สวัสดีค่ะ เราคือผู้หญิงมอปลายของโรงเรียนเเห่งหนึ่ง ก้ตามชื่อเรื่องเลยค่ะเราแอบรักเพื่อนคนหนึ่ง  ไม่สิคงไม่เรียกว่าแอบเพราะเราบอกเค้าไปแล้ว ง้อวว
คนที่เราชอบอะผู้หญิงเหมือนกัน ไม่เห็นสวยเลยแต่ทำไมถึงได้ชอบเขานักก้ไม่รู้ อยู่ห้องเดียวกัน สายวิทย์-คณิต ก้รู้จักกันมานานพอสมควร แต่ไม่ถึงกับสนิทจะพูดไงดี แต่ความรู้สึกสิคะมีไม่น้อยเลยอะตอนนี้ก้ปิดเทอมมานานเเล้ว ตอนเเรกก้บอกชอบ เขาก้บอกไม่ได้คิดเหมือนกัน เราก้ไม่เลิกตื้อไง เราคิดว่าเราต้องทำให้เทอชอบเราให้ได้ ดูเหมือนเห็นเเก่ตัวยังไงไม่รู้เนาะ เมื่อไม่นานมานี้ก้บอกชอบอีกครั้ง เขาบอกกับเราว่าลองดูก้ได้ เรื่องมันก้เกิดเพราะคบกันยังไม่ถึง1วันความรักก้ต้องจบลงเพราะเหตุผลอะไรก้ไม่รู้ตั้งมากมาย เราก้ทำได้แค่เงียบเเละยอมรับ เค้าก้บอกตั้งเเต่ตอนเเรกเเล้วว่าเค้าแค่ลองคบ เราอะคิดไปซะไกล แย่จังเนาะ ตอนนี้ก้เจ็บสิคะ ก้คนมันแอบรักมาตั้งนานเมื่อมีโอกาสที่จะได้คบก้คงไม่มีใครอยากพลาดโอกาสไปใช่ไหมคะ ก้เรามันเเค่คนแอบรักนี่ เจ็บดี!! เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเผื่อเทอจะหันมามองกันบ้าง เราไม่เคยยอมหรือกล้ากล้าเสียเเบบนี้กับใครเลยนะไม่รู้เราไปเอาความกล้าเหล่านี้มาจากไหนและยังไม่เคยทำอะไรอย่างนี้ให้ใครเลย ทั้งพยายามตั้งใจเรียนให้มากขึ้นด้วย ความรักนิทำให้เราเปลี่ยนไปมากขนาดนี้เลย555 ตลกดีเนาะเมื่อมาคิดย้อนดู แต่เค้าคงต้องไปตัดเเว่นแล้วหล่ะค่ะ รู้สึกมองข้ามกันบ่อยเหลือเกิน555 คนนี้เราโครตรักอะ คุยกันทุกวันค่ะตั้งแต่ ม.4 ตอนนี้ก้อม.6 แต่ตอนนี้เลิกคุยเเล้ว แต่ความรู้สึกยังมีต่อทำไมไม่ลืมนะ นี่ก้จะเรียนจบละสิไม่อยากเป็นแบบนี้เลย  อีกสองสามวันก้จะเปิดเทอม นี่เราต้องเจอหน้าเค้าทุกวันทั้งๆที่ไม่รู้ว่าต้องทำตัวไงดีเนี่ยนะ โลกช่างโหดร้าย เราควรทำไงต่อไปดีหรอคะเพื่อนๆ