เราไม่ได้เป็นแฟนกันค่ะ มีสถานะแค่พี่น้อง แต่คนอยู่ด้วยกันทุกวันมันไม่ใช่แค่พี่น้องอ่ะดิ เข้าใจความหมายใช่มั๊ย55555 เรารักเขามาก ยอมทุกอย่าง อยู่ด้วยกันมา 1 กว่าแล้ว แต่มีเรื่องต้องทะเลาะเลยห่างๆกันไป นานๆทีเดือน2เดือนเขาจะทักให้ไปหา เราก็ไป ทุกครั้งที่เขาต้องการเรา เราอยู่กับเขาเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันถ้าเขาทักมาว่า มาหาหน่อย ก็ดั้นด้นไปไม่คิดชีวิตเพื่อไปอยู่กับเขา แต่พอตอนที่เราต้องการเขา อยากให้เขาอยู่ข้างๆเขากลับเฉยเมย คือตั้งแต่วันนั้นที่ทะเลาะกัน เราไม่มีสิทธิ์ทักหาเขาเลยเว้ย แต่เขาทักหาเราได้ตลอดเราตอบตลอด เป็นอย่างนี้มา จะ 8 เดือนแล้ว ล่าสุดเราอยู่บ้านซึ่งห่างจากตัวเมือง 25 กม. เราเพิ่งนอนตื่นบ่าย 3 เขาทักมาพอดีว่า หิวข้าวไปซื้อข้าวให้หน่อย เรารีบลุกอาบน้ำบึ่งไปที่เมืองเพื่อไปซื้อข้าวให้ พอเอาข้าวไปให้เราก็บอกขออยู่เล่นด้วยสักพักได้มั๊ย เขาบอกตอนดึกๆค่อยมาได้มั๊ย เราก็รอ จนนี่ผ่านมา 4 วันแล้ว เขายังไม่ติดต่อมาหาเราเลย คงอีกนานสักพักใหญ่ๆแหละ เขาถึงจะทักมาหาอีก เราเชื่อว่าเรากับเขายังมีความผูกพันธ์กัน เรารอ แต่เรารอเหมือนไม่มีจุดหมาย เราพยายามเปิดใจรับคนใหม่ๆเข้ามา แต่มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี จับมือใคร อยู่กับใคร กอดกับใคร ก็ไม่อบอุ่นไม่รู้สึกปชอดภัยเท่าคนๆนั่นเลย
คนเราสามารถรอคนๆนึงได้นานแค่ไหนคะ?