ตอนนี้หนักใจมากกับการเงินของที่บ้านค่ะ ตั้งแต่เราเข้ามหาลัยมาทางบ้านก็แย่ลงเรื่อยๆ แม่เราดูเหนื่อยมาก ทั้งที่เราพยายามประหยัดสุดๆแล้วแต่ก็ไม่ช่วยอะไรเลย ทั้งค่าเทอมค่าหอค่าอยู่ค่ากินของเรา ตอนอยู่มัธย

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ รู้สึกเป็นตัวเองภาระของครอบครัว ในเมื่อเราพยามทำทุกอย่างไม่ให้ใครกังวล แต่ไม่มีใครเข้าใจเราเลย อายุเราก้ยังน้อย เราอาจจะยังคิดไม่ได้ ทุกคนในครอบครัวก้ยุ่ง หาเงินให้เราไปเรียนหนัง

เหนื่อยใจเนอะ...ที่ต้องเป็นภาระให้คนอื่นเขา ....ถ้าเลือกได้..ไม่ก็ไม่อยากเป็นภาระใครหรอก มันแย่ทุกครั้งนะ ที่ต้องทนฟังคำพูดที่ทิ่มแทงจิตใจ และแย่กว่านั้นคือ...ต้องแอบร้องไห้ ไม่ให้ใครเห็นน้ำตา มันโ

เรารู้สึกเป็นภาระครอบครัวมากๆเลยอ่ะ ตั้งแต่เราเกิดมาเราก็เป็นโรคไรหลายๆอย่างเลย ที่รักษาไม่หาย เราก็เกือบตายมาแล้วตั้ง10กว่าครั้ง เราทำอะไรก็ไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยมีแรง เราพยายามที่จะรักษาแล้ว รักษามาตั้ง