คือวันนี้เราพึ่งทะเลาะกับครอบครัวมาค่ะ ทะเลาะกันก็รุนแรงพอสมควร พอเค้าออกจากบ้านไป เราก็ร้องไห้แบบดัง กรี้ดใส่ผ้าห่มเพราะเราอึดอัดมาก แล้วแม่ก็มาได้ยิน แม่บอกห้ามห้ามร้องไห้ ห้ามกรี้ดอย่าปันยาอ่อน เราก้แบบยิ่งเครียดจนแบบอยากจะตายๆไปเลยค่ะ ไม่มีใครเข้าใจเราเลยว่าเราอึดอัดมากแค่ไหนเพื่อนให้ระบายก้มีเยอะแยะค่ะ แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลยบางทีบอกอย่าปันยาอ่อนดิ บ้าป้ะเรื่องแค่นี้ บางคนก้ด่าเราด้วย เราว่าเราไม่โอเคคือช่วยทำให้เราหายเครียดก่อนได้ไหม ละค่อยด่าเรา เราก็ฌครียดมาเจอคุณด่าเราก็เครียดเพิ่มอีก รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่า ไม่มีใครต้องการ พอไม่มีใครให้เราระบาย เราก้ลงกับตัวเองหมดค่ะ เราเคยมีแนวโน้มจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย แต่ก้หายไปสักพัก แล้ววันนี้ก้กลับมาค่ะ เครียดจนแบบตบหน้าตัวเองแบบรัวๆสองหน้า ตบๆจนแบบเจ็บ ตบหัวตัวเองหลายครั้ง ร้องไห้แบบดิ้ไปดิ้นมาบนที่นอน ทุบหน้าอกตัวเองแบบแรงๆ หายใจไม่ทันด้วยค่ะ เหมือนจะแบบสำลัก ขาดใจ คือแบบไม่ไหวแล้วอ้ะ แต่เราเปนคนนึงที่เครียดแค่ไหนก้ไม่กล้ากรีดข้อมือตัวเองไรงี้เลยนะ แต่วันนี้แบบเครียดจนแบบ ต้องไปหาแก้วที่แตกง่ายๆ มาปาลงพื้นค่ะ แต่ไม่กรีดนะคะ พอเราทำแล้วเราหายเครียดนะ เราอยากไปหาจิตแพทย์นะ แต่แบบไม่มีเงินเลย บอกคุณแม่ก้จะโดยด่า คือแบบในโลกนี้มีใครเข้าใจเราไหมอ้ะ เห้อคนในครอบครัวเค้าไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนี้เลยนะ เราก็ไม่รู้จะพึ่งใคร อยากให้จิตแพทย์มาให้คแนะนำ