คงใช่คำว่าคนเราไม่ได้ เพราะเราคนนึงที่ไม่ชอบล้อผมด้อยคนอื่น เกิดมาไม่เคยล้อเลย
เชื่อว่ามีคนเหมือนเราหลายคนนะ ที่ไม่ชอบ

ทำไมต้องล้อ?
สังคมส่วนมากชอบล้อ จนหลายๆคนมองเป็นเรื่องปกติขำๆ พูดสนุกปาก ไม่ได้นึกถึงคนที่โดนล้อว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร
พอคนโดนล้อคิดมาก เสียใจ ก็ไปว่าเขาว่าคิดเยอะคิดมาก แค่ล้อแค่นี้เอง

เราไม่ชอบล้อใคร และไม่ค่อยมีใครล้อเรา แทบไม่มีเลย
ถ้าเจอพวกล้อ จริงๆก็ไม่ล้อมั้งเพราะไม่ใช่ปมด้อยของเรา แค่พูดเล่นถึงบางเรื่อง ย้ำๆ จนน่ารำคาญ
เช่น เราผอม เรารู้ว่าเราผอม ก็พยายามเพิ่มน้ำหนัก
จะมีผู้ชายคนนึงชอบมาทำเป็นห่วง แล้วบอกเราผอมเหมือนกุ้งแห้ง อวบๆจะสวยกว่านี้ ต้องกินเยอะๆ นิสัยไม่ดีกินน้อย
เราก็อธิบายไปแล้วว่ามันกินเยอะไม่ได้ แน่น กินมากๆจะเป็นกรดไหลย้อนอีก ทรมาน
ฮีก็พูดอยู่นั่นเป็นสิบๆรอบ คุยกันเมื่อไรก็จะย้อนมาเรื่องนี้ ทั้งๆที่เราไม่ได้ถามหรือขอคำปรึกษา
เหมือนรู้ว่าเราพร่องเรื่องน้ำหนัก ก็จะมาย้ำอยู่นั่น

เราเริ่มคิดว่าปล่อยไว้ไม่ไหวแล้ว พูดครั้งสองครั้งโอเคนะ แต่เล่นมาพูดเป็นสิบๆครั้งนี่เริ่มไม่ใช่แล้ว เราเลยตอบกลับไปว่า
แล้วเธอไม่คิดจะลดน้ำหนักบ้างเหรอ อ้วนขนาดนี้ เกือบร้อยกิโล
ถ้าลดอาจจะดูดีขึ้นมาก็ได้นะ แก่ไปโรคภัยถามหา ลำบากคนอื่นเขาอีก ทำไมปล่อยให้อ้วนขนาดนี้ ไม่กลัวเป็นโรครึไง
หน้าก็ไม่ดี ยังปล่อยให้อ้วน แล้วมาบ่นหาแฟนไม่ได้ ไม่ดูแลตัวเองใครจะอยากเป็นแฟน ฯ
เท่านั้นแหละ ฮีเงียบไปเลย เดี๋ยวนี้ฮีไม่พูดเรื่องเราผอมแล้วค่ะ เดี๋ยวเจอตอกกลับจะอึ้ง

คนบางคนชอบล้อคนอื่น แต่ม่ได้ดูสังขารตัวเองเลย พอโดนตอกกลับเข้าบ้าง เงียบ

ปกติเรามองคนพวกนี้ผ่านๆนะ ไม่ค่อยได้เอามาใส่ใจ แต่ถ้ามาพูดต่อหน้าเราบ่อยๆ บ่อยเกิน เราจัดค่ะ