นิทานคำหรรษ์

อันกลอนไทยใช้สอยได้ร้อยอย่าง
คนบนล่างล้วนฝันได้หรรษา
คิดวิเคราะห์เพราะพริ้งทิ้งวาจา
จึงควรค่าพลิกแพลงจำแลงไป

นิทานสรรพลี้หวนชวนรำลึก
ยิ่งดื่นดึกอ่านขำทำฉไน
จึงปลุกครูมาไหว้พอคลายใจ
แล้วจึงให้อาขยานมาอ่านกัน

---
อันนครค่อนยวยสวยสมศักดิ์
ล้วนรูปลักษณ์ดักหอเหมือนทอฝัน
ทั้งตึกช่องห้องหับลอยรับกัน
ชายหนึ่งนั้นขางกาห้องห้าอี

เป็นห้องเล็กดึงดันอยู่กันได้
ไม่เลวร้ายหรอกหัวไม่กลัวผี
มีเตียงตั่งนั่งรอพอยอดี
เขาก็มีภรรยาอยู่หนึ่งคน

ชื่อคุณครูชมแพมแก้มใสใส
รักกันทั้งขั่นไดไปทุกหน
เรื่องหึงหวงแหนนี่มิต้องทน
ไม่หวั่นดนล่องหออยู่ต่อมา

ทำขนมกลมเกลียวสีเหียวได้
เค็กลวยขายทางเน็ตเสร็จทุกท่า
มีเงินทองครองจวยรวยเรื่อยมา
จนเพลาถึงครั้งต้องลังพึง...

---
ใครจะต่อก็จัดการเลยนะครับ จขกท. ไปนอนแล้ว ๕๕๕+
เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากวรรณกรรม "สรรพลี้หวน" ก็เลยลองแต่งดูสนุกๆ อาจจะมีความหยาบโลนอยู่บ้านครับ
ถ้าใครเห็นว่าไม่เหมาะสมก็ขอโทษด้วยครับ