เมื่อประมาณ1ปีทีแล้ว ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ นางชอบไปนั้นไปนี้กับเพื่อนนางมาก จนวันหนึ่งนางได้แอบผมคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง แล้วได้นัดผู้ชายมาหาคนล่ะครึ่งทาง แล้วนางก็ให้เพื่อนนางพาไป ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะนางไปกับเพื่อนนี้ประจำอยู่แล้วก็คิดว่าไว้ใจได้ เพราะตอนที่เจอกันครั้งแรกกับนางก็เพื่อนคนนี้แหละพานางมาหาผม มาจับได้ทีหลัง นางก็เล่าให้ฟังทุกอย่างก็จบๆไป หลังจากนั้นผมก็สั่งห้ามไปด้วยกันอีก บอกแม่นางไว้ด้วย แม่ก็ห้ามเหมือนกันกับผมเลย จนวันหนึ่งเราเลิกกัน ที่เลิกกันก็เพราะผู้ชายคนที่นางไปหานั้นแหละ ก็เลยนึกในใจว่าถ้าไม่ได้ไปหากันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก  เกิดความแค้นขึ้นมาในใจ เก็บมาตลอด6เดือน จนวันหนึ่งผมได้มาทำงานแล้วคนที่พาแฟนผมไปวันนั้น นางก็พักอยู่แถวๆเดียวกันกะผมพอดี เราได้คุยกัน นางก็ถามเรื่องแฟนเก่าผมนะ  แต่นึกในใจอย่างเดียวคือได้เวลาเอาคืนแล้วสินะ  เพราะเราคุยก็ถูกคอ แต่ในใจยังนึกจะเอาคือให้ได้ จะเอาคืนยังไง คิดตลอดเวลาที่คุยกับเธอ  คุยไปคุยมานัดเจอ นางก็มานะ พอเจอหน้านางกลับเปลี่ยนใจเฉยเลย (นางสวยกว่าเมื่อก่อนอีก ขาวมาก5555)หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ เหมือนนางมีใจแล้วนิดนึ่ง ไม่รู้สิเหมือนคิดไปเองนะบ้างที แต่นางบอกคิดถึง วันนั้นที่เจอนางก็บอกรู้สึกดี เวลาทำอะไรก็จะส่งรูปมาให้ดูตลอด ทักมาทุกวัน บอกฝันดีก่อนนอน ส่งรูปน่ารักๆมาให้ดู รูปหน้าสดไม่มีคิ้วก็มี แคร์ผมทุกอย่าง มันเลยทำให้ผมหลงรักเธอไปเลย   ก็เลยไม่รู้จะแก้แค้นหรือจะขอคบดี555  สับสนมากๆๆๆๆๆ(ติดที่ว่าเธอเป็นเพื่อนแฟนเก่าผมนี้แหละก็เลยไม่กล้าถาม แต่เขาจบม.ปลายกันแล้วแยกกันอยู่แล้ว เรียนคนล่ะที่นะ)

         จะเก็บความรู้สึกดีนี้ไว้หรือจะต้องทำลายมันดี