สวัสดีค่ะ กระทู้แรก ก็จะงงๆหน่อย ขอโทษล่วงหน้านะคะ
เพื่อนๆเคยมีปั๊ปปี้เลิฟ สมัยเรียนกันบ้างไม๊คะ ?
อารมณ์แบบในหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักเด๊ะเลย คือย้อนกลับไปหลายปีมากๆๆๆ (โตมากับhi5และกามิกาเซ่) เปิดเทอม ม.4 กับโรงเรียนใหม่เราชอบเพื่อนร่วมห้องเราคนนึง ค่อนข้างจะป๊อปในโรงเรียน เราตอนนั้นก็เป็นคนขี้อายมากๆคนนึง ได้แต่แอบมอง เวลาผ่านไปๆก็โดนผลักเข้าสู่โหมดเฟรนโซนอัตโนมัติ แถมยังต้องมาคอยให้คำปรึกษาเรื่องสาวๆของมันอีก ถือว่าสนิทกันระดับนึง จนบางคนคิดว่าเป็นแฟนกันก็มี ด้วยความกลัวเสียเพื่อนเราก็รักษาระยะห่างอย่างดี ได้แต่เขียนไดอารี่คร่ำครวญกับตัวเอง5555 (เคยไปเปิดเจอสิ่งที่ตัวเองเขียนแล้วขนลุกจะอ้วก) ตอนเรียนคือเราไม่เคยมีแฟนเลย มีมาจีบบ้างเราก็ไม่ได้อะไรด้วย(สวยพอตัวเด้อออ) เพราะเราชอบเพื่อนคนนี้มาก กระทั่งเรียนจบและต่างคนต่างแยกย้ายไป แทบจะไม่ได้เจอกันแล้วก็ห่างหายไปตามกาลเวลา ยังเหลือก็แต่ความทรงจำดีๆ
จนกระทั่งตอนนี้ ผ่านมาเกือบสิบปี เรามีแฟนเป็นตัวเป็น เรารักแฟนคนนี้นะ เป็นผู้ชายน่ารักคนนึง แต่ตอนนี้เราอยู่กันคนละประเทศมาครึ่งปีแล้ว แต่ก็รักกันดี เพราะเรากับแฟนเราไม่ใช่คนเจ้าชู้ทั้งคู่
แต่ไม่นานมานี้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนั้น(ปั้ปปี้เลิฟ)ทางเฟซบุ๊ค เพราะจะมีงานรวมรุ่น คุยกันอยู่นานมากๆเพราะเราก็ยอมรับนะว่าคิดถึงแล้วก็ดีใจมากๆ แต่อยู่ดีๆมันก็พูดเรื่องเก่าๆขึ้นมา ละมันก็สงสัยมานานแล้วว่าเราแอบชอบมันใช่ไม๊ เพราะใน hi5 เราชอบมีเพลงแนว ที่ปรึกษา เพื่อนสนิทไรงี้ ด้วยความที่คิดว่าตัวเองไม่ได้คิดอะไรแล้วก็สารภาพไปแบบขำๆไปว่า เอออชอบ แล้วจู่ๆบรรยากาศมันก็เปลี่ยนเป็นดราม่าซะงั้น ใจเราก็สั่นๆขึ้นมาอีก แล้วมันก็บอกว่ามันรู้ แล้วมันก็ชอบเรามานานมากแล้วเหมือนกัน รอให้เราสารภาพก่อน เราก็ไม่พูดซะที (ฉันเป็นหญิงไทยใจงามนะยะ) ถ้าตอนนี้เราไม่มีแฟนมันก็บอกจะจีบเรา แก้ไขเวลาที่ปล่อยทิ้งไปเฉยๆหลายปี (งี้ก็ได้หรอ!?!?)
แล้วตอนนี้เราก็สับสนแบบบอกไม่ถูก อยากเจอกันที่งานรวมรุ่นนะแต่ก็กลัวใจตัวเองเหลือเกิน สงสารแฟนที่เหมือนเราจะนอกใจเค้า ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีซะหน่อย แล้วก็ยืนยันว่าเรารักแฟนเรานะคะ
จะหาทางออกให้หัวใจดวงน้อยๆของตัวเองยังไงดีคะ
#ขอโทษนะคะเราไม่รู้ต้องแทคห้องไหน
หวั่นไหวกับคนที่เป็นรักครั้งแรก (ตอนที่มีแฟนแล้ว)
เพื่อนๆเคยมีปั๊ปปี้เลิฟ สมัยเรียนกันบ้างไม๊คะ ?
อารมณ์แบบในหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักเด๊ะเลย คือย้อนกลับไปหลายปีมากๆๆๆ (โตมากับhi5และกามิกาเซ่) เปิดเทอม ม.4 กับโรงเรียนใหม่เราชอบเพื่อนร่วมห้องเราคนนึง ค่อนข้างจะป๊อปในโรงเรียน เราตอนนั้นก็เป็นคนขี้อายมากๆคนนึง ได้แต่แอบมอง เวลาผ่านไปๆก็โดนผลักเข้าสู่โหมดเฟรนโซนอัตโนมัติ แถมยังต้องมาคอยให้คำปรึกษาเรื่องสาวๆของมันอีก ถือว่าสนิทกันระดับนึง จนบางคนคิดว่าเป็นแฟนกันก็มี ด้วยความกลัวเสียเพื่อนเราก็รักษาระยะห่างอย่างดี ได้แต่เขียนไดอารี่คร่ำครวญกับตัวเอง5555 (เคยไปเปิดเจอสิ่งที่ตัวเองเขียนแล้วขนลุกจะอ้วก) ตอนเรียนคือเราไม่เคยมีแฟนเลย มีมาจีบบ้างเราก็ไม่ได้อะไรด้วย(สวยพอตัวเด้อออ) เพราะเราชอบเพื่อนคนนี้มาก กระทั่งเรียนจบและต่างคนต่างแยกย้ายไป แทบจะไม่ได้เจอกันแล้วก็ห่างหายไปตามกาลเวลา ยังเหลือก็แต่ความทรงจำดีๆ
จนกระทั่งตอนนี้ ผ่านมาเกือบสิบปี เรามีแฟนเป็นตัวเป็น เรารักแฟนคนนี้นะ เป็นผู้ชายน่ารักคนนึง แต่ตอนนี้เราอยู่กันคนละประเทศมาครึ่งปีแล้ว แต่ก็รักกันดี เพราะเรากับแฟนเราไม่ใช่คนเจ้าชู้ทั้งคู่
แต่ไม่นานมานี้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนั้น(ปั้ปปี้เลิฟ)ทางเฟซบุ๊ค เพราะจะมีงานรวมรุ่น คุยกันอยู่นานมากๆเพราะเราก็ยอมรับนะว่าคิดถึงแล้วก็ดีใจมากๆ แต่อยู่ดีๆมันก็พูดเรื่องเก่าๆขึ้นมา ละมันก็สงสัยมานานแล้วว่าเราแอบชอบมันใช่ไม๊ เพราะใน hi5 เราชอบมีเพลงแนว ที่ปรึกษา เพื่อนสนิทไรงี้ ด้วยความที่คิดว่าตัวเองไม่ได้คิดอะไรแล้วก็สารภาพไปแบบขำๆไปว่า เอออชอบ แล้วจู่ๆบรรยากาศมันก็เปลี่ยนเป็นดราม่าซะงั้น ใจเราก็สั่นๆขึ้นมาอีก แล้วมันก็บอกว่ามันรู้ แล้วมันก็ชอบเรามานานมากแล้วเหมือนกัน รอให้เราสารภาพก่อน เราก็ไม่พูดซะที (ฉันเป็นหญิงไทยใจงามนะยะ) ถ้าตอนนี้เราไม่มีแฟนมันก็บอกจะจีบเรา แก้ไขเวลาที่ปล่อยทิ้งไปเฉยๆหลายปี (งี้ก็ได้หรอ!?!?)
แล้วตอนนี้เราก็สับสนแบบบอกไม่ถูก อยากเจอกันที่งานรวมรุ่นนะแต่ก็กลัวใจตัวเองเหลือเกิน สงสารแฟนที่เหมือนเราจะนอกใจเค้า ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีซะหน่อย แล้วก็ยืนยันว่าเรารักแฟนเรานะคะ
จะหาทางออกให้หัวใจดวงน้อยๆของตัวเองยังไงดีคะ
#ขอโทษนะคะเราไม่รู้ต้องแทคห้องไหน