ต่างประเทศ ทั้งโลก ในประวัติศาสตร์ เขาก็แบบนี้กันทั้งหมดแหละครับ จะจ้างใครเข้าทำงาน สมัยก่อนเขาต้องมีจดหมายแนะนำตัวนะครับ ฝรั่งเองถ้าคุณไม่มีใครอ้างอิงคุณเลย มันยากนะที่คุณจะได้ตำแหน่งและเงินเดือนสูงๆ

คุณต้องลองคิดในมุมว่า ถ้าคุณเป็นผู้บริหาร หรือคุณเป็นคนที่จะจ้างคนอื่นเข้าทำงาน


สมมติคุณเป็นเจ้าเมืองหรือนายอำเภอแห่งหนึ่งของจีน คุณกำลังมองหาผู้ช่วยทำงาน คุณจะรับใครมาเป็นผู้ช่วย ระหว่าง

1.ใครก็ไม่รู้ ไม่มีที่อ้างอิง ไม่มีที่มาที่ไป แต่บอกคุณว่า มีความสามารถ ทำนั่นนี่ได้
2.เป็นญาติพี่น้องหรือเพื่อนของคนที่คุณรู้จักและไว้วางใจ แล้วมีการการันตี มีหนังสือแนะนำตัวมา

คุณจะรับใคร


ตัวอย่างประสบการณ์ตรงของผม 7 ปีก่อน เป็นบริษัท Modeling ของต่างชาติเลย เจ้าของเป็นลูกครึ่งไทย แคนาดา สิงคโปร์ กำลังเปิดรับสมัคร Manager เขาหามาได้สองคน อยู่ได้แป๊ปเดียวออกหมด เพราะงานมันยาก แทบไม่มีวันหยุด ต้องใช้ภาษาสื่อสารได้ดี ต้องดูแลนางแบบต่างชาติได้ แล้วตัวเขาก็เขี้ยวด้วย คือสั่งงานโหดมาก ถ้าทำผิดพลาด ปรับเงินเลยนะ เขาต้อง Recruit คนมาทำแทน สุดท้ายก็ต้องมองหาคนใน เพราะอยากได้คนไว้ใจได้และสื่อสารการทำงานกับเขาได้ เขาก็เลยมาชวนผมไปทำ เพราะผมเคยช่วยทำเรื่องสื่อโฆษณาทางนิตยสารให้เขาแบบฟรีๆมาก่อน แล้วผลออกมาดีมาก เขาถูกใจ เขาก็ชวนผม เงินเดือนหลายหมื่น แต่ผมดูเนื้องานแล้ว ก็ขอเซย์โนละจ้า (งานดูแลนางแบบฝรั่งนี่ ผมบอกเลนใครอย่าคิดว่าน่าอิจฉา มันมีแต่เรื่องปวดหัว เป็นกลุ่มคนที่เยอะและคุยเหนื่อยสุดๆ นางแบบไทยนี่ยังโอเคนะ แต่ของฝรั่งนี่มันเยอะสุดยอดเลย) ซึ่งสุดท้ายเขาก็มาได้ Manager คนใหม่ก็จริง แต่ก็ต้องเปลีย่นไปมาอีกสามคน กว่าจะมาลงตัวกับคนปัจจุบันซึ่งก็มาจากคนแนะนำของคนรู้จักอีกที

คือพวกบริษัทขนาดเล็กและกลาง มันจะมีพวกนี้แหละ ที่ต้องอาศัยการอ้างอิงหน่อย หรือบางทีบริษัทใหญ่ บางตำแหน่ง เขาก็ไม่เปิดรับในวงกว้าง แต่อาศัยการติดต่อซื้อตัวหรือเสนองานกับคนในวงการนั้นๆ อย่างแฟนผมเองก็เปลี่ยนงานไปตำแหน่งที่สูงและความรับผิดชอบโหดขึ้น แต่ความก้าวหน้าไปไกล ซึ่งก็เป็นตำแหน่งที่ไม่ได้เปิดสมัครลองอินเทอร์เน็ตอะไร แต่เป็นตำแหน่งที่เขาต้องการด่วน แล้วมองหาคนในวงการเอา

เพราะงั้นถ้าไม่ได้งาน ก็อย่าไปบ่นเลยครับ ให้คิดซะว่า มันยังไม่ใช่งานที่ใช่