เราคบกับแฟนมา2ปี อยู่ด้วยกันที่บ้านเขา ทะเลาะกันบ้างดีกันบ้างแต่ข้อเสียของเราอย่างนึงคือเวลาทะเลาะกันเราชอบบอกเลิกแล้วอยากกลับห้องพักเราเป็นคนใจร้อนโกรธง่ายขี้น้อยใจชอบคิดมาก(ครบสูตร) ครั้งล่าสุดเขาตะคอกเราเรื่องที่เราบอกให้ลูกเขามากินน้ำเองได้ไหมไม่ต้องรินใส่แก้วไปให้ เขาโตแล้ว(ลูกเขาผู้หญิงอายุ16) แต่เข้ากลับตะคอกว่าทำไมอ่ะลำบากไรด้วย เลยทำให้เราน้อยใจสุดท้ายเราก้อขนของบางส่วนกลับมาอยู่ห้องพัก2-3วันแล้วก้อกลับไปอยู่กับเขาอีกเพราะทนคิดถึงไม่ไหวแต่ไปแบบไปเย็นนอนบ้านเขาเช้ากลับมาทำงานเสื้อผ้ายังไม่ได้ขนกลับไปหมด เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราเลิกงานกลับไปนอนบ้านเค้าปกติเช้าวันจันทร์ก่อนมาทำงานยังคุยกันปกติมาส่งเราที่รถหน้าบ้านเรายังหอมแก้มเขาอยู่ พอตอนเย็นเราบอกจะขนของกลับบ้านนะวันนี้แต่เขาตอบกลับมาว่าไม่ต้องกลับให้กลับวันพุธ พอวันพุธเราจะกลับเขาก้อบอกว่าอย่ากลับให้ห่างกันสักพักเหตุผลคือเขาขอเวลาคิดเขาบอกไม่แน่ใจในตัวเราว่าถ้ากลับมาแล้วเมื่อไหร่เราจะไปอีกแต่เราดื้อ เลยกลับไป เขาว่าเราว่ากลับมาทำไมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้กลับมา เขาเห็นหน้าเราแล้วอารมณ์เสียเพราะเขาโกรธเรา เราเลือกออกไปเองแต่ตอนนี้จะกลับมา นึกจะไปก็ไปนึกจะกลับก็กลับ แต่เราก้อพยายามใจเย็นพยายามง้อเขาทุกอย่างพูดดีๆคุยดีๆขอโทษขออภัยขอโอกาศให้เราอีกครั้งพยายามกอดเขาหอมเขา แต่สุดท้ายเขาก้อยังยืนยันคำเดิมให้อยู่ห่างกันสักพักเผื่อจะคิดถึงกันมากขึ้นรักกันมากขึ้น

ปล.ถ้ายาวไปหรืออ่านแล้ววกวนต้องขอโทษด้วยนะคะ ครั้งแรก