ปีนี้ผมกับแฟนคบกันปีที่ 4 ครับ
2 ปีแรก เราอยู่ด้วยกันตลอด ผมดูแลเธอทุกอย่าง ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ มีปัญหาแค่เรื่องอารมร้อนกับขึ้หึงมาก

เมื่อปีที่แล้วเธอไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้เราห่างกัน เธอมีสังคมใหม่ มีเพื่อนใหม่ ดูเธอมีความสุขดี
ผมเองก็ทำงาน ยอมรับว่าห่างกันจนผมชินและไม่ได้คิดอะไร แค่คิดว่าเดี๋ยวกลับมาก็เจอกัน

เราเริ่มระหองระแหงกันช่วง 5 เดือนที่ผ่านมาครับ มีฝรั่งคนนึงมาช่วยชีวิตเธอ เป็นเพื่อนที่ทำงาน เธอก็เล่าให้ผมฟังนะ
เธอไปหลงรักฝรั่งคนนี้มากมาก ไปส่อง facebook ตลอด ส่ง message ไปหา แต่ติดตรงที่ฝรั่งเค้าไม่ได้สนใจครับ แฟนผมเลยได้แค่ปลื้มเค้าข้างเดียว
ตอนแรกผมรับไม่ได้ครับ รู้สึกโดนนอกใจ เลยหึงหวงสารพัด ทะเลาะกันจนต่างฝ่ายต่างเหนื่อย จะความรู้สึกเค้าลดลง
และเธอขอลดสถานะจากแฟนลง บอกผมว่ากลับมาค่อยมาว่ากันใหม่

เธอบอกผมว่า การมาอยู่ที่นี่ทำให้เธอเปลี่ยนไป เธอมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ...เธอมีเพื่อนใหม่ที่ดี แทบไม่เหงาเลย ไม่มีผมก็ได้

ตอนนี้คุยกันเกือบทุกวันเหมือนเดิมครับ เธอขาดเหลืออะไรผมก็คอยช่วยเหลือ
แต่เธอจะคอยตัดบทเรื่องความสัมพันธ์ ไม่ให้ผมมีความหวังมากเกินไป และก็ยังเพ้อถึงฝรั่งนั่นให้ผมฟังตลอด
ผมเคยทนไม่ไหวจะเดินจากไป เธอก็ไม่รั้งเลย สุดท้ายผมเองที่ มองข้าม และกลับมาคุยกันเหมือนเดิม

อีกครึ่งปีเธอจะกลับมาแล้วครับ
เสียใจมากกครับ เราอยู่ในวัยทำงานแล้วครับ ความมั่นคงดีทั้งคู่ ผมค่อนข้างจริงจังกับเธอมาก มาเจอแบบนี้เขวเลย
อยากรู้ว่าคนไปเมืองนอกเค้าเปลี่ยนไปแค่ไหนครับ ถ้ากลับมาไทยเธอจะเหมือนเดิมได้มั๊ย
(แก้คำผิด)