สวัสดีค่ะ. อยากปรึกษาว่าเอาไงต่อไป
  เราเป็นคนนหนึ่งที่ไม่ชอบทหารเลย เพราะคิดว่าเขาเจ้าชู้
    พอวันหนึ่งมา ก้มาเจอทหารคนหนึ่ง ซุ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา แรกๆก้คุยๆไปตามปกติไม่คิดไรแค่คิดสนุกๆ  และพอผ่านไปเกือบเดิน เราก้เจอปัญหาด้านธุรกิจซึ่งมันสาหัสมาก และเขาก้เขามาเป็นกำลังใจ
เข้ามาปลอบ มาทำให้เราดีขึ้น และสนิทกันมากขึ้น คุยกันมากขึ้น จนเราเริ่มเชื่อใจ และรู้สึกดีมากๆ เพราะเขายุกับเราในวันที่เราท้อไม่มีใครมาเข้าใจแม้แต่ครอบครัว เราเอง
  จนมา2วันก่อน เขาหยุดพอดีและเรามีธุระไปต่างจังหวัด เขาขอไปด้วย เพื่ออยากเข้าใจในธุรกิจเรามากขึ้น และสุดท้ายก้เราก่เปนของเขา
     และคืนนั้นเราถามเขาว่ามีคนอื่นไหม
เขาบอกว่ามี เราจุกจนพูดไม่ออก
ทั้งๆที่ผ่านมา เราถามเขาเสมอ
  เราก้ถามเขาน่ะ ทำแบบนี้ทำไม แบบนี้เราก้รู้สึกผิดน่ะสิ เขาบอกไม่มีอะไรผิดทั้งนั้น คนเราห้ามความรู้สึกกันไม่ได้ 😭😭😭. เราเสียใจมากแต่ไม่พูดไม่บ่น เรานิ่ง. และเชื่อไหมวันถัดไปเขาต้องไปงานรับปริญญา แฟนเขา. เราก้ไปส่งขึ้นรถ น่ะ
ทำไมต้องยอม ไม่เข้าใจตัวเอง
   เราถาทมเขาน่ะว่าไม่กลัวแฟนเทอรู้หรอ
ปล.ลืมบอก ว่าเเฟนเขายุไกลกัน คนละจังหวัด
แต่คงคบมาเกือบปี  
   เขาตอบว่ากลัว!!! เราก้บอกน่ะะไม่คุยกับเราต่อได้น่ะ เขาก้เงียบและบอกว่า ไม่อยากคุยแล้วหรอ


ทำไม ถึงถอนตัวไม่ได้ ควรทำไงต่อ มันทรมานมากน่ะ. จะถอยออกมาก้เจ็บ ยุไปก้สุขน่ะ แต่คงไม่นานมั่ง