สวัสดีค่ะ นี้เป็นการเขียนกระทู้ครั้งเเรกของ จขกท. หากอ่านแล้วแล้วงงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ จขกท.เขียนในไอแพท
ก่อนอื่นเลย จขกท.ขอแทนตัวเองว่า เค้า และแฟนของ จขกท. ว่าแกนะค่ะ
เรื่องที่จะเล่าให้ฟังเป็นของ เค้ากับแก
เรื่องทั้งหมดมันเริ่มขึ้นเมื่อเกือบ 2 ปี ที่ผ่านมา เริ่มจากการปรึกษาปัญหาหัวใจ เริ่มจากคำว่าเพื่อนและเริ่มจากความเชื่อใจ
เมื่อเกือบ 2 ปี ที่ผ่านมา เค้าได้ชอบผู้ชายคนนึ่งชอบมากแต่ผลตอบรับไม่ได้ดีและต้องมาเสียใจตลอด เค้าก็ได้แกเป็นทุกอย่างของเค้าจนเค้าคิดว่า"แกนี้แหละคือคนที่ใช่" เค้าตัดสินใจที่จะขอแกคบและภาวนาให้แกตอบตกลงแล้วก็เป็นแบบนั่น ทุกอย่างไม่ได้เริ่มจากที่เค้าชอบแกเลย ไม่ชอบนิสัยแกด้วยซ้ำ แต่ที่ตัดสินใจคบเพราะแกเข้าใจเค้าทุกอย่าง อยู่ด้วยแล้วมีความสุข สบายใจ เค้าเริ่มชอบแกขึ้นเรื่อยๆและเรื่อย (มันเป็นความบังเอิญที่บ้านเราติดกันเรียนที่เดียวกันและชั้นเดียวกัน)
เราไม่มีปัญหาอะไรคุยเล่นกันเหมือนเพื่อน แต่อย่างนึ่งในตอนนั้นที่เข้าทำผิดกับแก เค้ารู้ว่าแกรู้ว่าเค้าแอบกลับไปคุยกับผช.คนนั้น เค้ารู้ว่าแกจับได้แต่เค้าเลือกที่จะปฏิเสธ (เรื่องนี้จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่บอกแก เค้าขอโทษ) แต่แกก็เลือกที่จะเชื่อใจเค้าด้วยเหตุผลของเค้าที่ว่าเค้ายังลืมไม่ได้แต่เค้าจะลืมให้ได้เพื่อแก
จขกท. เชื่อว่าใครๆหลายคนก็ต้องเคยเป็นใช่ไหมค่ะ ยอมรับว่า จขกท. ทำผิดต่อแฟนอยู่หลายครั้งในเวลา 1-3 เดือนที่คบกัน แต่นั้นก็ผ่านไปได้เพราะ จขกท. รักแฟนเข้าแล้วหล้ะค่ะ
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีตามประสาคนเป็นแฟนกันทีปัญหาก็แก้ไข เค้ากับแกมีความสุขแบบที่ใครๆก็อิจฉา เราทะเลาะกันหลายครั้งแต่ไม่เคยบอกเลิกกัน เค้าไม่เคยเจอใครแบบแกไม่เคยรู้สึกรักใครได้มากขึ้นทุกวันขนาดนี้ (แต่มันเป็นความจริงค่ะ) เมื่อเวลาผ่านไปได้ปีหน่อยๆ เราเริ่มจะเรียนจบแล้วและนี้คือจุดเริ่มต้นของความเสียใจ......
เค้ามีปัญหาทางบ้านเพราะไม่ได้กับพ่อแม่ พอเรียนจบก็ต้องย้ายไปอยู่กรุงเทพ ทุกอย่างมันรุมเร้า รักมากขนาดไหนแต่ไม่มีทางเลือกเลยที่จะไม่ไป เค้าจำใจต้องไปแม้ในคืนสุดท้ายที่เค้าไปนอนกับแก ถึงแกจะหลับไปแต่เค้าคือคนที่นอนร้องไห้อยู่ตรงนั้น แล้ววันรุ่งขึ้นเค้าก็มากรุงเทพทั้งที่ไม่รู้ว่าเค้าจะได้กลับไปหาแกอีกไหม (ลืมบอกไปนะค่ะว่าพ่อของ จขกท.ไม่ยอมให้คบกับเเฟนค่ะ แต่เราหัวลั้นที่คิดว่าเราจะคบกับไปเรื่อยๆเพื่อเอาชนะใจพ่อค่ะ)
เค้ามาอยู่ที่นี้ด้วยที่ไม่มีแม้แต่เพื่อนไม่มีใคร ทั้งเหงา เริ่มคุยกันน้อยลง ความรู้สึกที่ได้มาคือแกเริ่มเปลี่ยนไป เราทะเลาะเพราะเวลาที่เค้าเคยได้ได้กับไม่ได้ แกเห็นเพื่อน รถ ตกปลา สำคัญกว่า ไปไหนไม่บอก คนที่มีหน้าที่รอก็รอไป พอพูดที่ก็มีปัญหาที่ เราเลยตกลงกันว่าในเมื่อแกไม่มีเวลาให้ก็โอเคต่อไปนี้ก็ไม่ต้องคุย แต่ 3 ทุ่มต้องคุยเพื่อที่จะได้เป็นเวลาของเรา ก็เหมือนจะผ่านไปได้แต่ที่เค้าต้องทนคือ เหงาสุดๆ พยายามตาแกทุกอย่างเพื่อความรักของเรา น้อยใจทุกอย่าง เค้าอดทนมากที่จะผ่านจุดๆนึ่งที่เรียกว่า"เบื่อ" ไปให้ได้ พยายามไม่หาใครมาแทนที่ ดูหนังฟังเพลง ทำอะไรไปเรื่อยเพื่อฆ่าเวลา แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือแกไม่รู้สึกอะไร แต่ทำตัวเหมือนเดิม แรกๆเราคิดว่าเราเข้าใจกันทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเราไม่เข้าใจ อะไรกันเลย แค่อยู่ไปวันแบบที่รู้ว่ามีอยู่จริงแต่ไม่มีตัวตน แต่เค้าก็พยายามที่จะ่านไปให้ได้
จนเมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปบ้านแม่ ก่อนกลับเลยไปนอนบ้านแฟน 3 วัน ทุอย่างโอเคมาก มีความสุข เที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน นอนกอดกัน มันมีความสุขไปหมด เราคุยกันวางแผนอนาคต เรามีความเห็นที่ตรงกันต่างก็คิดจะหยุดอยู่กันและกัน วาดฝันไปด้วยกันมากมาย เพียงแค่เวลาสามวันก็ทำให้มั่นใจและมีกำลังที่จะสู้ต่อ แต่พอเค้ากลับมากรุงเทพเท่านั้นแหละทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่เหมือตอยู่ด้วยกันเลย ยิ่งรักมากเท่าไหร่ก็เกลียดมากขึ้นเท่าไหร่ ทั้งเสียใจ ต่อให้พูดออกไปก็ไม่มีความหมาย
จนกระทั้งแกเปิดทอม (คือแฟนต่อ ปวส. จขกท. ต่อ มหาลัย) แกก็มีเพื่อนมากมายทั้งผญ.ผช. เค้ามีเพื่อนผญ.คนนึ่งเค้าเกลียดนางมากเพราะเราเป็น ผญ.เรามองกันออกว่านางเป็นยัง แกก็รู้ดี เคยรับปากว่าจะไม่เข้าไปยุ้ง แต่แกพยายามเอานางมาแทนที่เค้า เอาของไปฝากไปเล่นกับนาง
คืออันนี้พยายามเข้าใจแล้วนะค่ะว่าเพื่อนกัน แต่ประวัตินางคนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ เรารู้ พอเรารู้เรื่องเราก็เค้าไปคุยกับนางโดยที่เราคุยกับคนของเราก่อนแล้ว แล้วคนของแล้วก็ยอมรับว่าเอาของไปฝากนางจริง แต่เพื่อนก็คือเพื่อนคนของเราว่าแบบนี้ เราเลยไปคุยกับนางให้นางเลิกยุ้ง นางบอกนางไม่ได้ยุ้งเลย นางรู้ว่าเราไม่ชอบ เราเลยบอกนางว่าเผื่อคนของเราไปยุ้ง เรื่องนี้ก็จบไปแบบเราไม่คิดอะไร
ในระยะเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่าน เค้าเริ่มสังเกตว่าแกเปลี่ยนไปอัพรูปเรา อัพตัส แปลกๆ จนอาทิต์ก่อนเค้าฝันเค้าเลยไปอ่านทำนายฝันว่า"ฝันเห็นงูเหลือมเลื่อยเข้าบ้าน" ประมานว่าจะหมายถึงคนรักที่มีความลับที่ไม่สามารถบอกเราได้ แต่คือเค้าไม่ได้คิดอะไรฝันก็คือความฝัน. และเมื่อ 2-3วันก่อนเพื่อนสนิทเค้าที่เรียนที่เดียวกันได้มาเราเรื่อง แกกับนางให้ฟัง แวบแรกที่ได้ยินทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ นางไปไหนมาไหนด้วยกันไปรับไปส่ง
ยังไม่จบนะค่ะเด๋วมาต่อ
ถ้าอ่านแล้วงง วนไปมาก็ขอโทษด้วยนะค่ะ 🙏
มือที่สาม
ก่อนอื่นเลย จขกท.ขอแทนตัวเองว่า เค้า และแฟนของ จขกท. ว่าแกนะค่ะ
เรื่องที่จะเล่าให้ฟังเป็นของ เค้ากับแก
เรื่องทั้งหมดมันเริ่มขึ้นเมื่อเกือบ 2 ปี ที่ผ่านมา เริ่มจากการปรึกษาปัญหาหัวใจ เริ่มจากคำว่าเพื่อนและเริ่มจากความเชื่อใจ
เมื่อเกือบ 2 ปี ที่ผ่านมา เค้าได้ชอบผู้ชายคนนึ่งชอบมากแต่ผลตอบรับไม่ได้ดีและต้องมาเสียใจตลอด เค้าก็ได้แกเป็นทุกอย่างของเค้าจนเค้าคิดว่า"แกนี้แหละคือคนที่ใช่" เค้าตัดสินใจที่จะขอแกคบและภาวนาให้แกตอบตกลงแล้วก็เป็นแบบนั่น ทุกอย่างไม่ได้เริ่มจากที่เค้าชอบแกเลย ไม่ชอบนิสัยแกด้วยซ้ำ แต่ที่ตัดสินใจคบเพราะแกเข้าใจเค้าทุกอย่าง อยู่ด้วยแล้วมีความสุข สบายใจ เค้าเริ่มชอบแกขึ้นเรื่อยๆและเรื่อย (มันเป็นความบังเอิญที่บ้านเราติดกันเรียนที่เดียวกันและชั้นเดียวกัน)
เราไม่มีปัญหาอะไรคุยเล่นกันเหมือนเพื่อน แต่อย่างนึ่งในตอนนั้นที่เข้าทำผิดกับแก เค้ารู้ว่าแกรู้ว่าเค้าแอบกลับไปคุยกับผช.คนนั้น เค้ารู้ว่าแกจับได้แต่เค้าเลือกที่จะปฏิเสธ (เรื่องนี้จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่บอกแก เค้าขอโทษ) แต่แกก็เลือกที่จะเชื่อใจเค้าด้วยเหตุผลของเค้าที่ว่าเค้ายังลืมไม่ได้แต่เค้าจะลืมให้ได้เพื่อแก
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีตามประสาคนเป็นแฟนกันทีปัญหาก็แก้ไข เค้ากับแกมีความสุขแบบที่ใครๆก็อิจฉา เราทะเลาะกันหลายครั้งแต่ไม่เคยบอกเลิกกัน เค้าไม่เคยเจอใครแบบแกไม่เคยรู้สึกรักใครได้มากขึ้นทุกวันขนาดนี้ (แต่มันเป็นความจริงค่ะ) เมื่อเวลาผ่านไปได้ปีหน่อยๆ เราเริ่มจะเรียนจบแล้วและนี้คือจุดเริ่มต้นของความเสียใจ......
เค้ามีปัญหาทางบ้านเพราะไม่ได้กับพ่อแม่ พอเรียนจบก็ต้องย้ายไปอยู่กรุงเทพ ทุกอย่างมันรุมเร้า รักมากขนาดไหนแต่ไม่มีทางเลือกเลยที่จะไม่ไป เค้าจำใจต้องไปแม้ในคืนสุดท้ายที่เค้าไปนอนกับแก ถึงแกจะหลับไปแต่เค้าคือคนที่นอนร้องไห้อยู่ตรงนั้น แล้ววันรุ่งขึ้นเค้าก็มากรุงเทพทั้งที่ไม่รู้ว่าเค้าจะได้กลับไปหาแกอีกไหม (ลืมบอกไปนะค่ะว่าพ่อของ จขกท.ไม่ยอมให้คบกับเเฟนค่ะ แต่เราหัวลั้นที่คิดว่าเราจะคบกับไปเรื่อยๆเพื่อเอาชนะใจพ่อค่ะ)
เค้ามาอยู่ที่นี้ด้วยที่ไม่มีแม้แต่เพื่อนไม่มีใคร ทั้งเหงา เริ่มคุยกันน้อยลง ความรู้สึกที่ได้มาคือแกเริ่มเปลี่ยนไป เราทะเลาะเพราะเวลาที่เค้าเคยได้ได้กับไม่ได้ แกเห็นเพื่อน รถ ตกปลา สำคัญกว่า ไปไหนไม่บอก คนที่มีหน้าที่รอก็รอไป พอพูดที่ก็มีปัญหาที่ เราเลยตกลงกันว่าในเมื่อแกไม่มีเวลาให้ก็โอเคต่อไปนี้ก็ไม่ต้องคุย แต่ 3 ทุ่มต้องคุยเพื่อที่จะได้เป็นเวลาของเรา ก็เหมือนจะผ่านไปได้แต่ที่เค้าต้องทนคือ เหงาสุดๆ พยายามตาแกทุกอย่างเพื่อความรักของเรา น้อยใจทุกอย่าง เค้าอดทนมากที่จะผ่านจุดๆนึ่งที่เรียกว่า"เบื่อ" ไปให้ได้ พยายามไม่หาใครมาแทนที่ ดูหนังฟังเพลง ทำอะไรไปเรื่อยเพื่อฆ่าเวลา แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือแกไม่รู้สึกอะไร แต่ทำตัวเหมือนเดิม แรกๆเราคิดว่าเราเข้าใจกันทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเราไม่เข้าใจ อะไรกันเลย แค่อยู่ไปวันแบบที่รู้ว่ามีอยู่จริงแต่ไม่มีตัวตน แต่เค้าก็พยายามที่จะ่านไปให้ได้
จนเมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปบ้านแม่ ก่อนกลับเลยไปนอนบ้านแฟน 3 วัน ทุอย่างโอเคมาก มีความสุข เที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน นอนกอดกัน มันมีความสุขไปหมด เราคุยกันวางแผนอนาคต เรามีความเห็นที่ตรงกันต่างก็คิดจะหยุดอยู่กันและกัน วาดฝันไปด้วยกันมากมาย เพียงแค่เวลาสามวันก็ทำให้มั่นใจและมีกำลังที่จะสู้ต่อ แต่พอเค้ากลับมากรุงเทพเท่านั้นแหละทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่เหมือตอยู่ด้วยกันเลย ยิ่งรักมากเท่าไหร่ก็เกลียดมากขึ้นเท่าไหร่ ทั้งเสียใจ ต่อให้พูดออกไปก็ไม่มีความหมาย
จนกระทั้งแกเปิดทอม (คือแฟนต่อ ปวส. จขกท. ต่อ มหาลัย) แกก็มีเพื่อนมากมายทั้งผญ.ผช. เค้ามีเพื่อนผญ.คนนึ่งเค้าเกลียดนางมากเพราะเราเป็น ผญ.เรามองกันออกว่านางเป็นยัง แกก็รู้ดี เคยรับปากว่าจะไม่เข้าไปยุ้ง แต่แกพยายามเอานางมาแทนที่เค้า เอาของไปฝากไปเล่นกับนาง
คืออันนี้พยายามเข้าใจแล้วนะค่ะว่าเพื่อนกัน แต่ประวัตินางคนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ เรารู้ พอเรารู้เรื่องเราก็เค้าไปคุยกับนางโดยที่เราคุยกับคนของเราก่อนแล้ว แล้วคนของแล้วก็ยอมรับว่าเอาของไปฝากนางจริง แต่เพื่อนก็คือเพื่อนคนของเราว่าแบบนี้ เราเลยไปคุยกับนางให้นางเลิกยุ้ง นางบอกนางไม่ได้ยุ้งเลย นางรู้ว่าเราไม่ชอบ เราเลยบอกนางว่าเผื่อคนของเราไปยุ้ง เรื่องนี้ก็จบไปแบบเราไม่คิดอะไร
ในระยะเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่าน เค้าเริ่มสังเกตว่าแกเปลี่ยนไปอัพรูปเรา อัพตัส แปลกๆ จนอาทิต์ก่อนเค้าฝันเค้าเลยไปอ่านทำนายฝันว่า"ฝันเห็นงูเหลือมเลื่อยเข้าบ้าน" ประมานว่าจะหมายถึงคนรักที่มีความลับที่ไม่สามารถบอกเราได้ แต่คือเค้าไม่ได้คิดอะไรฝันก็คือความฝัน. และเมื่อ 2-3วันก่อนเพื่อนสนิทเค้าที่เรียนที่เดียวกันได้มาเราเรื่อง แกกับนางให้ฟัง แวบแรกที่ได้ยินทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ นางไปไหนมาไหนด้วยกันไปรับไปส่ง
ยังไม่จบนะค่ะเด๋วมาต่อ
ถ้าอ่านแล้วงง วนไปมาก็ขอโทษด้วยนะค่ะ 🙏