คือ รถมอไซต์เราหายเมื่อวันที่ 1 ตอน 2:30 พึ่งเจอกับตัวเองครั้งเเรก ช่วงนี้... ชีวิตค่อยข้างยาก ถึงขั้นลำบากเลยค่ะ ทั้งเครียด เเละ เหนื่อย เราสอบถามหาข้อมูลคนที่รถหายเหมือนกันโดยบังเอิญ พบว่าเยอะมากค่ะ มากจนตกใจ จนเราคิดว่า โจรนี่น่าจะสบายไม่น้อยเลยนะคะ เเละมีโอกาสสูงมากที่จะเป็นพวกเดียวกัน เพราะเหตุเกิดบริเวรที่ใกล้กัน คนร้ายลักษณะเหมือนกัน  ตั้งแต่รถเราหาย เรารู้สึกระเเวงมาก แบบหลอนตลอด ถ้าได้อยู่เงียบ ภาพฉายมาตลอด เราจิตตกมากค่ะ ไม่เป็นอันทำไร ตำรวจ และคนไกล้ตัวก็ได้เเต่บอกเราว่า ไม่ได้คืนหรอกหนู .....     ไอเราก็ ค่ะๆ แต่หนูจะหาต่อ  เราก็รู้แหล่ะค่ะว่าเปอรเซ็นเจอน้อยมากๆ แต่เราก็อยากหา   เราก็ได้แต่หวังว่ามันอาจจะยังอยู่ไม่ไกลจากนี่มาก มันอาจจะอยู่ในบ้านไหนซักหลังหลบตำรวจอยู่ เข้าข้างตัวเองค่ะ....
  เราไปหลายๆ สน ต่างอำเภอ  ส่วนตัวเรื่อง รถเรา ตำรวจไม่ได้ให้ความช่วยเหลือเท่าไหร่ แต่สำหรับคนอื่นเราไม่รู้ นี่ก็ผ่านมาไม่นานแต่ก็ไม่มีวี่เเวว เราไปหาตำรวจสืบสวนโดยตรง เค้าว่าบางวันก็เป็นสิบคันที่หาย เราแบบ โห แล้วๆทำไงอ่ะคะ ถ้าหายจำนวจเยอะขนาดนี้ ต่อวันก็ตายพอดี เค้าบอกโจรมันสารภาพว่าเวลาขโมยรถได้คืนนั้นก็มีรถรับต่อส่งเขมรคืนนั้นเลย ทางป่าหรืออะไรซักอย่างเค้าว่า...  ถึงจับโจรได้ รถก็ไม่ได้คืน... มันทำเราเข่าอ่อนเลยค่ะ  คนอื่นอาจจะมองว่าเเค่รถคันเดียว คนอื่นอาจจะไม่เดือนร้อนอะไรมาก เเต่เรา หนักอยู่ค่ะ   ส่วนการป้องกันรถไม่ให้ถูกขโมย ทำทุกอย่าง  คนที่ ป้องกันเเบบล็อคโซ่ ไว้ในบ้าน บ้านมีรั้ว ก็ยังไม่วายโดนขโมยนะคะ   เราควรทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี


สุดท้าย โจรเอารถมาคืนหนูเถอะ มันสำคัญกับหนูTT