จากเดิมกระทู้ที่ว่า  แม่หนีตามผู้ชาย

ได้ทำการตกลงกับแม่เพื่อที่ให้งานสามารถดำเนินต่อไปได้ โดยมีข้อตกลงว่า

- แม่คบกับเขาไปมาหาสู่ได้แต่ถึงเวลาทำงานต้องมา

-ส่วนการเงิน จขกท จะเป็นคนจัดการทุกบาททุกสตางค์ (บีบแม่ให้วันละ 200 บ. จะได้ไม่ต้องไปเลี้ยง ผช.)

-กลางคืน กลางวัน จะไปไหนกับใครก็ไปแลกกับการที่ว่า ไม่ต้องมาคุยโทรศัพท์ให้เห็น

-ให้ ผช. ทำงานของมันไปอย่ามายุ้งกับที่บ้าน

จน จขกท จับพิรุธแม่ได้ ว่ามีหน้าม้ามาคอยรับของเเล้วเอาไปให้มันขาย

ด้วยความเชื่อใจแม่ยอมไปเยอะเเล้ว ก็โต้เถียงกัน

โดยฝั่งยืนข้อเสนอว่า

ถ้าเขาไม่ได้ขายของ แม่ก็จะออกจากบ้านทันที

ฝั่ง จขกท ยืนว่า

อย่าให้มันมายุ้งเกี่ยวข้องกับครอบครัวหรือกิจการงาน คือให้มันเลิกขาย ออกไปให้พ้นจากสมอง

ตกลงกันไม่ได้ คุยไปเสียใจไปว่าทำไมถึงไม่เลือกลูกแต่ไปห่วง ผช. กลัวไม่มีกิน ไม่มีเงินผ่อนรถ

ทางนี้ก็ยังคงบอกว่าไม่เอาเลิกขายไปสะ ทางแม่ก็จะหนีจากลูกอย่างเดียว รู้สึกเสียใจมาก

จนต้องยอมคุยอยู่นาน ในที่สุดก็ให้เอาไปขายโดยต้องไม่เห็นมัน คือมีหน้าม้ามารับของ

จขกท รับไม่ได้ ควรทำอย่างไรดีคะ ให้ปลง ผ่านไปได้ มีทางแก็ปัญหาไหม ตอนนี้เศร้าเพราะร้องไห้จนปวดหัว

เศร้าแล้วยังทำร้ายตัวเองอีก ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ รู้สึกเหมือนตายทั้งเป็นเลยจริงๆ