ทำงานเหนื่อยกลับมาบ้าน บางทีก็อยากจะเล่าให้ฟังเหมือนกันนะว่าเจออะไรมาบ้าง
แต่ด้วยหน้าที่ของลูกผู้ชายก็คงต้องไปรับใช้ชาติกันไป T^T

หลายๆคนคงจะเหงา ต้องจากบ้าน จากครอบครัว และจากบุคคลอันเป็นที่รัก
ขึ้นชื่อว่าต้องจากก็นำมาซึ่งความทุกข์แล้ว ทั้งเขาแล้วก็ทั้งเรา

อยู่ทางนู้นจะเป็นยังไงบ้างนะ ฝึกหนักไหม ปรับตัวได้หรือยัง เพื่อนใหม่เป็นไงบ้าง
ครูฝึกดุหรือเปล่า ก่อนนอนคิดถึงกันบ้างไหม อยากกินอะไรหรือเปล่า สบายดีใช่ไหม
มีคำถามมากมายที่อยากจะถาม อยากจะรู้ แต่ก็ทำได้เพียงแค่ถามไปในใจ

ตั้งแต่เธอไม่อยู่เราฝันถึงเธอทุกคืนเลยนะไม่เคยฝันถึงติดกันนานขนาดนี้มาก่อน
ก็คงเพราะเป็นห่วงมากๆนั่นแหละ ถ้าได้รู้ว่าสบายดีคงสบายใจกว่านี้

รู้ไหม วันนี้ก็ร้องไห้อีกแล้ว ไม่ชอบเลยเวลาคิดถึงใครจนต้องร้องไห้แบบนี้
อยากหยุดความรู้สึกนี้จริงๆ เราไม่น่าทะเลาะกันบ่อยๆเลยเนอะ เสียดายเวลามากเลย
อยากไปร้านขายของเก่าแล้วซื้อเวลาคืนมา แล้วจะทำให้เราทั้งคู่มีความสุขที่สุด

อยู่ทางนู้นไม่ต้องห่วงคนทางนี้นะ ยังมั่นคงและชัดเจนกับคำว่าเราเสมอ นอกจากงานและครอบครัวแล้ว
ก็มีแต่เธอเท่านั้นแหละที่คิดถึง จะอดทนนะ รอวันนั้นของเราเธอสบายใจได้เลยดูแลตัวเองให้ดี
ส่วนคนทางนี้จะทำทุกวันให้ดีที่สุด จะทำให้เธอภูมิใจ จะสวดมนต์ขอพรให้เธอปลอดภัยทุกวัน

ถ้าหากมีครูฝึกทหารเณฑ์แวะมาอ่าน ช่วยฝากไปบอกถึงเขาคนนั้นหน่อยนะคะ
คนทางนี้อาจช่วยอะไรไม่ได้ (5555) แต่ก็อยากช่วยเป็นกำลังใจก็ยังดี

ขออณุญาตไม่ระบุว่าทหารเฏณฑ์คนไหนนะคะ คนทางนั้นเขากลัวครูฝึกจะแกล้งแซวค่ะ
ขนาดไม่ยอมให้ไปเยี่ยมหรือเขียนจดหมายไปหาเลย เอาแค่ใจส่งถึงใจก็พอแล้ว(5555)

เอาเป็นว่ากระทู้นี้ฝากให้กำลังใจทหารเกณฑ์และแฟนทหารเกณฑ์ทุกคนเลยนะคะ
เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ แล้วสักวันก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ดี

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านความรู้สึกที่มันอัดอั้นอยู่ในใจของใครคนหนึ่งนะคะ
ได้ระบายออกมาบ้าง รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย