สืบเนื่องจากกระทู้ ตอนแรก
https://ppantip.com/topic/36975752

ขอออกตัวก่อนเลยนะว่า เราไม่ได้ต้องการที่จะมาโอ้อวดซีนที่ได้เจอกับผลิต แต่จุดประสงค์ของเราคือ อยากแบ่งปันความน่ารัก ความใส่ใจ ความน่าเอ็นดูของผลิตที่เราได้เจอมา

เราอยากมารีวิวช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ได้เจอ ผลิตโชค ตอนที่เรายังไม่มีโอกาสเจอ เราก็เที่ยวถามนุชที่เคยเจอตัวจริง อยากฟังทุกอย่าง แต่ทุกคนเล่าก็ไม่เท่ากับเห็นด้วยตาตัวเอง เราคิดว่าคนอื่นคงจะเป็นเหมือนกันกับเรา ที่อยากจะฟังคนรีวิว และเล่าเรื่องราวของผลิตโชคตอนที่ไปเจอตัวจริง เราขอเล่าถึงผลิตโชค ที่เราได้สัมผัสในระยะเวลาสั้น ๆ 4 วัน ให้คนที่ไม่เคยเจอฟังนะ แล้วก็จะเป็นบันทึกความทรงจำของเราไปด้วย เราจะพูดในส่วนของเราและของนุชคนอื่นที่อยากให้เรามาแบ่งปัน

ครั้งแรก เราได้มีโอกาสเจอผลิตโชคช่วงสั้น ๆ วันที่ 3 เราเป็นนุชมาจาก Michigan พวกเราไปทานอาหารกันโดยที่เป็นการเจอกันครั้งแรกของนุชอเมริกา หลังจากที่พวกเราคุยกันในไลน์เป็นเวลากว่า 5 เดือน เราได้เห็นผลิตครั้งแรกที่นั่น เห็นแค่ท้ายทอย กับใบหู เพราะผลิตนั่งหันหลังอยู่ แต่นุชอเมริกาเก็บอาการกันมาก คุยแต่กับเพื่อนเสียงดัง จนลืมไปว่ามีศลป ที่ชื่นชอบนั่งอยู่ไม่ถึง 5 ก้าว แต่พวกเราก็ไม่เข้าไปทัก ไม่เข้าไปรุม ปล่อยให้ผลิตได้ทานอาหารสบาย ๆ จนกระทั่งผลิตลงรูปใน TW คู่กับโอ๊ต น้อง ๆ บอกว่า พี่รูปที่ผลิตลงติดพี่ด้วยนะ เราคิดว่าอำ เอามาดูติดจริง ๆ แต่ยืนหันหลังอยู่ เพราะมัวแต่เดินทักทายเพื่อน ๆ ตามโต๊ะ เอาน่าคิดในแง่ดี ได้ถ่ายรูปกับผลิตละ ถึงแม้จะเป็นข้างหลังเราก็ตาม วันนั้นเราไม่ได้ทานอะไรเลย มัวแต่คุยกะพี่น้องนุชจากต่างรัฐ

พอทานเสร็จเราก็เดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วออกมา เจอนุชต่างรัฐ 2 คน  เราก็ยืนคุยกับนุช Nevada และ นุชVirginia อยู่  ผลิตเดินมาเข้าห้องน้ำพอดี เรายืนหันหน้าออกไปข้างนอกร้าน ผลิตนั่งทานข้าวอยู่ทางด้านนอก เราเห็นหมวกไหว ๆ เดินมาพร้อมกับคนขนาบข้างอีก 2 คน  เราก็พยักหน้าให้นุช Nevada หันไปดู ผลิตเดินมาเข้าห้องน้ำ  พี่นุช Nevada ก็หันไปยิ้มกะผลิตบอกว่า ถ้าเดินกลับมาพี่ขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมคะ ผลิตตอบว่าได้ครับ พวกเรา 3 คนยืนคุยกันต่อ ตอนนั้นเราก็ยังงง กะการที่ได้เจอผลิตในระยะประชิดขนาดนี้ สมองยังไม่สั่งการอะไร  ไม่ได้เตรียมตัวว่าจะพูดหรือจะทำอะไรกับผลิต

สักพักผลิตเดินออกมาแล้วยืนรอพวกเรา  ผลิตทำตามสัญญาว่าจะมาถ่ายรูปด้วย  พี่นุชNevada ถ่ายรูปคู่ก่อน เราเป็นคนถ่าย จำได้ว่า กดรัวมาก อยากให้พี่นุชมีหลายรูป รีบแตะจอ รีบกด กดหลายครั้ง แต่สงสารพี่นุช พี่นุชบอกภาพไม่สวยเลย  ขออภัยพี่นุชอีกครั้ง  คราวนี้ก็มาถึงเรา เราก็ควานหาโทร.ในกระเป๋า  หายังไงก็ไม่เจอ ผลิตยืนรอแล้วยิ้ม จนผลิตหัวเราะออกมาเลย นุชVirginia ถ่ายรูปตอนผลิตยืนยิ้มรอเราได้  รูปออกมาทุกคนแซวว่า เหมือนลูกกำลังมาขอตังค์แม่ไปเที่ยว  เราเลยบอกว่า แค่น้องชายมาขอตังค์พี่สาวได้มั้ย กลัวสาว ๆ มาสมัครเป็นลูกสะใภ้ รับไม่ไหว เรามีโอกาสพูดกับผลิตนิดหน่อย เราบอกว่ามีของมาให้ ไม่รู้ว่าจะเดินเอาไปให้ที่โต๊ะได้รึเปล่า ผลิต บอกว่า ได้ครับ  ขอบคุณมากครับ เราบอกว่ามีของฝากจากเรือนพันทิปด้วยนะ เค้าฝากมา ผลิตบอกว่าขอบคุณมากครับ  ระหว่างคุย ตาก็มองน้อง พยายามตั้งสติไว้ น้องจะคิดว่าเราเป็นนุช หรือ ไม่เป็นนุช เพราะเรานิ่งเกินไป แต่จริง ๆ ข้างในจะเป็นลมแล้ว ความคิดเราคือ ภาพโปสเตอร์ผลิตพูดได้ ไม่คิดว่านั่นคือตัวเป็น ๆ

และแล้วก็ถึงคิวเราถ่ายรูป เราก็ต้องใช้มือถือจากพี่นุช Nevada เราจำได้ว่ายืนข้าง ๆ ตรง ๆ ห่าง ๆ แต่ผลิตเป็นคนยืนมาชิด หัวเอียงมาเลย  เรารู้สึกอย่างนั้น เราก็หัวเอียงไปบ้าง รูปออกมาทุกคนบอกว่า หัวเราเอียงมากกว่าผลิต กลายเป็นซบอกแน่น ๆ ของผลิตไป เราเถียงไม่ออก เพราะรูปภาพมันฟ้อง แต่อยากจะบอกคือ ผลิตเป็นคนที่ยืนติดกับนุชมาก มีโมเม้นท์ที่จริงใจ ไม่ใช่สักแต่ถ่ายรูป มือผลิตก็โอบไหล่ด้วย ตอนนั้นนึกในใจ ผลิตคิดว่าเราไม่ใช่นุชรึเปล่า พอถ่ายเสร็จ ผลิตก็มา กระซิบข้างหูเรา เอามือป้องปาก แล้วบอกว่า "ขอโทษนะครับ  ผมเพิ่งทานแหนมมา"  แล้วก็หัวเราะหึ ๆ พร้อมกับยิ้มหวานอาย ๆ  คนที่ได้ยินกร๊ากเลย  เราหันไปมองหน้าผลิต แล้วยิ้ม คิดในใจว่า จ้ะแล้วแต่ผลิตสะดวก แต่กลิ่นที่พี่ได้น่ะมันไม่ใช่แหนมนะ หึ ๆ

ผลิตที่เราเห็นเหมือนหลุดออกมาจากจอที่เราเฝ้าดูมากกว่า 7 เดือน แต่ตัวบาง และเล็กกว่าที่คิดมาก  มีความสูงเพรียว มีออร่าของความเป็น
Superstar คือเดินมาแต่สว่างวาบ เหมือนมีแสง ยิ้มสวยเหมือนที่เคยเห็น ตาวาวสดใส ตาเหมือนตากวางจริง ๆ เรารับรู้ได้ว่าผลิตมีความสุขจากดวงตา

ครั้งที่ 2 ในคอนวันที่ 4 ตอนผลิตออกมาร้องเพลง มันเหมือนเรารอเค้ามานานแล้ว เฝ้าแต่ดูอยู่หน้าจอ  ตอนแรกที่โอ๊ตบอกวันนี้ขออภัยด้วยผลิตไม่สบาย หรืออะไรนี่แหละจำคำพูดชัด ๆ ไม่ได้ เราก็คิดว่าไม่เป็นไร ผลิตอาจจะเต้นไม่ได้มากเราโอเค แล้วผลิตก็มาร้องเพลงพร้อมกับบอกขอโทษที่ผลิตไม่สบาย ไม่สามารถแสดงต่อได้ ใจเราตกไปที่ตาตุ่ม เกิดอะไรขึ้น ระหว่างน้องร้อง มือน้องสั่นมาก  แอบเป่าปาก หน้าแดง เราได้แต่ภาวนาอย่าล้มนะ รู้เลยว่าน้องไม่ไหว ตอนผลิตขอโทษ ทุกคนตะโกนว่าไม่เป็นไร ตอนร้องเพลงไม่มีใครรู้ เสียงน้องไม่ค่อยมี ตาน้องเศร้า พร้อมกับน้ำตาคลอด้วย  เราหันไปมองนมป่อง นมป่องก็น้ำตาคลอ นี่เท่าที่เราเห็นนะ ลุ้นน้องมาก ๆ กลัวน้องล้มกลางเวที คิดเลยว่าจะกระโดดขึ้นไปประคองน้องถ้าน้องล้ม แต่นุชน้อง ๆ คิดจะไปผายปอด (ทำไมเราคิดไม่ได้) ผลิตไม่ล้ม แล้วลงเวทีไป หลังร้องไป 2 เพลงถ้วน ตอนนี้นุชรอบ ๆ ตัวเราร้องไห้แทน พร้อม ๆ กับโอ๊ตขึ้นมาทันทีกับเพลงมันสุด ๆ
เราไม่อยากเดินออกไปแล้วทิ้งโอ๊ต ต้องประคองนุชกัน กอดกัน นุชคนไหนไม่ไหวต้องเดินออก คืนนั้นหูเราดับ 2 ข้าง ข้างนึงจากนุช New Jersey อีกข้างจากนุช Washington  เราจะเล่าถึงวันนี้แค่นี้ นุช Sweden คอยฟังข่าวผลิตถึงสว่าง ขอบคุณพ่อหมีโอ๊ตที่ต้องร้องเพลงคนเดียวตลอดงาน ในคืนวันนั้น พวกเราสนุกกันมาก แบบน้ำตาคลอ ๆ หน่อย ขอโทษแทนน้อง ๆ หลายคนด้วยที่ไม่สามารถอยู่เต้นต่อจนจบ

ครั้งที่ 3 ในคอนวันที่ 5 ผลิตกลับมาแข็งแรง สดใส การแสดงคอน เหมือนที่เราเคยเห็นในจอตลอด 7 เดือน ผลิตได้ใจนุชไปมาก ๆ ผลิตขอโทษเรื่องเมื่อวาน ใจป๋าสั่งเลี้ยงน้ำคนในคอน  เราไม่อยากให้ผลิตต้องมาจ่ายค่าน้ำให้พวกเรา เพราะบัตรVIP เราได้น้ำฟรีอยู่แล้ว เราไม่อยากได้ อยากให้ผลิตเอาตังค์กลับไป นึกในใจว่าจะมีศลป คนไหนซื้อใจแฟนคลับอย่างนี้บ้าง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราไม่อยากโทษใคร ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่อง แต่ผลิตยอมรับผิดเอง
ในใจคิดอยากให้น้องเอาเงินค่าตัวกลับไปเมืองไทย แต่น้องป๋าขนาดนั้นแล้ว เอาที่ผลิตสะดวก

ก่อนงานคอนพวกเราคุยกันในกลุ่มว่าจะทำยังไงให้ผู้จัดเปิด Heater แรง ๆ ลุ้นมาก ๆ ว่าผลิตจะใส่เสื้อแบบไหน แอบภาวนาว่าขอเป็นเสื้อเชิ้ต อากาศที่ L.A. วันนั้นร้อนมากตอนกลางวัน  ในงานคอนผลิตใส่เสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีแดง เปิดกระดุมสี่เม็ด แต่มีเสื้อสีดำข้างในปิดถึงคอ (แอบผิดหวังเบา ๆ) ระหว่างร้องเพลง สงสัยผลิตจะร้อน พยายามดึงเสื้อออกมาก ๆ แต่อยากจะแหม แรง ๆ ใส่เสื้อข้างในปิดถึงคอ ดึงเสื้อข้างนอกคงช่วยหรอก
นุชอเมริกาเลยอดเห็น กล้ามหน้าอกที่นุชไทยร่ำลือกัน

ตอนที่ผลิตร้องเพลงอยู่นั้น เราตั้งใจว่าจะไม่มองผลิตผ่านกล้องเลย อยากเก็บรายละเอียดทุกอย่างด้วยตาเปล่า แล้วไปหาดูคนที่เขาถ่ายมาทีหลัง
จำไม่ได้ว่าผลิตร้องเพลงอะไรบ้าง แต่เราจำรายละเอียดทุกอย่างของผลิตได้ ไม่ว่าจะเป็นท่าเต้นที่คุ้นตา รอยยิ้ม อายเวลาโดนแซว ผลิตเหมือนแมวมากกว่าเสือ หรือผลิตไม่กล้าอ้อย หรือยังเขินกันอยู่เราเดาไม่ได้เลย เวลานั้นมันรู้สึกเหมือนเราทะลุจอแล้วมาโผล่ที่ ๆ ผลิตแสดงจริง ๆ ไม่นึกว่า
ตอนนี้เรามายืนดูที่ผลิตแสดงด้วยตัวเราเอง ฟังดูอาจจะดูเวอร์วังค์ แต่เราเห็นผลิตจากหน้าจอเป็นเวลา 7 เดือน พอได้เห็นตัวเป็น ๆ มันบรรยายไม่ถูก
ผลิตหน้าใส ยังคงขี้อาย ยิ้มสวย ฟันสวย ตัวบาง นิ้วมือเรียวยาว (อดมองขนมือผลิตไม่ได้ อิอิ)

เราไม่กล้าที่จะยื่นมือออกไปจับมือผลิต กลัวผลิตไม่เห็น เราเขิน แต่เราคิดว่าไม่กล้าไม่ได้ ผลิตไม่ได้มาอเมริกาบ่อย ๆ เรายื่นมือไป กะว่าแค่แตะกับมือผลิตเท่านั้น  แต่ผลิตเป็นฝ่ายจับมือ รวมถึงบีบมือก่อนด้วย เราก็บีบมือกลับ เป็นการส่งกำลังใจให้กันอย่างไร้คำพูด เราอยากจะบอกน้องว่าเป็นห่วงเรื่องเมื่อวานมาก วันนี้น้องร้องได้ดี น้องเก่งมาก ๆ พี่เอาใจช่วยนะ  เราก็ได้ให้นุชข้างหลังเปลี่ยนขึ้นมาจับมือด้วย เราจำไม่ได้ว่าเราจับมือกับผลิตกี่ครั้ง แต่การจับมือของเราคือให้กำลังใจน้อง ทุกครั้งผลิตก็จะบีบมือมาก่อน เราจะสังเกตว่าผลิตจะไม่รีบปล่อยมือ เราต้องปล่อยเอง เกรงใจคนอื่น นี่คือความใส่ใจของผลิต ที่ไม่ได้สักแต่ว่าแตะมือแค่เป็นพิธี ผลิตทำอย่างนี้กับนุชทุกคน

มีน้องทำพวงมาลัยดอลลาร์มาให้ผลิต พวกเราพยายามชี้ไปที่น้องให้ผลิตเห็น พอผลิตเห็น ผลิตเอามือชี้ที่ตัวเองทำปากขมุบขมิบ  ผลิตถามน้องว่า
เอามาให้ผมเหรอครับ ขอบคุณครับ  ตอนนั้นเราน้ำตาไหลเลย  เราอยากตะโกนบอกผลิตว่า เมื่อไหร่ผลิตจะมั่นใจในตัวเองเสียที เมื่อไหร่ผลิตจะ
มั่นใจในความรักของนุชเสียที ผลิตไม่รู้เหรอว่าพวกเรารักและ สนับสนุนผลิตขนาดไหน  แต่นั่นมันทำให้เราเอ็นดูผลิตมากขึ้นไปอีก

หลังจากจบคอนวันนี้บัตร VIP ได้มีโอกาสถ่ายรูปกับศิลปิน โดยจับกลุ่ม 5 คน กลุ่มที่เราถ่ายรูปมีน้อง ๆ ในเรือน 5 คน เราเดินเป็นคนที่ 3 คนแรกกะ 2 เดินหาผลิตก่อน เราเห็นโอ๊ตยืนอยู่ไม่ปล่อยให้โอ๊ตเขินเดินไปกอดโอ๊ตก่อน  พอน้อง 2 คนกอดผลิตเสร็จ เราก็ไปกอดผลิต พร้อมกระซิบบอกผลิตคำนึง ผลิตพยักหน้าหงึก ๆ รับ  เราเพิ่งมาเห็นจาก วีดีโอที่ทางเรือนหอ live ขอบคุณน้องที่บันทึกภาพด้วย มันเป็นภาพรื้อความทรงจำพี่ได้ดีจริง ๆ เรายืนตรงกลาง
ผลิตโอบเอวเหมือนเดิม เราก็โอบหลังผลิต กะ โอ๊ต กอดกันแน่นมาก มันเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่ผลิตใส่ใจนุชด้วย มันไม่ใช่การเอามือแปะ แต่เป็นการกอดให้กำลังใจกันจริง ๆ

ครั้งที่ 4 ในงานวันที่ 6 วันนี้ผลิตดูสบาย ๆ เป็นกันเองมาก ๆ ผลิตร้องโชว์พลังเสียงที่ไพเราะจริง ๆ พวกเราไม่มีใครแตะอาหารเลย เราให้น้อง ๆ เขียนกระดาษว่ามาจากรัฐอะไรบ้าง ไว้ชูให้ผลิตดู ผลิตถามขึ้นมาจริง ๆ แต่ทุกคนลืมยก  พวกเราไม่ต้องการอวดว่าเราบินมาไกล  แต่พวกเราแค่อยากบอกผลิตว่า
คนรักผลิตมีมากจริง ๆ มีอยู่ทุกมุมของอเมริกา แล้วพวกเราก็มารวมตัวกันได้ เพื่อsupportผลิตคนเดียว  อยากบอกให้เป็นกำลังใจ ให้ผลิต

เพลงชาติ พวกเราฟังทั้งน้ำตา ลืมบทสวดไปสนิท ผลิตร้องเพลงเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ผลิตร้องเพลงจบ นมเดินผ่านมาพอดี เราหันไปถามนมว่า ให้ของผลิตได้ตอนไหนคะนม นมบอกตอนนี้เลยครับ เราก็ยื่นของฝากให้นมทันที บอกนมว่าอันนี้ของนม อันนี้ของผลิต เราหันไปมองผลิต เห็นคนเริ่มรุมผลิต เพราะ ทุกคนต้องยื่นของฝากให้ละ สักพักการ์ดก็ดึงผลิตไป มีคนบอกว่าให้ตั้งแถวรอผลิต แต่ไม่บอกว่ารอทำไม ทุกคนคิดว่าผลิตคงจะเดินผ่านแล้วก็ยื่นของให้ เราคิดว่าอ้าว ของให้นมป่องไปละ จะเอาอะไรให้ผลิต ไม่เป็นไรยืนก่อน เรานึกขึ้นได้ว่ามือถือยังอยู่บนโต๊ะอาหาร เราก็บอกน้องข้าง ๆ ว่าเดี๋ยวมา พร้อมกับเดินออกไปจากแถว น้อง ๆ ทั้งแถวที่ยืนอยู่ปลายแถว ห่างจากเราน่ารักมาก ๆ ทุกคนตะโกนถามว่าพี่จะไปไหน อย่าไป เสียงดังมากกกก  เราต้องชะงักเท้าแล้วกลับมายืนเหมือนเดิม  น้อง ๆ เกรงว่าถ้าผลิตเดินมาจะเดินเร็วมาก กลัวเราพลาดโอกาส นี่คือวิถีนุชพี่ นุชน้อง

Vote: http://www.mtvema.com/en-asia/artists/9zo3mg/palitchoke-ayanaputra

ขอบคุณ นุช Sweden สำหรับคลิปที่รวบรวมมาทั้งทริป  ขอแปะหน้ากันนะคะ นุชบางคนไม่พร้อมออกสื่อค่ะ