นหญิงสาว เอ๊ะ หรือเราควรจะพูดว่า ถ้าผู้เช่าจะเป็นชายหนุ่ม นั่นล่ะๆ อันไหนอันหนึ่ง ‘นัมเซฮี’ ก็นี่มันชื่อผู้หญิงชัดๆ อยู่กับแมวหนึ่งตัว ใช่สิ เธอต้องเป็นผู้หญิงแน่ๆ ‘ยุนจีโฮ’ ไอ้หนุ่มหน้าขาว เซฮีเช็คหน้าเฟสบุ้กของเขาแล้วตามประสาคนรอบคอบ
ถ้ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แล้วเราจะเรียกมันว่าอะไรนั้น เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน กว่าจะรู้เรื่องกัน กว่าจะได้ประสบพบหน้ากัน นัมเซฮี ‘เจ้าของบ้าน’ และ ยุนจีโฮ ‘ผู้เช่าบ้าน’ ก็หลับนอนในบ้านเดียวกันไปหลายราตรี ใช่แล้ว หลับนอนร่วมบ้าน หาได้ร่วมห้องไม่ สัญญาก็เซ็นกันไปเรียบร้อย ในสถานการณ์กระอักกระอ่วน ก็ดันมีเหตุการณ์ตกกระไดพลอยโจนซ้อนเข้ามา สัญญาเช่าบ้านธรรมดาๆ จึงซ้อนด้วยสัญญาแต่งงานจำแลง ด้วยความยินยอม แต่จะพร้อมใจหรือไม่นั้น . . . พวกเขากำลังรอให้เราไปค้นหาคำตอบกันอยู่ค่ะ
ในระหว่างที่สัญญาลับฉบับนั้นถูกเก็บซ่อนไว้ เป็นที่รู้กันระหว่างสองคน เราจะได้เริ่มต้นทำความรู้จัก เจ้าของบ้าน และ ผู้เช่าบ้าน กันค่ะ
เจ้าของบ้าน นัมเซฮี ชายหนุ่มผู้เถรตรงและคิดคำนวณทุกอย่างในชีวิตอย่างคุ้มค่า หน้าตาดี (แน่ใจแล้ว? ๕๕๕) หน้าที่การงานมั่นคง มีเจ้านายขี้เล่นเป็นเพื่อนสนิท กับเพื่อนร่วมงานอีกหยิบมือ ในบริษัทออกแบบสื่อออนไลน์ ในฐานะนักออกแบบ ใช้ชีวิตแสนเรียบง่าย กับเป้าหมายในชีวิต รักไม่ยุ่ง มุ่งผ่อนบ้าน
ผู้เช่าบ้าน ยุนจีโฮ นักเขียนสาวผู้พ่ายรัก ตกงาน ไร้บ้าน เงินเก็บเหลือนิดเดียว ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่ยอมแพ้ต่อความโชคร้ายที่ประดังเข้ามาพร้อมๆ กัน ด้วยคำพูดปลอบใจกับตรรกะแปลกๆ ของคนแปลกหน้าที่ได้พบกันในค่ำคืนหนึ่ง จุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของ เจ้าของบ้าน และ ผู้เช่าบ้าน เริ่มต้นตั้งแต่คืนนั้น ซึ่งที่ถูกควรจะพูดว่า มันคือจุดเริ่มต้นของ สามีและภรรยา ผู้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมบ้าน
นอกเหนือจาก สามีและภรรยา ผู้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมบ้าน เป็นคู่เอกนี้ ผู้ชมยังจะได้บันเทิงไปกับเพื่อนเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าสาว อีกสองคู่ค่ะ
คู่ที่สอง
เจ้านายขี้เล่นที่เหมือนใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ แต่จริงจังกับความรักและน่ารักเหลือเกิน กับเพื่อนเจ้าสาวผู้เก่งกาจสามารถไล่คว้าความสำเร็จและรักอิสระเสรีเหนืออื่นใด
คู่ที่สาม
รุ่นน้องผู้ตามหาความสำเร็จในอาชีพยังไม่พบและไม่รู้ความหมายของการมีชีวิตคู่ กับเพื่อนเจ้าสาวผู้มีชีวิตอยู่เพื่อเป้าหมายเดียวคือการได้แต่งงานและมีชีวิตคู่ที่มีความสุข
ครอบครัวของสามีและครอบครัวของภรรยา ก็เป็นอีกหนึ่งสีสันที่เรียกรอยยิ้มและความลำไย ดูจากหน้าตาของสามีและภรรยา ก็พอจะเดากันได้ว่า
บ้านไหนได้อมยิ้ม บ้านไหนกินลำไย ๕๕๕๕
ความสนุกสนานและชวนหัวเราะหัวใคร่ในซีรีส์เรื่องนี้มาจากสถานการณ์พาไป และบุคลิกตัวละครพามาล้วนๆ ค่ะ โดยเฉพาะท่านเจ้าของบ้าน แค่นึกถึงก็ขำแล้ว คาแรคเตอร์ของชาย มองบางทีก็เกือบจะคิดว่าหลุดมาจากการ์ตูนเล่มไหน
อีมินกิ เป็น นัมเซฮี ได้น่ารักน่าหยิกที่สุดค่ะ โดยเฉพาะเวลาทำหน้านิ่งแต่ไม่ไร้ฟิลลิ่ง ไม่ว่าจะเป็นตอนยกคิ้วเบิ่งตาเล็กน้อยด้วยความฉงน, ตอนกรอกตาคิดคำนวณได้เสีย ตอนขมวดคิ้วนิดๆ แสดงความไม่พึงใจ หรือตอนอมยิ้มที่แทบสังเกตไม่เห็น หลังจากผ่านไปเกินครึ่งเรื่อง(ฮ่าา) พีคสุดคือตอนทำหน้าดีใจ ให้ไปหากันเองค่ะ ว่าหน้าดีใจสุดนั้นอยู่ในตอนที่เท่าไหร่และเหตุการณ์ใด เห็นปุ๊บจะรู้ปั๊บค่ะ ๕๕๕๕๕
จองโซมิน เป็น ยุนจีโฮ ที่ฉันว่าเธอดูสวยสดใสที่สุดในเรื่องนี้ ตั้งแต่ฉันรู้จักเธอมา (บรรยายนางเอกไม่ต้องมาก เอาเวลาไปบรรยายเพื่อนพระเอกจะเพลินกว่ามาก ๕๕๕)
พัคบยองอึน เป็น ประธานมาซังกู เพลย์บอยผู้ใสซื่อและจริงจังกับความรัก เป็นคนเดียวที่อาจจะสามารถแย่งซีนได้ทุกเมื่อ ถ้ามีเขาอยู่ร่วมวงในซีนไหนก็ตาม รูปไม่หล่อแต่เร้าใจเหลือเกิน ไม่เชื่อก็ต้องไปพิสูจน์เอาเองค่ะ (โอ้ยย เขิลล ><)
อีซม เป็น อูซูจี สวย แซ่บ หุ่นดีและเร้าใจไม่แพ้ประธานมาค่ะ (สั้นแต่ได้ใจความ ๕๕๕)
คิมกาอึน และ คิมมินซุก เป็น คู่เล็กที่กระหนุงกระหนิงกระเง้ากระงอดน่ารักเหมาะสมดีค่ะ
การที่เราได้พบใครสักคนในชีวิต มันช่างเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ เพราะว่าเขาได้เข้ามาพร้อมกับอดีต, ปัจจุบันและอนาคตของเขา เพราะว่าเขาได้นำพาเอาทั้งชีวิตของเขาเข้ามาด้วย
นัมเซฮี ปิดตายกับความรัก เขามีอดีตอะไรที่อยู่เบื้องหลังท่าทีแบบนั้น ผู้ชายที่ชอบทำหน้านิ่งเหมือนกระเบื้องแผ่นเรียบตลอดเวลา ทำอย่างไรยุนจีโฮ ผู้ตกหลุมรักเข้าให้แล้วจะพบหนทางที่จะนำเธอไปสู่กลางใจเขา
สิ่งที่เห็นอาจทำให้เราเผลอคิดไปว่า จีโฮเป็นคนที่เริ่มรู้สึกพิเศษกับเซฮีก่อน เป็นไปได้หรือไม่ ในความเฉยชานั้นมีหัวใจอีกดวงที่เต้นแรงกว่าหัวใจของจีโฮ
มันอาจจะร่ำร้องอยู่ภายในมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ ตั้งแต่วันที่ตัดสินใจตามผู้เช่าบ้านไปที่ท่ารถ เธอเองก็ถอดใจและตัดสินใจจะกลับบ้านเกิด แต่มันคืออะไรล่ะ ที่ทำให้เจ้าของบ้าน ตามไปส่งสัญญาอีกฉบับ ด้วยปากเปล่าถึงท่ารถนั้น
ถ้ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แล้วเราจะเรียกมันว่าอะไร เราต้องไปค้นหาคำตอบ พร้อมกับเขาและเธอ เพราะว่า . . มันคือชีวิตแรกและชีวิตเดียวของพวกเขายังไงล่ะ
teaser ตัวอย่าง สั้นๆ ค่ะ
มีเพลงไพเราะประกอบซีรีส์หลายเพลงมาก แต่โดยส่วนตัวฉันชอบเพลงนี้ที่สุด ด้วยความเป็นแจ๊สเบาๆ ฟังง่ายมีความสดใสกระฉึกกระฉักสะกิดหัวใจ
ost part 3 I Want To Love You - Melomance
ost part 5 This Life - Mun SeongNam
ost part 7 Tomorrow
[because this is my first life] มันก็จะแปลกๆ หน่อย เพราะมันคือครั้งแรกในชีวิตไงล่ะ
นัมเซฮี ปิดตายกับความรัก เขามีอดีตอะไรที่อยู่เบื้องหลังท่าทีแบบนั้น ผู้ชายที่ชอบทำหน้านิ่งเหมือนกระเบื้องแผ่นเรียบตลอดเวลา ทำอย่างไรยุนจีโฮ ผู้ตกหลุมรักเข้าให้แล้วจะพบหนทางที่จะนำเธอไปสู่กลางใจเขา
สิ่งที่เห็นอาจทำให้เราเผลอคิดไปว่า จีโฮเป็นคนที่เริ่มรู้สึกพิเศษกับเซฮีก่อน เป็นไปได้หรือไม่ ในความเฉยชานั้นมีหัวใจอีกดวงที่เต้นแรงกว่าหัวใจของจีโฮ
มันอาจจะร่ำร้องอยู่ภายในมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ ตั้งแต่วันที่ตัดสินใจตามผู้เช่าบ้านไปที่ท่ารถ เธอเองก็ถอดใจและตัดสินใจจะกลับบ้านเกิด แต่มันคืออะไรล่ะ ที่ทำให้เจ้าของบ้าน ตามไปส่งสัญญาอีกฉบับ ด้วยปากเปล่าถึงท่ารถนั้น