1. คนดีที่ไม่มีศาสนา ไม่เชื่อเรื่องศาสนา (ทุกศาสนา) แต่เป็นคนดีของสังคม ของประเทศ

2. เป็นคนมีศาสนา (พุทธ) แต่ทำชั่วบ้างเท่าที่โอกาสอำนวย อาทิ ฉ้อ โกง ผิดประเวณี ดื่มเหล้าเป็นระยะ
อบายมุขเท่าที่มีโอกาศ ยิงนก ตกปลา ฆ่าสัตว์ แต่เป็นคนมีศรัทธา(เชื่อ) ในกฎแห่งกรรม เชื่อในพระรัตนตรัย
แต่ยังเลิกทำชั่วไม่ได้ พูดสั้น ๆ คือเป็นชาวพุทธชั้นหางแถว (เลว)