เห็นมันเดินอุ้ยอ้ายอยู่ท้ายทุ่ง
โดยมีลุงเลี้ยงมันเมื่อวานก่อน
พอกินอิ่มก็พามันมานอน
เมื่อถึงตอนคราดไถค่อยใช้มัน

มันเกิดมาเป็นควายตามสายเลือด
ไม่เคยเดือดร้อนใจหรือไหวหวั่น
กินนอนใช้งานทำประจำวัน
ความสำคัญขึ้นอยู่กับผู้เลี้ยง

ใครว่าควายมันโง่พุทโธเอ๋ย
ฉันว่าเชยเป็นบ้าใครกล้าเถียง
คนถูกด่าว่าควายทำอายเอียง
มันเป็นเพียงคำด่าอย่าไปกลัว

ควายมันอ้วนพุงปลิ้นเพราะกินหญ้า
คนนั้นหนาพุงปลิ้นเพราะกินมั่ว
ขูดรีดและตักตวงทุกช่วงตัว
เอาความชั่วยัดใส่จนไส้ตัน

ควายย่อมโง่กว่าคนบนความคิด
แต่ชีวิตแห่งควายไม่เป็นหมัน
เนื้อหนังเขารู้ค่าว่าสำคัญ
ตายแล้วมันมีค่ามากกว่าคน

คือความคิดง่ายๆที่ชายทุ่ง
ครั้งเยี่ยมลุงกับป้าหลังหน้าฝน
เขียนกลอนนี้ก็เหมือนไว้เตือนตน
อาจมีผลสำหรับท่านผู้รับฟัง