เราเจอคนนี้คือเขาเรียนห้องเดียวกับเรา เป็นเพื่อนกันเลยล่ะ ทุกครั้งที่เขามีแฟนเราก็เฉาๆไปนะ เพื่อนบอกว่าเดี๋ยวก็เลิกกัน แล้วบางครั้งเขาก็ชอบทำให้ใจสั่น อยู่ใกล้กับเราเกินไป บางทีก็มานั่งคุยด้วย ในใจเราก็แอบหวังเล็กๆ เขาจะคิดเหมือนกับเรามั้ยนะ เวลาเรียนเราหันไปบางครั้งรู้สึกว่าเขาก็มองเราอยู่ค่ะ ทุกครั้งที่เขามาคุยมาเล่นด้วยเรามีความสุขมากๆ บอกกับตัวเองว่าพอแล้วเลิกชอบเขาได้แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้สักทีค่ะ  ตอนนี้เทอม2แล้ว ใกล้จะจบเราก็ยังไม่เลิกชอบ เราเลยตีตัวออกห่างจากเขา เวลาเขามาอยู่ใกล้เราก็เดินหนี พยายามเลี่ยงมากๆค่ะ เราทำแบบนี้มาพักนึงแล้วล่ะ ก็ยังสับสนอยู่ว่าเราควรเมินหรือกลับไปทำตัวเหมือนเดิม  เศร้านะที่รู้ว่าเวลาของเราที่จะเจอเขามันเหลืออีกแค่นิดเดียว ไม่น่าเผลอใจไปรักตั้งแต่แรกเลยค่ะ รู้นะคะว่าเราควรเลือกทำสิ่งที่เราคิดว่ามีความสุข แต่คาดว่าความสุขในครั้งนี้น่าจะส่งผลกระทบยาวอยู่เหมือนกัน

+++ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ+++