ขึ้นหัวเรื่องก็หดหู่แล้วสำหรับวงการศึกษา โดยเฉพาะอุดมศึกษาที่พนักงานอาจารย์มหาลัยต่างๆ ตบเท้าออกนอกระบบด้วยเงินเดือนที่มากกว่าถึงร้อยละ 70 ทำให้ตบเท้าเข้ามาสมัครเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยกันเป็นทิวแถว จะด้วยจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นหรือด้วยอุดมการณ์ที่ต้องการเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยอย่างไรอันนี้ไม่ทราบ สืบเนื่องด้วยนโยบายของรัฐบาลที่ต้องการลดภาระเรื่องสวัสดิการ ลดเบี้ยหวัดบำนาญที่ต้องจ่ายผูกพัน ที่ต้องดูแลจ่ายให้ข้าราชาการจนวันตาย ก็เลยให้มหาวิทยาลัยทั้งหลายออกนอกระบบโดยให้เงินเดือนมากกว่าข้าราชการ และพนักนักงานมหาวิทยาลัยต่างๆ ก็ยอมรับเงื่อนไขนี้ตอนสมัครเข้าทำงาน ด้วยเห็นเงินเดือนก้อนโตหรือเปล่าก็ไม่รู้ ซึ่งเงินที่รัฐบาลให้พนักงานต้องไปจัดสรรดูแลเอง ซึ่งจะต่างจากข้าราชการที่ได้เงินเดือนไม่พอยาไส้แต่รัฐบาลจะจัดสรรสวัสดิการให้ และพอเวลาเปลี่ยนไปกลับมองว่าเงินที่รัฐบาลให้มันไม่พอกับค่าครองชีพต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสวัสดิการ ประกันสังคม ซึ่งรัฐก็บอกแล้วว่าให้เยอะกว่าข้าราชการก็ต้องมาจัดสรรเงินและดูแลเอง ก็อย่างว่าเงินในมือเยอะก็ใช้เยอะ เรื่องต่างๆ ก็ต้องไปว่ากันให้สมเหตุสมผล
อุดมการณ์สำหรับอาจารย์ มันกินไม่ได้ ยอมลดศักดิ์ศรีมาเรียกร้องเงินเพิ่มเพื่อยังชีพและสวัสดิการของตนเองและครอบครัว