เป็นเรื่องราวจากบริษัทของคนที่รู้จักกันนะครับ ก็นั่งพูดคุยกันเรื่องวงการถ่ายภาพ เพื่อนคนนี้ทำงานอยู่ในบริษัทสื่อออนไลน์แห่งหนึ่ง ซึ่งก็มีตากล้องมืออาชีพภาพนิ่งประจำบริษัทอยู่คนหนึ่ง ก็ทำหน้าที่ออกไปถ่ายภาพข่าวตามที่ได้รับมอบหมายเพื่อนำมาใช้โพสออนไลน์ ภาพที่ไปถ่ายก็ไม่ใช่ข่าวจริงจังอะไร ส่วนใหญ่จะเป็นภาพแนวไลฟ์สไตล์ เช่นไปถ่ายงานเปิดตัวสินค้า แหล่งท่องเที่ยว ร้านอาหาร งานอีเวนท์ มอเตอร์โชว์ พวกนี้ เน้นความสวยงาม งานข่าวก็มีบ้าง นานๆที เช่นภาพน้ำท่วม ภาพงานพระราชพิธี

ทีนี้เพื่อนก็เล่าว่าตากล้องมืออาชีพคนนี้เริ่มกลุ้มใจ เพราะหลังๆบริษัท เริ่มไม่เอาภาพที่เขาออกไปถ่ายมาตามที่ได้รับมอบหมายขึ้นโพสต์ แต่กลับเลือกภาพของพนักงานบริษัทอีกคนหนึ่งที่ทำงานด้านอื่น แต่เป็นตากล้องมือสมัครเล่นขึ้นโพสต์แทน ยกตัวอย่างเช่น งานพระราชพิธีที่ผ่านมา ตากล้องมืออาชีพคนนี้ก็ออกไปถ่ายภาพบรรยากาศตามที่ได้รับมอบหมายมา แต่ขณะเดียวกัน พนักงานคนนี้ที่เป็นตากล้องมมือสมัครเล่นก็ออกไปถ่ายภาพเหมือนกัน ไม่ใช่บริษัทสั่งให้ไป แต่เขาก็ไปถ่ายรูปของเขาเองอยู่แล้ว ซึ่งเมื่อเขานำรูปถ่ายของเขามาโพสต์บนเฟซบุ๊ก หัวหน้าเห็นและเกิดชอบขึ้นมามากกว่าภาพที่ตากล้องมืออาชีพออกไปถ่ายมา เลยเลือกเอาภาพของพนักงานคนนี้ขึ้นโพสต์แทน

แน่นอนว่าการเอารูปภาพของพนักงานขึ้นมาโพสต์ ตัวหัวหน้าก็ได้มีการขออนุญาตเขาแล้ว ซึ่งพนักงานก็ไม่มีปัญหาอะไร บอกหัวหน้าว่าให้เอาภาพเขาไปใช้ได้เลย ทำให้ภาพบรรยากาศงานพระราชพิธีที่บริษัทนี้เอามาใช้งานประมาณ 30 กว่าภาพ เกินครึ่งหนึ่งเป็นภาพของพนักงานคนนี้

เพื่อนผมก็เล่าว่าตากล้องมืออาชีพคนนี้ก็กำลังกลุ้มใจ เหมือนโดนข้ามหน้าข้ามตา พอผมลองดูรูปถ่ายที่เพื่อนเปิดให้ดู คือมันก็ไม่ใช่ว่าตากล้องมืออาชีพคนนี้ถ่ายรูปไม่สวย ก็ถ่ายออกมาได้สวยมากๆตามมาตรฐานมืออาชีพ แต่ก็บอกได้ว่ารูปถ่ายของตากล้องมือสมัครเล่นคนนี้ก็สวยมากๆเหมือนกัน

ก่อนหน้านี้รูปภาพของพนักงานตากล้องมือสมัครเล่นคนนี้ก็เคยถูกบริษัทนำมาใช้หลายครั้งแล้วเหมือนกัน เช่นรูปวิวทิวทัศน์ สถานที่ท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างประเทศที่เขาไปเที่ยว ซึ่งเขาก็เต็มใจให้บริษัทเอาไปใช้งานฟรีๆ แต่ก่อนหน้านี้ตากล้องมืออาชีพคนนี้ยังไม่ได้รู้สึกอะไรมาก เพราะรูปภาพมันเป็นคนละงานกัน ไม่ได้ซ้ำซ้อนกัน แต่งานพระราชพิธีทีผ่านมานี่แหละ ที่ทั้งคู่ออกไปถ่ายภาพมาเหมือนๆกัน และทำให้มีการเปรียบเทียบให้เห็นชัดเจนเป็นครั้งแรก

ก็คงเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างนะครับ ว่ายุคนี้ ความแตกต่างระหว่างตากล้องมืออาชีพ กับตากล้องมือสมัครเล่น (และในอีกหลายๆอาชีพ)  มันแทบจะไม่เหลือแล้ว