กราบชาวพุทธ ชาวอพุทธ และชาวจตุรมิตรที่รักทุกท่าน

มีเรื่องให้สังคมได้ดราม่ากันอีกแล้วในงานฟุตบอลประเพณีจตุรมิตร
ประเด็น Hot คือการที่เด็กนักเรียนโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย เดินถือป้ายผ้าที่มีข้อความว่า "ชาตะ 1.0 มรณะ 4.0" และ "ไทยแลนด์แดนกะลา"
คนกลุ่มหนึ่งออกมาต่อว่าเด็ก บางส่วนมองว่า
- เด็กเกรียน
- เด็กดูถูกประเทศตนเอง
- เด็กเอาเรื่องการเมืองมามั่วปะปนในเกมกีฬาที่มีจุดประสงค์ในเรื่องของการสร้างความสามัคคี
- เด็กเป็นพวกเสื้อแดง

เราชาวพุทธพึงมองเรื่องที่เกิดขึ้นนี้อย่างไรให้สมกับที่เป็นมนุษย์มีมันสมองใหญ่กว่ากุ้งเครฟิช?
เราต้องเรื่มจากการวางใจให้เป็นพุทธ เมื่อใจเป็นพุทธแล้วตาจะมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยใจที่เป็นธรรม
เด็กไม่ได้ทำอะไรผิด พวกเค้านำเสนอมุมมองที่มีต่อประเทศที่เค้าอาศัยอยู่
ก็ในเมื่อเค้ามองว่าประเทศไทยเราเป็นแดนกะลา นั่นก็เป็นมุมมองของส่วนตัวของเค้า
เราๆท่านๆเป็นเทวดาอินทร์พรหมที่จะไปลิขิตให้เด็กๆต้องคิดแบบเดียวกันกับเราได้เสียที่ไหน
ใครจะมองว่าประเทศไทยเราเป็นแดนโอ่ง แดนไห แดนกะลา นั่นก็ล้วนแต่เป็นการปรุงแต่งส่วนบุคคลทั้งสิ้น

ใจพุทธ = ใจที่เป็นธรรม = ใจที่กว้าง = ใจที่ยอมรับความจริง  
ความจริงประเทศไทยจะเป็นแดนกะลาแบบที่เด็กๆเค้าว่าหรือไม่ แต่ละท่านย่อมมีคำตอบในใจที่แตกต่างกันออกไปอยู่แล้ว

ยิ่งหากโตเป็นผู้ใหญ่แล้วไปด่าว่าเด็กในเรื่องนี้
ระวังจะโดนเด็กเค้าหยอกกลับเอาให้เสียผู้ใหญ่เอาขอรับ
เด็กยุคนี้ความคิดความอ่านเค้าไปไกลกว่าสมัยเด็กๆยุคกราบไหว้ม้าลายแล้ว
หากเราๆท่านๆที่โตเป็นผู้ใหญ่ไม่อัพเดทมันสมองตัวเอง ไม่พัฒนาสติปัญญาของตนให้รู้เท่าทันว่าอะไรเป็นอะไร
สุดท้ายก็จะกลายเป็นคนแก่ตกยุคที่ยึดติดอยู่แต่ "การคิดไปเองว่า" "เชื่อมั่นว่ามันต้องเป็นแบบที่ตนคิดเท่านั้นแน่ๆ"
แล้วก็หลงไปใช้แต่อารมณ์หน้ามืดตามัวจนไม่สนแล้วเหตุและผล

สติขอรับสติ
ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดต่าง โลกใบนี้ไม่ได้หมุนรอบตัวเราคนเดียว
ด้วยรักและอย่าให้เด็กเค้าด่าจนเสียผู้ใหญ่เลย

กอดแมว